www.simonfaber.eu

Vorige week maandag ben ik nog zeer gestreeld in mijn loopvermogen. Ik was maandagavond een blokje gaan hollen, en na 200 meter hoor ik mensen achter mij babbelen. Ook zij waren blijkbaar aan het hollen want het gebabbel bleef achter mij opklinken. Na ongeveer een kilometer moet ik over een hoog viaduct over de A1 hollen, en daar werd ik dan ook ingehaald door de babbelaars. Twee jongens van een jaar of 18. Ik nam dit uiteraard ter kennisgeving aan, want ik ken mijn plaats in de loop hierarchie inmiddels. Ik ben geen jonge god meer, en dat soort tuig loopt mij er helaas nog gewoon uit. Maar toch werd ik tot mijn verbazing niet gelost. De voorsprong van de knapen bedroeg op zijn hoogst 50 meter en werd niet meer groter. Sterker nog, na 2,5 kilometer haalde ik, een middelbare heer, deze twee knaapjes nog in ! U begrijpt mijn avond kon niet meer stuk. Dat ik dit nog mag meemaken !
Woensdag mocht ik weer een avondje volleyballen met het team, waar ik u twee weken geleden ook al over mocht berichten. Tot mijn vreugde werd het dit keer geen nachtwerk, en om half elf was deze jongen dan ook thuis. Ook de spierpijn viel dit keer reuze mee. Terwijl ik toch weer redelijk fanatiek over het veld heen rende, dook en wat dies meer zij. Vrijdag mochten Marjolein en ik op verjaarsvisite. Wel gezellig, maar we moesten toch weer redelijk op tijd op huis aan, vanwege de oppas. Zaterdag met mijn gezin Sinterklaas inkopen gedaan in Amersfoort. Het was wel weer gezellig in de stad, terwijl ik normaal niet zo gecharmeerd ben van dit winkelen. Zondag nog even bij mijn ouders op visite geweest, en verder lekker liggen luieren. 's Avonds nog Arjen Ederveen gezien, en daarna in een boek zodanig zitten lezen, dat ik de tijd volkomen vergat en mezelf om 1 uur moest dwingen om naar bed te gaan. Nu zit ik dan ook als een Kast:eelheer over mijn wallen te kijken, maar het spreekwoord luidt niet voor niets: des Avonds een vent, des Morgens een vent.
(Lag ik alvast maar in mijn bed !)

Afgelopen dinsdag ben ik nog uit geweest met de afdeling waar ik bij aanwezig ben. Dit naar aanleiding van het in productie nemen van een nieuwe release van een software pakket. Ach, ik grijp gewoon ieder excuus aan om eens lekker te gaan happen. Nederland staat eigenlijk toch wel bol van allerlei leuke en pittoreske plaatskes. Wij gingen namelijk naar Hattem. Welgelegen aan de IJssel, onder de rook van Zwolle, maar nog wel Gelderland. Een leuk plaatstje waar de geschiedenis nog uit de stadsmuren en pandjes dampt. Eerst zijn we nog naar een bakkerij museum geweest, alwaar we zelf brood konden bakken. Daarna was het smakelijk eten in een restaurant. Om hier even een culinaire recensie neer te zetten.... LEKKUUUUURRRRHHHH ! Uiteraard, zou ik bijna durven zeggen. Verder was het natuurlijk behoorlijk druk hier op den zaak. En onrustig. PinkRoccade zit nog steeds te reorganiseren, weliswaar nu bij een zuster maatschappij, maar het maakt de boel toch wat onrustig. Woensdag kreeg ik namelijk nog een paar nieuwe kamergenoten van een zustermaatschappij, die voor een conversie traject waren ingehuurd, en donderdag waren deze mensen weggereorganiseerd ! Niet echt leuk, dus.
Toch wil ik nog twee Kast:Genoten van harte feliciteren met hun nieuwe werkgever. Proficiat Kast:Bert en Kast:Theo ! Alhoewel de laatste niet hier zelf voor gekozen heeft.
Van het weekend kan ik weinig zeggen, behalve dat het vijf dagen te kort is. Ik had eigenlijk nog mijn schoorsteen moeten vegen, maar wist een paar keur een aardige smoes voor mezelf te verzinnen om het maar niet hoeven te doen. Ik heb werkelijk geen reet uitgevoerd van het weekend, en ik kan u vertellen dat is best lekker !

Uiteraard was ik weer druk de afgelopen werkweek. Ik weet alleen niet meer waarmee. Heeft u dat nou ook wel eens, dat u in reflectie terug wilt kijken op de belevenissen van de afgelopen week en er wil u absoluut niets te binnen dromen ?
Het weekend begon uiteraard om vrijdag avond. Martijn beleefde op deze dag zijn eerste school disco feest. Ik had de ouderplicht om hem en drie vrinden van hem om half elf weer op te halen van dit fuifje. In mezelf moet ik toch een beetje lachen. Ze waren uiteraard zo stoer mogelijk gekleed, en aan hun hele optreden kon je afleiden dat ze het hele gebeuren ook wel enorm stoer hadden ervaren. Alleen dansen doe je nog niet met meisjes, maar dat zal over een poosje wel anders worden. Zaterdag kwamen nog vrienden uit het verre Enschede op visite. Ze konden destijds niet op mijn verjaardag komen, dus hadden ze nog als kado een twentse spreuken kalender mij gegeven. Niet alleen zijn deze gezegden Twents, ze zijn ook in het Twents opgeschreven. Dus als ik volgend jaar een bepaalde uitdrukking niet thuis kan brengen, hoop ik dat kast genoot Bert mij nog een vertaling kan geven. Zondag een beetje voor chauffeur gespeeld voor mijn schoon ouders. Deze zijn op een leeftijd dat het onverantwoordelijk is dat ze zelf in een auto rijden, vandaar dat de kinderen ze vaak ergens naar toe moeten brengen of halen. Verder had de zondag mij weinig te bieden. O ja, Ik wil u graag nog een film tip aan de hand doen. Dit had ik eigenlijk vorige week al willen doen, maar toen is het mij helemaal ontschoten. Als u een goede film wilt zien, dan wil ik graag "A Beautiful Mind" in de aandacht aanbevelen. Geweldige film, vorige week op video gezien.
A two thumbs up !!!
Maar dit geheel terzijde.
Rest mij u niets anders dan een rustige werkweek en een enerverend weekende alvast toe te wensen.

