www.simonfaber.eu

De afgelopen week. Het was weer een werkweek van 4 dagen. Op koningsdag echter niet veel bijzonders gedaan. Ik ga niet meer naar de rommelmarkt bij ons in het dorp. En naar de grote steden om daar koningsdag te vieren zul je me nooit zien doen. Maar uit gesprekken met buitenlandse collega’s heb ik wel begrepen dat koningsdag internationaal bekend is. Het weekend dan maar weer. De zaterdag was kenmerkte zich door weinig activiteit buiten de gebruikelijke activiteiten om. Moest nog een aantal zaken regelen voor de komende periode. Op zondag haalden we mijn moeder nog op, en zijn we eerst nog met haar naar Martijn gereden. Martijn gaat komende zaterdag trouwen, en mijn moeder wilde nog voor de bruiloft even Martijn en zijn verloofde wat geven. Dus daar ook nog een bakkie gedaan. Daarna zijn we met mijn moeder naar een neef van mij gereden (een zoon van mijn zus). Door alle corona perikelen had ik mijn neven en nicht al twee jaar niet meer gezien. En in die tijd was hij ook nog verhuisd, en nu konden we zijn huis gaan bewonderen. En het was echt een fraai huis. Heel verassend kan ik u verklappen. Dus de zondagavond was alweer aardig op streek toen wij uiteindelijk weer mijn moeder af zetten bij haar huis en we zelf ook weer thuis waren. Het weekend afgesloten met Netflix, want het televisie aanbod wordt steeds slechter. En ik moet ook verklappen dat die ellenlange reclameblokken mij ook steeds meer beginnen te irriteren. Maar dat was weer de update van deze week.

Het was een korte werkweek afgelopen week. Paasmaandag niet veel bijzonders meegemaakt. Beetje rondrossen, en verder stond er niets op het programma. In de werkweek nog wel naar de klant gegaan, maar het bezoek aan mijn eigen werkgever schoot er bij in. Op zaterdag zijn we nog bij mijn zus ter visite geweest. Zij vierde het feit dat ze weer een jaartje ouder is geworden. Tijd staat voor niemand still. Uiteraard nog mijn moeder ook meegenomen. Gevolg was wel dat ik zaterdag laat in mijn mandje lag. Op zondag lekker door de Betuwe gerosd. En daana viaplay aangeslingerd voor de F1 van San Marino. Ten minste, zo heette die GP vroeger. Mooie race. Terechte winnaar. En het was dit weekend ook heerlijk weer. Dus daar ook van genoten. En daar moeten we het weer bij laten dit keer.

Weer een week door het putje. Tijd om de hoogtepunten vast te leggen. Afgelopen week was er weer een sterke woei in Nederland. En nu kregen we ook te maken met stormschade. Een van de stammen van een boom die al sinds het jaar kruik in onze tuin staat begaf het en donderde op onze tuin overkapping. En in de voortuin was een van onze kleinere boompjes helemaal scheef gewaaid. Dus op zaterdag op het tuindak geklommen en met bijl en enorme snoeischaar de boom stam losgekapt van de moederstam (zat er nog een beetje aan vast), en in de tuin gedonderd. Daar verder gegaan met het verwerken van dit tuinafval. Verder heb ik wat voorbereidingen getroffen om weer eens naar Amerika te mogen gaan. Vroeger vroeg je een ESTA visum aan en dat was het wel. Je stapte in het vliegtuig en gaan met de banaan. Nu moet je je vaccinatie bewijs uit printen (niet de QR app, want die kan je niet gebruiken buiten het EU gebied) en regelen dat je een dag voor vertrek getest word. Dat laatste kon ik nog niet regelen. Verder dan 10 dagen van te voren kan je geen afspraak maken bij de GGD. Anyway. De administratie is er niet minder om geworden. En zaterdag kenmerkte zich door winterse buien, dus de rest van de dag niet veel gedaan. Op zondag was het mooi weer, dus een tochtje over de dijken van de Flevopolder gereden. Vooral de dijk tussen Almere en Lelystad is leuk om te rijden. Zeker met een zonnetje er bij. Verder kan ik u verklappen dat het voordeel van Viaplay toch wel het feit is, dat ondanks het feit dat de F1 race in Australië op een ongunstig tijdstip verreden werd, je gewoon de race kan bekijken op een tijdstip wat meer past bij mijn bioritme. En je kan meteen doorspoelen naar de start van de wedstrijd, zonder al dat gebabbel te moeten aanhoren van te voren. De race was wel aardig om te zien. Helaas viel het resultaat ernstig tegen. Twee maal uitvallen in drie races. Is niet goed. En dat was het alweer voor deze week.

