www.simonfaber.eu

Dit wordt een korte bijdrage. Want gebrek aan belevenissen. We hebben weer vijf dagen gewerkt, staat mij bij. Wel op maandagavond nog naar een restaurant in Utrecht gekacheld. Mijn werkgever organiseerde daar een meeting, over onder andere de resultaten. En, natuurlijk, de informatie die we in de meeting krijgen is belangrijk. Maar voor mij net zo belangrijk is het feit dat je weer eens je collega’s ziet, en spreekt. En natuurlijk het buffet. Dat is ook belangrijk. Op woensdag en donderdag weer eens naar mijn klant getogen. U ziet, ik kom weer eens onder de mensen. Het weekend dan maar weer. Ik ben binnenkort jarig, en ik had bij mijn wederhelft aangegeven dat ik wel nieuwe motor handschoenen en motor schoenen kon gebruiken. Maar dat zijn zaken die je toch echt zelf even moet gaan passen. Dus op zaterdag naar de lokale motorkleding winkel gereden en deze items aangeschaft. Weliswaar ben ik nog niet jarig, maar het kado heb ik al binnen. Op zondag was het prut weder. Dus de foto camera eens gepakt en daar bleken, behalve foto’s van onze laatste vakantie, ook nog foto’s op te staan van twee jaar geleden. Dus samen met Marjolein foto’s zitten selecteren, en toen had zij ook nog veel foto’s op haar camera staan, en zo gebeurde het dat we gezellig bezig waren om foto albums aan te maken en foto’s te selecteren. Gezellig. Maar dat waren tevens al mijn belevenissen die de moeite waard waren om te vertellen. De week werd afgesloten met Netflix. Ik moet bekennen dat ik steeds minder tv kijk. En steeds meer Netflix. Ook omdat tv steeds meer een reclameblok is, die ze steeds hinderlijk onderbreken met een paar minuten film. Maar goed. We gaan er weer een mooie week van maken.

De eerste werkweek zit er weer op na mijn vakantie. En ik moet zeggen dat ik na een half uur werken alweer helemaal het vakantie gevoel kwijt was. Dus dat was ook wel weer een dingetje. Op woensdag avond kwam Martijn nog onverwacht aanwaaien op zijn motor. Even checken of zijn ouders er nog waren. Hij zat weer vol verhalen over zijn nieuwe baan, dus dat was wel weer amusant om aan te horen. Maar aan alle goede dingen komt vanzelf een eind, dus ook aan de werkweek. Het weekend dan maar. Op zaterdag naast de gebruikelijke zaken nog met mijn moeder uit eten geweest. Mijn moeder wilde ons eens trakteren op een etentje, dus zaterdag lekker zitten eten in een van onze favoriete restaurants in Leusden. Uit het feit dat dit restaurant tot onze favorieten behoort kunt u meteen afleiden dat de kast kreet ook hier van toepassing is. Zondag was een redelijk eenzame dag. Marjolein had wat privé afspraken staan buiten de deur, dus het grootste gedeelte van de zondag was alleen me, myself and I. Maar ik heb me goed vermaakt hoor! Uiteraard heb ik een tocht op de motor gemaakt, en daarna stond uiteraard de F1 in Italië op het programma. Leuke race. Meteen na afloop van de race kwam ook Marjolein weer boven water, dus dat had ze goed getimed. En daarna ging de zondag redelijk kalm naar zijn eind. En daarmee ook deze bijdrage.

Geen bijdrage

U heeft mij ongetwijfeld een aantal weken gemist. Dat komt: vakantie. Maar voor we op vakantie konden had ik op mijn werk nog aardig wat dingen over te dragen, af te ronden en wat dies meer zei. Dat hield dus in dat ik op mijn laatste werkdag tot ver in de avond bezig was om dingen af te ronden, over te dragen en wat dies nog meer heeft gezegd. Daarna nog even rap naar mijn moeder ter visite. Zij moest het een tweetal weken zonder ons aangename gezelschap stellen. En op vrijdag ochtend vertrokken wij richting zuiden. Onze eerste halte was Straatsburg. Daar hadden we een hotel geboekt, vlak bij de binnenstad. Ik weet niet of u eerder in Straatsburg bent geweest, maar het is een hele leuke stad. En heel erg tweetalig. Zo kon het dus gebeuren dat de waardin van het restaurant waar wij gingen eten de ene gast in vloeiend Frans te woord stond, en naadloos overging in Duits tegen een andere gast. Gezien de historie van dit gebied waar Straatsburg ligt is dit niet verwonderlijk. Na Straatsburg zetten wij koers naar Zwitserland. Aan het Lago Maggiore hadden we een appartement gehuurd. Halverwege een berg, met direct uitzicht over het Lago Maggiore. Aan de overkant zag je de stad Locarno liggen. En we zaten ook op 12 kilometer afstand van de Italiaanse grens. Zowieso was het toch al of we vakantie hadden in Italië, want dat gedeelte van Zwitserland spreekt Italiaans. Alleen als je wilde tanken wist je dat je in Zwitserland zat, want dat scheelde wel 50 cent per liter. Dus tanken in Italië. Maar de omgeving is daar prachtig. We hebben alle grote meren daar wel bezocht, Como, Lugano en Lago Maggiore, want die liggen redelijk dicht bij elkaar. Maar na twee weken was de koek weer op. Afgelopen zaterdag in het holst van de nacht opgestaan (vijf uur) en in een ruk terug naar huis rijden. We waren tegen vijf uur weer terug op het honk. Op zondag nog even gekeken of mijn motor het nog deed. Goed nieuws. Hij deed het nog. In de middag de F1 van Zandvoort bekeken. Ik had helaas de F1 van Spa gemist, want Viaplay wil niet dat je deze wedstrijden vanuit het buitenland bekijkt. Maar ik vond de race van Zandvoort wel amusant om te bekijken, en ik kreeg ook ernstige deja vu gevoelens met de race vorig jaar van Abu Dhabi. En daarmee was de koek weer op. Vlug weer aan het werk dan maar.

Geen bijdrage