De werkweek stond deze keer in het teken van laat thuis komen. Niet dat ik moest overwerken maar er waren toch nog een vergadering om bij te wonen, een sportavond om aan mee te doen en een sociale borrel te gebeuren. Kortom drie avonden zat ik wat dat betreft in de prijzen. Over het sportgebeuren wil ik nog wel het volgende kwijt. Ik had mij in een vlaag van verstandsverbijstering opgegeven voor een volleybalteam van het bedrijf waar ik nu gestationeerd ben in Zwolle. Dit volleybal team zou mee doen aan een PinkRoccade volleybal toernooi. Afgelopen woensdag was het dus zover. Ik had in een grijs verleden wel aan wedstrijd volleybal gedaan. Maar dat verleden was echt wel grijs. Zo'n twintig (zegge 20) jaar geleden, was het dat ik een balletje gemept had. Toch viel het me qua techniek en spelinzicht nog reuze mee. Achteraf wist ik precies waar ik had moeten staan ! Toch heeft mijn timing in de loop der jaren behoorlijk te lijden gehad. Bij het smashen en blokken bleek ik vaak net iets te laat (of te vroeg) te springen. Gedurende de avond werd echter mij al wel duidelijk dat ik gebruik maakte van spieren die toch zo'n 20 jaar rust hadden gekend. Vooral in mijn bovenbenen. Ook waren mijn onderarmen compleet beurs aan het eind van de avond. De volgende dag kon ik bijna niet meer trap lopen. Ik word een oude man ! (hoop ik dan). Door omstandigheden liep het toernooi nog uit ook, pas om 23.36 was de laatste wedstrijd door ons gespeeld. Dat zou nog niet zo erg zijn, ware het niet dat dit toernooi in Apeldoorn gehouden werd, op de aldaar gevestigde Police Academy. In elk geval was het dus diep nachtwerk voordat ik mijn mandje kon opzoeken. Over twee weken mag ik weer, voor de tweede ronde van dit volleybal toernooi. Het weekend ging weinig spectaculair aan mij voorbij. Beetje k.klusjes lopen doen en verder vrij weinig. Uiteraard was er weer het nodige judo gebeuren, maar dat is normaal te huize Faber. Zondag nog mijn schoonzus en haar man over de vloer gehad, was allemaal wel gezellig. Ben beniewd wat de komende week mij weer te wachten staat !

De afgelopen week was het herfstvakantie in midden Nederland. Dit betekende dat mijn kinderen vrij waren, en mijn schoonzus had gevraagd of ze niet wilden komen logeren in deze herfstvakantie. Dat was niet aan dovemansoren gevraagd, dus wij waren wederom vanaf dinsdag tot en met zaterdag kinderloos. Toch wel stil hoor, zonder de kids in huis. Maar goed, we hebben het weer overleefd (mijn schoonzus en haar man ook). Voordeel van dat logeren was wel, dat ik nu ook eens op een computer mij kon gaan bezigen. Verder mocht ik op dinsdag weer terugkomen bij mijn tandarts. Jawel, er ging weer eens geboord worden in het gebit van heer Faber. Joy ! Donderdag nog maar eens naar mijn vervangend huisarts gegaan, want ik blijf maar last van mijn oor houden. Toch wonderlijk, wat zo'n bezoekje aan de pil teweeg kan brengen, want hij bekijkt mijn oor, bromt wat en besluit dat het aan mijn buis van Eustachius moet liggen. En vanaf dat moment, beste lezertjes, voel ik mijn oor opknappen ! Hij zal wel genezende handen hebben deze vervangpil. Zaterdag bij mijn schoonzus op visite gegaan, daar hebben we dan maar de kinderen opgepikt. Zondag was het wat winderig buiten. Mijn huis is gelegen tegenover de school van Ruben. Ik sta op de computerkamer een beetje naar buiten te staren, zie ik dat het dakleer van de school wordt afgeblazen. Ik wist niet eens dat dat mogelijk was bij een plat dak ! Toch maar even het hoofd der school ingeseind en een uurtje later arriveerde de brandweer. Ik denk dat ze nog een paar klusjes te doen hadden. Tegen die tijd was inmiddels het dakleer van een half lokaal eraf. Ook een beuk was tegen de vlakte gewaaid en had net de school gemist. Toch wel spectaculair. Ook lijkt het mij nu niks om bij de brandweer te werken. Ik zag die gasten nog bijna van het schooldak afwaaien, zo ging het tekeer. Ze moesten echt een paar maal rap gaan zitten/liggen anders ging het mis. Zo beleef je nog eens wat in het mooie Hoevelaken.
Gelukkig bleef ons huis schadevrij door de storm.