www.simonfaber.eu

De afgelopen week heb ik nog steeds rondgelopen met een ontstoken gehoorgang. Vrij lastig. Gelukkig doet het niet echt zeer, maar mijn gehoorgang is helemaal opgezet en ik ben dus zo doof als een kwartel aan een kant. Ik vond het op zich een goede reden om nog maar niet te gaan hardlopen afgelopen week, maar het begint nu toch wel weer een beetje te kriebelen (mijn looplust, niet mijn oor). Verder is er weinig stuitends gebeurt in de werkweek. Dan het weekend maar. Valt hier nog iets bijzonders te melden ?
Niet echt. Zaterdag moest Marjolein nog werken (een of andere release die geinstalleerd werd) dus ik zat alleen met mijn kroost thuis. Dus computeren, filmpie kijken en zo komen we de dag wel weer door. Zondag ging Marjolein met Martijn naar Alkmaar. De laatstgenoemde ging daar, u raadt het waarschijnlijk al, judoen. Dus zat ik met mijn jongste spruit alleen thuis. Dakgoot van mijn garage maar een uitgemest (letterlijk !), CD's branden, computerspelletjes met Ruben spelen, beetje administratie, koken en dat was weer de zondag. 's Avonds uiteraard nog Jiskefet, niet zo sterk dit keer, en daarna de klamme lappen.

Goed, het leven kan ook niet iedere week enerverend zijn ;-)

Het was me het weekje wel, de afgelopen week. Voor het eerst in mijn prille bestaan heb ik mij nu voor de tweede keer binnen een jaar ziek moeten melden. In februari was ik al geveld door een oorontsteking, nu had ik last van een "griep" virus ?. Woensdag gedurende de dag kreeg ik steeds meer last van mijn nek en schouders, en toen ik des avonds naar huis ging kon ik amper mijn hoofd draaien. Wel lastig op de snelweg om in te halen. Remedie hiertegen is uiteraard: zo hard rijden dat niemand je in kan halen ;-) (stoer nietwaar, en dat met mijn bestelopel). In elk geval ben ik nog wel heel aangekomen. De volgende morgen voelde ik mij nog beroerder, manmoedig sleepte ik mij nog richting douche, maar halverwege werd ik zo beroerd dat de pot mij een beter oord leek. En hier, beste lezertjes, ben ik voor het eerst in mijn leven flauw gevallen. Ik weet nog dat ik dacht; "dit gaat niet helemaal tjoppe" en het volgende moment besefte ik dat ik languit op de vloer voor de pot lag en dat Marjolein aan mijn arm stond te schudden, of het niet beter was dat ik in mijn bed ging liggen.
Hier heb ik dan maar aan toegegeven, en de donderdag heb ik voor het grootste gedeelte slapend doorgebracht. Vrijdag was ik zodanig weer hersteld, dat ik toch maar weer aan het werk ben gegaan. Welliswaar zit mijn linkergehoorgang nu helemaal nog dicht, maar er zijn ergere dingen in dit leven.
Vrijdag ging ons dierbaar kroost ter kamp in het pittoreske Vierhouten. Dit buurtschap is gelegen bij het o zo mooie Nunspeet. Dit betekende dat Marjolein en ik het weekend kinderloos waren. Zaterdag hebben wij hier van geprofiteerd door 's middags lekker CD's te gaan shoppen. Ik heb nog een CD gescoord van Earth en Fire (jeugdsentiment, ik geef het toe), met als blikvanger destijds mevrouw Jerney "Playboy" Kaagman. Ook een CD van Jeff Healey, de bekende Canadese bluesgitarist, heb ik mij verworven. Zateravond nog wezen eten bij de Kroatier. Vroeger was dit restaurant nog bekend als de Joegoslaaf, later werd dit een Balkan restaurant en nu is het dan een Kroatisch eethuis. De eigenaar is al die jaren wel hetzelfde gebleven.
Om maar de Kast uitdrukking te gebruiken, het was allemaal heel erg LEKKUUUURHH ..... !
Zondag toch maar weer mijn kinderen opgehaald. Je krijgt van zo'n kamp nooit je eigen kinderen terug, maar twee smerige, schorre, verkleumde en dodelijk vermoeide wrakken. Ach, als je maar lol hebt gehad en dat was volgens mij wel het geval. Ook nog de Sato One Man Show gezien. Ik dacht dat ik inschakelde op de F1, maar de regie had daar toch andere ideeen blijkbaar over. In elk geval had ik nu twee rijders bij de eerste vier, maar helaas iets te laat in het seizoen !
Bij leven en welzijn meld ik mij volgende week weer !

