www.simonfaber.eu

Geen bijdrage

Mijn eerste volledige werkweek na mijn vakantie zit er weer op. En het was een redelijk relaxed weekje. Ik zit nu in de beschikbaarheid. De beschikbaarheids week startte met een intake gesprek. Ik had eigenlijk twee intake gesprekken, maar men besloot van Capgemini wege om er maar een te laten vervallen. Gevolg: Ik ging maandag op gesprek bij een opdrachtgever waar ik al vaker geweest was, en die zelfs om mij gevraagd had. Ik vind dit altijd een bijzonder fijne opdrachtgever kan ik je verklappen. Ik had mijn gesprek met mijn voormalige projectleider en een jongen met wie ik de vorige keer ook had samengewerkt. Dus behalve een intake gesprek had het gesprek ook een sociale functie. Even bijkletsen over wat er veranderd was in de tijd dat ik niet bij hun aanwezig was. Niet geheel onverwacht besloot deze opdrachtgever dat ze me graag weer wilden inhuren. De rest van de week dus besteed aan cursus statistiek via het onvolprezen wereld wijde web. Daar zat voor mij nog een gat in mijn kennis. Het weekend dan maar. Ik ben deze maand jarig. En normaal is het voor Marjolein dan bijzonder lastig om te bedenken wat voor een kado ik dan wil hebben. Zo niet dit jaar. Ik heb immers een nieuwe hobby. Motorrijden. En in de zomer heb ik ervaren dat een standaard motorpak niet berekend is op de temperaturen die de zomer met zich mee konden brengen. Dus ik wilde graag een doorwaai pak. Op zaterdag dus naar Nijkerkerveen gereden. Daar zit een motorzaak die mijn voorkeur heeft. Alles gaat daar heel gemoedelijk (je wordt bijvoorbeeld begroet met de kreet: Wil je nog koffie?) en het interieur van de winkel is lekker rommelig. Dus daar hebben we een fraai doorwaai pak voor mij gekocht. Dat hebben we uiteraard meteen uitvoerig getest in het weekend. Het was per slot van rekening nog mooi weer. En inderdaad, als ik nu van de motor af stap klots ik niet meer van het zweet. Kortom, een geslaagd vervroegd verjaarskado. Verder was het redelijk rustig van het weekend. Ruben kwam nog even zijn nieuwe motor laten zien (Kawasaki Z750). Zijn oude Honda Shadow 750 had hem de geest gegeven met een kapotte cylinder. Dus een nieuwe moest er komen. Het is per slot van rekening zijn enige vorm van vervoer. Maar verder was het kalm en rustig in het centrum van het land. Wel nog de F1 gezien. Was erg spannend. En hoewel ik altijd hoop op goede resultaten voor Max, vond ik de tijdstraf die hij ontving wel terecht.

Geen bijdrage.

Verheugt u! We zijn weer terug! U heeft waarschijnlijk mijn bijdragen via dit medium ernstig lopen missen. Maar ik ben er weer. Oorzaak was uiteraard het feit dat ik op vakantie was in het land van onbegrensde mogelijkheden. Maar voor ik afreisde naar het paradijs, was er ook nog zoiets als afscheid van mijn opdrachtgever uit Den Haag. Het afscheid daar was weer heel emotioneel en beladen (NOT!). En ik ben nu in ieder geval verlost van de dagelijkse fileleed van en naar Den Haag.

Maar dat was niet eens de reden waarom ik daar weg ging. Reizen hoort nu eenmaal bij mijn vak, en uiteraard vind ik het geen pretje om in het verkeer stil te moeten staan, maar het hoort er blijkbaar ernstig bij. Aansluitend aan mijn vertrek uit Den Haag was meteen ook mijn vertrek uit Nederland. Tegenwoordig kan je rechtstreeks vliegen naar Florida. En dat is toch wel heel erg aangenaam. De eerste twee weken waren we daar nog met zijn tweetjes. En hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. Beetje rond het huis aan het knooien. Maar na 2 weken werd het wat drukker. De kinderen kwamen over. Martijn met zijn vriendin en Ruben. Omdat we dit jaar 35 jaar getrouwd zijn (waar blijft de tijd) hadden we de kinderen uitgenodigd om met ons in Florida dit feit te herdenken. En we hebben ons uitstekend vermaakt. Het was alweer een aantal jaren geleden dat de kinderen in Florida waren geweest, en de vriendin van Martijn was er nog nooit geweest. Dus hebben we aardig wat activiteiten ondernomen. We zijn wezen kanoen met zijn allen op de St. Johns rivier, Marjolein is met Martijn en zijn vriendin wezen snorkelen op een van de Keys, ze zijn naar de pretparken geweest, we zijn uit eten geweest. Ik ben nog met ze naar Space Kennedy geweest. Kortom alle standaard toeristen gedoe hebben we gedaan met de kids. Twee weken intensief vakantie gehouden. Want na twee weken was voor de kids weer de koek op. Zij gingen weer terug naar Nederland. Had voor ons niet gehoeven, maar dat wilden ze zelf. En hadden Marjolein en ik nog een week om bij te komen in het paradijs. Weer een beetje rond het huis knooien, en dat was het wel weer. En op een warme dinsdag vertrokken we weer naar Nederland. Op woensdag lekker brak aangekomen, maar dat weet je van te voren. Thuis uitpakken en daarna nog even de koffer in, om 2 uurtjes slaap in te halen. En op donderdag mocht ik mij weer vervoegen bij mijn baas om te laten zien dat ik nu beschikbaar ben! Maar dat gaat waarschijnlijk niet zo lang duren. Gedurende mijn vakantie had ik reeds 3 aanbiedingen met de vraag of ik niet wilde komen.

Voor de maandag na mijn terugkeer hadden ze zelfs al 2 intake gesprekken gepland. Een van de aanbiedingen was zelfs een klus in London. Maar toen die aanbieding concreet werd, had ik eigenlijk al toezegging gedaan voor een andere opdracht. Dus ik vermoed dat ik niet al te lang op de bank blijf. Het weekend dan maar. Zaterdag nog tijd besteed aan mijn brommer. Die had ik natuurlijk ook al een poos niet gezien. En ook op zaterdag hebben we nog mijn ouders opgehaald. Eerst zijn we met ze naar de veluwe gereden, en in het park een beetje rondgereden. Zelfs nog wat everzwijnen gespot. Daarna even op het terras gezeten bij het restaurant in het centrum van het park. Gelukkig onder een hele grote parasol, want er waren nog een paar buien. Daarna met mijn ouders wezen eten in een heel goed restaurant op de weg van Ede naar Arnhem. Ik mag hierbij de Kast:Kreet weer aanheffen. Op zondag niet veel gedaan. Brommer rijden, F1 kijken en dat was het wel weer. Dus tot zover weer mijn eerste bijdrage in weken.

 

Geen bijdrage