Ik heb het helemaal gehad met de N.V. Nederlandse Spoorwegen! Afgelopen week moest ik nog even in de avonduren bij mijn baas ter vergadering tijgen. Dus had ik de auto bij mijn werkgever geparkeerd, en vandaar met het treintje naar Utrecht Centraal. Dus toen ik in de avonduren naar in de trein naar mijn baas stapte werd ik onaangenaam verrast door de mededeling dat het betreffende treintje niet ging rijden. Sterker nog, er reed geen enkele trein meer richting Woerden. Er zat iets in de bovenleiding. En dat ging nog wel even duren. Dus dacht ik dat ik dan maar naar huis met de trein zou gaan, en dan zou ik de volgende dag wel mijn auto ophalen bij mijn werkgever. Fout! Op Station Utrecht wist men mij ook mede te delen dat de trein tussen Amersfoort en Hoevjelaak niet zou rijden in verband met een seinstoring. O Joy of Joys. Anderhalf uur heb ik gewacht tot ik een trein kon nemen naar mijn auto. De vergadering bij mijn baas kon ik in ieder geval wel op mijn buik schrijven. Dat dan weer wel. Dus op vrijdag mij voorgenomen om de rest van het jaar maar met de auto naar mijn opdracht gever te kachelen. Waarbij opgemerkt dient te worden dat het jaar niet zolang meer duurt. Goed. Het weekend dus. Daar zaten de kerstdagen natuurlijk nog in. Tenminste de eerste kerstdag. Eerste kerstdag kwamen mijn kinderen, mijn ouders en een tante van Marjolein nog ter kerst. Traditioneel, maar wel gezellig. Marjolein had zich behoorlijk uitgesloofd in de keuken, en hier kan de gebruikelijke kast kreet weer ingevuld worden. Tweede kerstdag waren wij voor het eerst in jaaaaaaaren alleen met zijn tweeën. Dus hebben we met zijn tweeën gezellig zitten gourmetselen. En daarmee is een eind gekomen aan de laatste kastbijdrage van dit jaar. Hopelijk mag ik u allen weer gezond aan de andere kant van de jaarwisseling weer begroeten. Alvast een goed uiteinde toegewenst voor u en de uwen.