www.simonfaber.eu

De afgelopen week mocht ik van mijn klant op cursus. Ik kan nog blijkbaar heel veel leren. In ieder geval betekende dit dat ik alleen maar maandag naar Den Haag hoefde, en de rest van de week mocht ik naar Huizen kachelen. Op de vrijdag na dan, want die had ik vrij genomen. Ik moest namelijk afrijden. Na afloop ben ik met mijn rij-instructeur overeengekomen dat verder lessen geen zin meer had. Ik was namelijk geslaagd. Ik ben nu officieel een gediplomeerd motormuis. Daarna mocht ik nog mijn auto ter garage aanbieden. Gedurende de week kreeg ik namelijk bij het starten vervelende waarschuwingen dat mijn AdBlue vloeistof te laag was, en dat mijn auto binnen 2400 km niet meer zou willen starten. Als ik naar Den Haag moet, betekent die ongeveer anderhalve week rijden. Dus het was zaak om hier maar meteen actie op te ondernemen. Gelukkig kon ik meteen terecht. En daarna natuurlijk nog naar het gemeentehuis om een nieuw rijbewijs aan te vragen. Op zaterdag kon ik nog geen brommers gaan kijken, want mijn zusje kwam met haar man nog ter visite. Nog even, ondanks de kou, wezen wandelen langs de mooie dreven van Hoevelaken/Stoutenburg. En zo ging de zaterdag voorbij. Op zondag kwam mijn schoonzusje met haar man nog langs. Wat ik namelijk nog vergeten was te vermelden is dat onze badkamer verbouwing nagenoeg af is. We kunnen weer douchen! En dat was ook een bijkomende reden van alle visite dit weekend. Men wil het resultaat bewonderen. Dat mag er trouwens zijn. We zijn er heel erg blij mee. Nog een paar details en dan is het af. Net als deze bijdrage trouwens.

De werkweek kunnen we hierbij meteen al voor besproken verklaren. Hoe minder er over gezegd wordt, hoe beter. Nietwaar? Dat doet mij meteen aanbelanden bij de woensdagavond. Toen mocht ik nog weer op de grote brommer kruipen. Vermeldenswaardig hierbij was wel, dat het behoorlijk regende. Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Zo heb ik in ieder geval geleerd dat je beter zonder bril kan rijden in de regen dan met. Hoe dan ook. Het werd gelukkig ook weer vanzelf vrijdagavond. Het startsein voor het weekend. Een weekend waarin we nog steeds in de troep van de verbouwing zitten. Op zaterdag ochtend weer motorrijles. Om het weekend mee te beginnen. En dit keer ook het stuk snelweg tussen Nijkerk en Leusden beproefd. Spannend. We hebben in ieder geval weer een persoonlijk snelheidsrecord gevestigd. Daarna nog de auto in bad gedaan. Nu klinkt dat spannender dan het is, want ik rijd hem de wasstraat in en kijk vervolgens toe hoe mijn auto ineens weer een blauwe auto wordt. En ik heb weer eens mijn aquarium aangevuld met vissen. Wat er eerst in mijn bak rondzwom was bijna op een hand te tellen. En daarmee heb ik al bijna mijn hele weekend besproken. Want de rest van het weekend bestond uit Netflix, computers en lezen. Wat een rust.

Laten we ons maar weer beperken tot de twee dagen in de week, die we van rijkswege vrij krijgen van werkzaamheden. Het weekend dus. Dat begon voor mij wat later, want veel mensen zijn de komende week vrij, en dus ga je je vakantie beginnen om vrijdagmiddag vijf uur. In de file. Want dat is ook vakantie. Gevolg: Ik was daardoor teringlaat thuis. Maar goed, het was dan ook weekend. Zaterdag ochtend moest ik vroeg opstaan. Mijn zwager had me aan het begin van de maand al uitgenodigd om met hem naar de motorbeurs in Utrecht te gaan. Dus om half tien hem opgehaald, en daarna naar het Utrechtse plaatsje U. gereden. We waren niet de enigen op de beurs. Maar ik heb wel even goed kunnen rondkijken en ideeën op kunnen doen, over wat ik nu echt leuk vind. Om een uur of half 2 hadden we het wel gezien op de beurs. De concentratie beursgangers was inmiddels zo groot geworden dat je over de koppen kon gaan lopen, dus toen zijn we maar naar buiten gegaan. Even een hamburger met friet wegwerken, en daarna in Hoevelaken nog even naar een grote motor dealer geweest om zijn aanbod te keuren. Ik zag wel een gave fiets daar staan. Hopelijk staat hij er nog als ik mijn rijbewijs heb. Toen nog even bij ons thuis een biertje gedaan. Ook leuk. Op zondag was Martijn jarig, maar die vierde zijn verjaardag niet, want die wilde met Ruben naar de motorbeurs. Maar geen nood. Ook mijn schoonzus was zondag jarig. Dus in de middag naar haar gegaan en een genoeglijke middag en avond beleefd. Wel op tijd naar huis, want op maandag gaat die rot wekker al om kwart over zes.