De korte werkweken periode is weer aangebroken! En eigenlijk had ik de afgelopen week nog standaard vijf dagen moeten werken. Maar Martijn kreeg zijn vrijgezellenfeest dit weekend. En dat vrijgezellenfeest zou vrijdag beginnen en zondag afgelopen zijn. Ik mocht ook mee, maar het leek mij verstandiger om alleen maar bij de vrijdag activiteit aanwezig te zijn. Dus vrijdag vrij genomen. De activiteit was dat we eerst met de hele groep deelnemers Martijn gingen ophalen vanaf zijn huis. De eerste stop was vervolgens een parkeerterrein bij de sportschool waar hij altijd judo heeft gespeeld. Dus Martijn kreeg meteen het vermoeden dat we een judo sessie voor hem georganiseerd hadden met de wereldkampioen judo. Een jongen waarmee hij al sinds zijn prille judo dagen mee getraind heeft. Maar dat was dus niet de reden. De reden dat we daar afgesproken hadden was het uitzicht op het grote elektronische billboard van AFAS. Daar had men een foto van Martijn op laten projecteren, met als tekst “Faber, geeft zijn ja woord, maar nu eerst aan het bungy koord!!”. Martijn haat bungy jumpen. Daarna doorgereden naar Oosterhout. Dat was redelijk op weg naar Antwerpen, het uiteindelijke doel van de feestelijkheden. Maar in Oosterhout zat het evenementen bedrijf de mannenspeeltuin. En daar konden we gaan bijlwerpen en met pijl en boog op elkaar schieten. En ik wist niet dat ik het in me had, maar ik blijk heel goed te kunnen bijlwerpen. Een talent die ik niet bij mezelf had gezocht. Dit ook tot grote verrassing van de aanwezige jeugd. Na deze activiteit ben ik weer naar huis gegaan. De rest ging door naar Antwerpen. Bij sommige zaken hoef je niet als ouder bij aanwezig te zijn. Dus dat was de vrijdag. Zaterdag kwam mijn moeder weer eens ter visite. Ze was gelukkig weer hersteld van haar Corona, en kon weer onder mensen komen. Op zondag had ik afgesproken met mijn zwager en zijn zoon om eens een leuke tour op de motor te gaan maken. Dus 180 kilometer door de Veluwe en Betuwe gerost. Was leuk. En dat waren alweer de bezigheden van de afgelopen week. En, ik kan u ook verklappen dat ik weer eens voor het eerst in twee jaar in een aftelfase zit!

Zoals vorige week al gememoreerd is de man van mijn schoonzus onder het mes geweest voor een nieuwe hartklep. Dus dinsdag met mijn schoonzus naar Nieuwegein gereden om hem op te zoeken in het ziekenhuis. En hij mocht al weer een klein stukje lopen en zelf douchen. Hij zat er kortom, fris en fruitig bij. En later in de week mocht hij naar het ziekenhuis in Amersfoort, waar hij nog even in observatie werd gehouden. Het weekend dan maar? Op zaterdag kregen we nog volk over de vloer. Martijn met zijn verloofde en zijn schoonouders kwamen bij ons ter visite. En aangetrokken door zoveel gezelligheid kwam Ruben ook nog zijn opwachting maken. Het werd een heel gezellige en ongedwongen middag. Nice. Op zondag niet veel uitgevoerd. Alleen de standaard klusjes. In de middag nog wel de biomassa centrale aangestoken. Want het was per slot van rekening redelijk koud voor de tijd van het jaar. De avond besloten door een binge marathon op Netflix. Verder is geen nieuws, goed nieuws.