Mag ik bij deze alle kast:bewoners en hun familie en aanhang plus alle lezers van ons Kast:gebeuren een fijn en gezond 2011 toewensen ? We hebben het weer gehaald. In ieder geval in huize Faber is het weer allemaal voorspoedig gegaan. De afgelopen week kon je in ieder geval goed merken dat Nederland met vakantie was. Het was bijzonder rustig in trein en autoweg. Kortom de tegenstelling met de week daarvoor had niet groter kunnen zijn. En op het werk draaide men ook met een halve bezetting. Wel ben ik nog even ter controle bij de dokter geweest. Mijn bloeddruk moest weer gemeten worden. Volgens mij had ik dit in een vorige bijdrage al over gehad, en van de week moest dit weer gecontroleerd worden. Mijn verbazing was dan ook groot dat plotseling mijn bloeddruk normale waarden begon te vertonen. Hoogst merkwaardig ! Maar goed, we gaan nog verder gecontroleerd worden, dus waarschijnlijk wordt dit nog wel vervolgd. Op vrijdag bereikte de bezetting op het werk wel een heel erg laag dieptepunt. Op de hele verdieping waren we nog maar met zijn zevenen aan het werk. En dat werd er ook niet meer op. De internen hoefden namelijk maar vier uur te werken op deze dag. De externen dus niet, die mochten gewoon acht uur aan de bak. Dus om half vier was ik de enige die nog aanwezig was op de hele verdieping. Heel apart. Toen ik uiteindelijk naar huis reed was het voor het eerst van de week redelijk druk. Niet vanwege forensen, maar mensen die al ter visite togen. Dat hield onder andere in dat er dus mensen achter het stuur zaten die dat normaal gesproken niet zo vaak doen. Vrouwen van achter in de vijftig die, voorover gebogen over hun stuur, hardnekkig met 90 op de linkerbaan blijven rijden.... *diepe zucht* Is niet goed voor mijn bloeddruk kan ik u in dit verband vertellen. 's Avonds kwamen mijn schoonzus met haar man, mijn zwager met zijn gezin en nog een tante van Marjolein, dus we hadden het huis redelijk gevuld. Wel gezellig. Ook nog om twaalf uur vuurwerk afgestoken. Dat vind ik altijd wel leuk om te doen. Ik lag er op zich niet al te laat tussen de klamme lappen. Het was half drie, dat valt toch wel mee, voor zo'n avond ? De volgende dag toch wat brak ontwaakt. Met een kloppend gevoel achter mijn ogen en slapen. Niets wat een aspirine in elk geval niet kan verhelpen. Op nieuwjaarsdag hebben we altijd de traditie dat we naar mijn ouders gaan. Daar eten we dan boerenkool en daarna weer rap op huis aan. Dus ook dit jaar. En toen waren de feestdagen weer, gelukkig, voorbij. De zondag nog weer in gepaste rust doorgebracht. Als voorbereiding voor de komende werkweek die weer te gebeuren staat.