Het lijkt mij een goed teken dat van de hele afgelopen week, alleen de vrijdag mij nog helder voor de geest staat. Het was natuurlijk Kast:Reunie dag. Dus ben ik eerder van mijn werk op vrijdag weggegaan, want ik moest om 6 uur bij the King zijn. En ik mocht daarvoor dus het hele land nog oversteken. Van Den Haag naar Hengelooooooooo. Ik kan nu dus ook uit betrouwbaar brons mededelen dat ons land 2 uur rijden breed is. Even voor de klok van 18:00 uur belde ik bij the King aan zijn voordeur aan. Dat was vergissing nummer 1. Dat doen we niet in het ooooosten. Daar ga je meteen door de achterdeur naar binnen. Tja. Ik ben westers geremd wat dat betreft. Sorry daarvoor. Binnen nog even mij voorgesteld aan het gezin the King, en tot mijn inmense vreugde was ook Kinky aanwezig. Na maandenlange radio en kast stilte was het aangenaam te constateren dat Kinky nog aanwezig was. En onder gemoedelijk gebabbel werd vervolgens de komst afgewacht van de overige leden van het Kast:Genootschap. Die kwamen ongeveer om 18:53 aan, en daarna mochten wij naar het culinaire hoogtepunt van de avond: Frans op den Bult. Wereldberoemd in heel Hengelooooo. Daar maakte ik vergissing nummer 2. Mijn brein dacht wel dat 1 kilo schnitzel te behappen moest zijn. En ik moet zeggen ik ben een eind gekomen, zeker 2/3 van de schnitzel verdween in mijn maag. Maar toen moest ik toch echt opgeven. Gelukkig had ik wat dat betreft de wedstrijd van Mental dik gewonnen. Die kwam nog niet eens tot een kwart. Ook de monster ballen van Borretje bleken te veel te zijn voor Borretje. Alleen Kinky en the King hadden netjes hun bordje leeg gegeten, maar in het geval van the King moet opgemerkt worden dat dat geen kunst was, want VEGETARISCH!!!!!!! The Horror!!!! Werkelijk, hoe verzin je het. Zo’n superschnitzel weerhield mij uiteraard niet van het verorberen van een sorbet na. Mij was beloofd, via de menu kaart, dat dit fris en fruitig zou zijn. Dat kon wel wezen, maar dan moest je eerst wel door een verdieping slagroom heen. Enniehoe. Na afloop van het eetfestijn was het alweer dermate laat geworden dat deze oude man weer richting huis moest gaan. De feestcommissie wordt weer hartelijk bedankt voor het organiseren van dit gebeuren. Alleen zijn we wel vergeten af te spreken waar we de volgende keer heen gaan. De terugreis verliep trouwens smetteloos. Van te voren waren wij ongerust gemaakt voor voorspelde sneeuwbuien, maar die bleven gelukkig uit. Het was zelfs zo dat ik mijn cruisecontrol bij knooppunt Azeloo kon aanzetten, en dat ik pas bij de afslag Hoevelaken de cruisecontrol moest onderbreken. De rest van de nacht ben ik bezig geweest om het grootste gedeelte van een schnitzel te verteren. Dat hield mij redelijk wakker. De rest van het weekend ging redelijk rimpelloos voorbij. Alleen zaterdag nog een beetje op de motor rond gereden. Bij vijf graden onder nul. Ja, ik ben winterhard. Ook valt nog te memoreren dat ze de afgelopen week zijn begonnen met het breken in mijn badkamer. We zitten weer drie weken in de troep. Ooit zal het af zijn.

Heeft u dat ook, dat u gedurende de week dingen meemaakt, en dat u dan denkt: Dat moet ik onthouden voor de Kast, maar op het moment van opschrijven staart u in een donker zwart gat. Ik weet zeker dat ik dingen heb meegemaakt enzo, maar mijn eerste bewuste herinnering van de vorige week is die van het weekend. Goed, het weekend dan maar. Zaterdag weer motorrijles. Maar om dat ik nu bewezen heb dat ik niet meteen omval op een motor, mocht ik de openbare weg op. Cool! Voor het eerst met de motor iets harder kunnen rijden dan 50 km/h. Over provinciale wegen oefenen op je bochten techniek, en als afsluiting mijn eerste meters op de snelweg. En dan dus met 105 km/h rijden! Yeah! Op zaterdagavond nog bij vrienden op verjaardagsvisite geweest. En dat was toch wel even anders dan anders. Een vriendin wordt behandeld voor kanker met chemotherapie en dat soort dingen meer, en kon er niet bij zijn. En zij en haar man werden dus duidelijk gemist. Dus dat was de zaterdag van dit weekend. Op zondag stond mijn aquarium op de agenda. Ik heb al een paar maande last van een enorme algenplaag. En op zondag ging ik daar dus weer eens de strijd mee aan. En ik denk dat ik het nu gewonnen heb. Mijn bak was niet meer te herkennen toen ik klaar was. Zo helder was hij in geen maanden meer geweest. Maar ik kwam er wel achter dat er nu ook weinig vis meer in rond zwom. Maar dat kunnen we wel weer verhelpen. Verder in de middag voor het eerst dit seizoen maar eens de haard aangemaakt, en gezellig zitten moeken voor het haardvuur. Gezellie! En zo kwam er weer een einde aan de week.