De afgelopen werkweek. Daar staat mij niet veel meer van bij. Dus forwarden we maar meteen door naar het weekend. Zaterdag zijn Marjolein en ik begonnen om de vrijgekomen kamer, die Ruben heeft achtergelaten, nog leger te maken. Hij had nog wat "rommel" achtergelaten, boeken e.d. Dus die hebben we in drie stapels verdeeld. Een stapel ging naar het oud papier, een stapel houden we zelf uit sentimentele overwegingen en een stapel gaan we Ruben achterna brengen. Daarna begon het meest leuke karweitje bij het herinrichten van het kamertje. Behang strippen. De grote lappen behang die er van af komen is nog wel redelijk bevredigend, maar de rottige kleine rotstukken die echt in de muur vastgezogen lijken. Verschrikkelijk. De kamer wordt er wel groter door, want er zaten wel een aantal lagen behang over elkaar. Om een uur of twee er maar mee opgehouden, niet omdat we klaar waren, maar omdat we met mijn ouders naar Ruben gingen. Opa en oma hadden de nieuwe stulp van Ruben nog niet gezien, dus dat moest uiteraard bezichtigd worden. Opa en oma vonden het huis van Ruben helemaal geweldig, vooral de badkamer kon op enthousiaste kreten van mijn ouders rekenen. En terecht. Hij heeft ook een geweldige badkamer nu. Op zondag hadden we eigenlijk helemaal geen zin in het klussen in de nieuwe kamer, dus dat hebben we toen ook maar niet gedaan. Per slot van rekening gaat een nederlands gezegswijze niet voor niets: Zondags werk is niet sterk. Op zondagavond had een van de laatste tantes van Marjolein ons uitgenodigd om uit eten te gaan. Een restaurant waar je sushi kon kanen, gecombineerd met wok of a la carte eten. Wij gingen voor de sushi/wok. En inderdaad, het was heerlijk. Vol gegeten uiteindelijk bij ons op de bank neergeploft, om aan de laatste taak van het weekend te beginnen. Uitbuiken. En op deze wijze kunnen we weer fris en fruitig aan de nieuwe week beginnen.