www.simonfaber.eu

Zoals u ongetwijfeld gemerkt heeft, was het een korte werkweek de afgelopen week. Kerst!! Dus alleen op maandag en dinsdag naar de opdrachtgever, want vrijdag was iedereen daar verplicht vrij, en ook mijn werkgever had deze dag als verplichte vrije dag aangemerkt. Dus vijf dagen leven. Op kerstavond nog wezen uit eten met mijn zwager en zijn gezin. Bij een japans restaurant in Amersfoort. De formule is een zeer plezante, en je ziet deze werkwijze als een uitslaande brand om zich heen grijpen bij andere oosterse restaurants. Het gaat als volgt. Je mag vijf ronden lang vijf gerechten per ronde bestellen (dus als je een grote vent bent ga je met 25 gerechtjes in je mik van tafel). De gerechten variƫren van soep, sushi tot lamspiesen en biefstukpuntjes en jacobsschelpen en nog veel meer. In het begin ben je optimistisch en denk je echt dat je dat tot en met ronde vijf wel vol houdt. Maar na ronde drie moest ik al mijn broekriem ruimer zetten. Kortom ik haalde de vijfde ronde niet eens. En zelfs mijn nageslacht moest de handdoek in de ring gooien. Ik vind het in ieder geval een zeer leuke vorm van eten. En je mag echt iedere ronde vijf gerechten bestellen, maar de voorwaarde daarbij is wel dat wat je bestelt ook daadwerkelijk opeet. Wel bestelde gerechten die je niet opeet worden extra in rekening gebracht. En dat vind ik wel terecht. Wat je bestelt moet je gewoon opeten. Daar zijn dieren voor dood gemaakt enzo.

Na het japans nassen gingen we nog bij mijn zwager thuis een filmpje doen. Hij is in het bezit van een thuisbioscoop, met een bijbehorend geluidssysteem. Dus hoewel we de film allemaal allang gezien hadden, was het toch wel weer spectaculair om de Dark Knight weer eens op een groot scherm te zien. Echt een van de beste rollen van Heath Ledger als de Joker. En dat was pas de dinsdagavond.

Woensdag, eerste Kerstdag, Kerst gevierd met mijn ouders en met mijn kinderen. En zoals bij 80% van alle Nederlandse gezinnen stond ook hier het gourmetten centraal. Daarna is het inmiddels een beetje een traditie geworden dat we wat kadootjes onder de kerstboom uitwisselen. Mij hebben ze goed verwend dit jaar. Een fles malt whiskey, een puzzelboekje getiteld Puzzelpret voor op het toilet, een computerspel en een haardset. Ik heb nu eindelijk officieel een pook en andere benodigdheden voor mijn haard. In al die jaren dat we in het huis wonen heb ik me altijd weten te behelpen met barbeque gereedschap en zelfs de laatste weken met een tak om de houtblokken goed te leggen en de boel even lekker op te stoken. Maar nu kan ik het eindelijk officieel doen! Ik had Marjolein twee museum kaarten gegeven. Een voor haarzelf, maar waar ze nog blijer mee was, plus een voor mij zodat ik wat vaker met haar mee ga als ze weer naar een museum toe wil. Tweede kerstdag hebben we compleet besteed aan het uitbuiken. Verder helemaal niets gedaan. Zaterdag nog vuurwerk gescoord. Ieder jaar koop ik een pakketje van rond de vijfentwintig euro. Tradities zijn er om in stand gehouden te worden. En op zondag hebben we onze museumkaarten maar meteen ingewijd. Marjolein en ik zijn naar het plaatselijke museum in Amersfoort geweest. Een niet al te groot museum, en een die voornamelijk over de stad Amersfoort gaat. En aangezien ik hier al mijn hele leven in de buurt woon, er zelfs geboren ben en ook nog vijftien jaar van mijn volwassen leven heb gewoond is dit natuurlijk heel leuk om te zien hoe de stad er vroeger uitzag.

Eenmaal thuis gekomen eerst nog maar weer het autootje van Marjolein met startkabels tot leven gewekt. Ze gebruikt tegenwoordig zo weinig haar auto dat de accu was leeg gelopen. We zitten er ook serieus over te denken om het autootje maar te verkopen. Marjolein doet bijna alles met het openbaar vervoer of met de fiets, en de giddy-up-go staat wekenlang werkeloos voor ons huis. Maar we moeten hier nog maar eens over nadenken.

En toen waren vijf glorieuze dagen weer voorbijgeflitst. Het gaat zo snel allemaal. Nog twee dagen in het oude jaar, en dan barst 2014 alweer los. Dus tot volgend jaar maar weer, en zoals altijd: Probeer het nieuwe jaar met net zoveel ledematen te beginnen als waarmee u het oude jaar heeft afgesloten. Goede jaarwisseling!