Zis is ze Kast from Simon for zis wiek !
Wat me nog van de afgelopen week bijgebleven is, zijn de volgende zaken. Dinsdag avond mocht ik naar de school van Martijn. In het kader van kennismaking met de leraren had de school een avond georganiseerd, waarbij elke leraar die les gaf aan de klas van je kind, zichzelf in vijf minuten mocht presenteren. Op zich is dit wel een aardige geste. Nu zie je van wat voor mensen je spruit les krijgt. Zodat, als hij zegt dat die eikel van gym weer eens iets uitgevreten heeft, je daar ook een plaatje bij kan voorstellen.
Vrijdag was mijn verjaardag. Om dit feit te vieren, ben ik maar eens niet wezen hardlopen. Mijn vrouw had mij bedacht met een horloge welke ook je hartslag kon bijhouden. Deze hartslag meting geschiedt door middel van een band die je om je borst bind. Om zo'n horloge in te stellen ben je toch nog wel even bezig. Geboortedatum en jaar, gewicht, lengte en geslacht dienden allemaal ingevoerd te worden. Wel hip ! Gelukkig had ik, volgens mijn horloge dan, een normaal gewicht voor mijn lengte. Om verder mijn verjaardag een feestelijk tintje te geven zijn we nog naar een Tex-Mex restaurant gegaan in Hoevelaken. Dit restaurant zat al een jaar of zo in Hoevelaken, maar door omstandigheden hadden wij het tot nu toe nog niet gefrequenteerd. Ik moet zeggen, al you can eat for 15 euro, is niet verkeerd. Lekker veel vleesjes ! Weggespoeld uiteraard, in mijn geval, met de nodige Coronaatjes. Na afloop kreeg mijn kroost nog ieder een sombrero kado, zodat het voor hun ook nog een geslaagde avond werd.
Zaterdag niet zoveel gedaan. 's Middags nog met Ruben naar een plaatselijk judo toernooitje geweest, en meer kon de zaterdag mij niet bieden.
Zondag ging Marjolein met Martijn helemaal naar Nimwegen voor een judo toernooi. Nu kon ik natuurlijk nog mijn nieuwe horloge uitproberen. Er zat namelijk nog een soort Coopertest op mijn horloge. Je moest dan 2 km hardlopen, en na afloop rekende je horloge dan uit, d.m.v. de gelopen tijd, hartslag, waterstand en weet ik wat allemaal nog meer, je conditie uit. En beste lezertjes ik kan u dan ook met gepaste trots vertellen dat mijn horloge vind dat ik een EXCELLENTE conditie heb. Dank u, dank u..... Vandaag neem ik hem mee op mijn rondje van 8,5 km, kijken of hij dan nog steeds vind dat ik een excelente conditie heb. Vandaag moest mijn auto een beurt hebben, en de garage gaf mij een Opel Astra mee. Zo te ruiken rookte de vorige bewoner dezer mobiel behoorlijk. Dus om maar eens een cliche te gebruiken, ik heb nu het gevoel dat ik in een Opel Asla rij. Gatver !

Deze week hou ik het nog korter dan anders, beste lezers. Reden hiervoor is, dat ik weinig te melden heb deze week. Er zijn geen stuitende dingen gebeurd gedurende de werkweek. En het weekend kenmerkte zich ook al door een grote rust. Het hoogtepunt van zondag was dat ik de dakgoten van mijn ouderlijk huis mocht schoonmaken. Zaterdag was het weer daarvoor te vies geweest, dus op zondag dan maar de ladder op. Het viel mij achteraf mee dat ik niet gestenigd ben in dit vrolijke dorp, want werken op zondag .......

O ja, Nico: Ik ben in het bezit van SimCity.

Verder wil mij niets meer te binnen dromen, dus laat ik het voor deze week hierbij.

Een beetje stress vol werkweekje achter de rug. Maar ook die gaan weer voorbij, gelukkig. Verder zit ik alweer in mijn dagelijkse routine. Anderen zullen dit zelfs wel sleur durven te noemen. Op dinsdag heb ik alleen, als enig lichtpuntje in mijn geheugen staan, dat ik Windows XP op een computer bij mij heb geinstalleerd. Dit was echt een experiment, daar de bewuste PC slechts 64 MB intern geheugen had. Maar ik moet zeggen, het is niet langzamer dan Windows 98 wat ook op deze personal computer staat. Dus 's avonds lekker een beetje kijken naar wat er zoal nieuw is in dit pakket.
Zaterdag vierden Ruben en ik onze verjaardag voor de familie, en enkele genodigden. Dus het huis was lekker bezet op zaterdag. Men heeft mij toch weten te verrassen met leuke kado's dit jaar. Zo kreeg ik van een nichtje van ons een boekje over whisky. Je hebt blijkbaar al gauw een naam als drankorgel. Als ik zo dat boekje doorlees is het vrij simpel om een whisky stokerij te beginnen. Hoe moeilijk kan het nou zijn om whisky te maken, als de enige ingredienten water, gerst en gist zijn. Ook heb ik dankzij een neef weer een, voor mij, nieuwe artiest weten te ontdekken die bijzonder goede muziek maakt. Moby is de artiest genaamd, en ik moet zeggen: Bijzonder de moeite waard ! (a two thumbs up !!)
Zondag was natuurlijk een dag om bij te komen van alle vermoeienissen. Ruben had nog een paar video's gekregen, waaronder de rolprent Monsters Inc. Deze film hadden we reeds in de cinema ook bewonderd, maar nu konden we zondag met zijn vieren hier ook weer heerlijk van genieten.
Helaas ben ik dit jaar weer "vergeten" om aan de Dam tot Dam loop mee te doen ;-), maar wellicht weer volgend jaar.