De werkweek stond deze keer in het teken van laat thuis komen. Niet dat ik moest overwerken maar er waren toch nog een vergadering om bij te wonen, een sportavond om aan mee te doen en een sociale borrel te gebeuren. Kortom drie avonden zat ik wat dat betreft in de prijzen. Over het sportgebeuren wil ik nog wel het volgende kwijt. Ik had mij in een vlaag van verstandsverbijstering opgegeven voor een volleybalteam van het bedrijf waar ik nu gestationeerd ben in Zwolle. Dit volleybal team zou mee doen aan een PinkRoccade volleybal toernooi. Afgelopen woensdag was het dus zover. Ik had in een grijs verleden wel aan wedstrijd volleybal gedaan. Maar dat verleden was echt wel grijs. Zo'n twintig (zegge 20) jaar geleden, was het dat ik een balletje gemept had. Toch viel het me qua techniek en spelinzicht nog reuze mee. Achteraf wist ik precies waar ik had moeten staan ! Toch heeft mijn timing in de loop der jaren behoorlijk te lijden gehad. Bij het smashen en blokken bleek ik vaak net iets te laat (of te vroeg) te springen. Gedurende de avond werd echter mij al wel duidelijk dat ik gebruik maakte van spieren die toch zo'n 20 jaar rust hadden gekend. Vooral in mijn bovenbenen. Ook waren mijn onderarmen compleet beurs aan het eind van de avond. De volgende dag kon ik bijna niet meer trap lopen. Ik word een oude man ! (hoop ik dan). Door omstandigheden liep het toernooi nog uit ook, pas om 23.36 was de laatste wedstrijd door ons gespeeld. Dat zou nog niet zo erg zijn, ware het niet dat dit toernooi in Apeldoorn gehouden werd, op de aldaar gevestigde Police Academy. In elk geval was het dus diep nachtwerk voordat ik mijn mandje kon opzoeken. Over twee weken mag ik weer, voor de tweede ronde van dit volleybal toernooi. Het weekend ging weinig spectaculair aan mij voorbij. Beetje k.klusjes lopen doen en verder vrij weinig. Uiteraard was er weer het nodige judo gebeuren, maar dat is normaal te huize Faber. Zondag nog mijn schoonzus en haar man over de vloer gehad, was allemaal wel gezellig. Ben beniewd wat de komende week mij weer te wachten staat !