www.simonfaber.eu

Het bleef maar lekker zomer de afgelopen week. Dus daar hebben we uiteraard goed van genoten. Lekker in de avond buiten in de tuin bivakkeren. Het was ook de week van de langste dag. Om met mijn schoonvader zaliger te spreken: “De dagen worden weer korter”. Maar voor het zover is konden we heerlijk in de tuin zitten en wachten tot het donker wordt. De werkweek was trouwens niet erg bijzonder. Geen schokkende dingen te vermelden. En eigenlijk geldt dit ook voor het weekend. We hadden geen afspraken staan, dus lekker genoten van een rustig weekend. Het spannenste was nog dat ik een houten stellage van een hangmat moest slopen. Dus eindelijk even het klusmannetje uithangen. Workmate naar buiten. Zaag meenemen, en de hele stellage in hapklare brokken zagen voor de open haard. Stoer. Het hoogtepunt van de week. Verder was er weinig te vermelden. Dus laten we het hier maar bij laten.

De afgelopen week was Marjolein jarig. En als u de bijdragen van de afgelopen jaren erbij pakt, dan weet u dat ik dan vervolgens de stelling poneer. Ik ben nu weer met een oudere vrouw getrouwd. Blijft leuk om op te merken. Zelfs na 40 jaar. Dus op zaterdag was het de dag dat de naaste familie bij ons langs kwam, samen met Marjolein haar oudste vriendin, dus waar ze al het langst mee bevriend is, met haar man. En vanwege het zomerweer, zat alles bij ons in de tuin. Eerder op de dag was ik al op expeditie gestuurd om kersen te scoren. Die haal ik altijd rechtstreeks uit de Betuwe. Punt een zijn die kersen groter en lekkerder dan uit de supermarkt, en punt twee gun ik het geld liever de man die de kersen teelt dan aan de tussenhandel en de supermarkten. Dus mijn motortassen volgeladen met kersen. En die gingen in de avond grotendeels ook op. We waren met een klein maar select gezelschap op zaterdag. Twaalf man moest ik voorzien van voer en drank. Dus werd er ook even een ritje gemaakt naar Leusden om daar bij de Chinees het een en ander op te halen. En ik kan dan ook de babi pangang score ophogen naar 1. Ondanks het feit dat we al minder besteld hadden dan voor 12 man, toch nog weer een heleboel eten overgehouden. De komende weken kan ik nog Chinees eten. Toen de visite weer vertrokken was nog even rap de kwalificatie bekeken in Canada. Dat was wel vermakelijk, rijden in de regen. Op zondag was het voor ons een rustdag. Buiten de gebruikelijke dingen niet veel uitgevoerd. Vanwege het aanhoudende mooie weer ook weer lekker in de tuin doorgebracht. In de avond toch op tijd naar binnen, want de F1 moest weer gevolgd worden. De race was redelijk saai. Wel vond ik de strijd die Albon moest leveren voor de punten de moeite waard om te kijken. Maar voor het overige was het niet echt spannend. En dat was het alweer voor deze week.

De werkweek was maar vier dagen lang. Pinksteren. Maar ik merk ook nu dat ik ouder begin te worden, dat mijn geheugen blijkbaar niet meer is wat het geweest is. Want geen idee wat ik op pinkstermaandag heb uitgevoerd. Als ik al niet meer weet wat ik een week geleden heb uitgevoerd, zal het ongetwijfeld niet van belang zijn. Net als de rest van de werkweek. Wel nog twee maal naar mijn klant gereden. En twee dagen thuis gewerkt. En, om dan maar weer een oud Nederlands spreekwoord aan te heffen, zo gaan de dagen in vreugde voorbij. Maar wat gebeurde er dan dit weekend? Hmmm. Ook weinig ben ik bang. Ik had al geruime tijd geen contact meer met de bewoners van mijn aquarium. De ruiten waren eindelijk helemaal dichtgegroeid met alg. Dus er moest weer driftig gekuisd worden. En omdat ik ook geen onderscheid wil maken met de bewoners van mijn vijver, ook het filter maar eens grondig schoongemaakt van mijn vijverpomp. Resultaat was in ieder geval wel, dat ik nu weer op goede voet sta met de inwoners van de vijver en mijn aquarium. Op zondag even met Marjolein een klein rondje door ons mooie dorp gemaakt. Het was per slot van rekening mooi weer. Ook had Marjolein een kist besteld om de kussens van onze tuinmeubelen in op te bergen. Nu is kist een term bij gebrek aan beter. Het geheel is van eerlijk plastic. En bij het monteren komt ook geen spijker of schroef aan te pas. Een kwestie van de verschillende zijden van de kist aan elkaar klikken. Maar zelfs dat kan men, mits de handleiding maar onduidelijk genoeg is, gecompliceerd maken. Maar wij laten ons uiteraard niet door zo’n handleiding kisten (haha : Kisten!). Dus een half uurtje later toch een plastic kist gereed. Blijkbaar had ik dit weekend wel het schoonmaak virus. Want het was mij opgevallen dat mijn motor er echt niet meer uitzag. Dus lekker in het zonnetje in de weer met sop en water. Voordeel van mijn motor. Er zit veel chroom op. Dan kan je echt goed zien dat je iets schoonmaakt. Nadeel van mijn motor. Er zit veel chroom op. Dat wordt gauw lekker smerig. Na het soppen dus even lekker in de buurt rondtoeren om mijn schone motor te laten bewonderen. Thuis gekomen was het tijd voor de F1. Resultaat was uiteraard goed, maar ik begrijp de regie helemaal dat alleen aandacht was voor de strijd achter Max. Daarna heerlijk in de tuin hangen. Zelfs tot in de avond. Heerlijk dit jaargetijde. Om een uur of acht werd het toch wel een beetje fris buiten. Dus het weekend binnen afgesloten met Netflix

Vijf dagen werken. Dat was weer de werkweek. Het is gedaan tot aan december met de feestdagen. En het werd nu ook al zomer, al was het pas begin juni. Ik houd van dit jaargetijde. Mooi weer. In de tuin bivakkeren tot het donker wordt. Ik houd daar wel van. Over de werkweek heb ik eigenlijk weinig te melden. Donderdag mocht ik alleen even weer in de ogen van de tandarts assistente kijken. En later ook in de ogen van mijn tandarts. En blijkbaar had hij me gemist. Want we hebben meteen een vervolgafspraak gemaakt. Lekkende vulling, moet vervangen worden. Het is niet anders. Op vrijdag nog mijn motor voor een onderhoudsbeurt weggebracht. Ik krijg dan altijd een leen motor mee. En dit keer was een Suzuki Valstrom de motor waarop ik naar huis mocht rijden. Ik moet zeggen, dat rijdt wel heel erg fijn. De monteur wilde hem mij ook nog wel verkopen, maar ik blijf toch lekker op mijn intruder rijden. Heeft pas 105.000 kilometer op de teller staan. Dus is net ingereden. Het weekend dan maar. Ik merk dat ik in dit jaargetijde een beetje last krijg van voorjaarsschoonmaak gevoelens. Had ik vorige week nog mijn motor onder handen genomen, nu moest ook mijn auto er aan geloven. Dus de auto door de wasstraat rijden. Alleen het leek er wel op of de complete Veluwe in mijn auto zich had verzameld, en dat red je niet met door de wasstraat rijden. Dus fijn de binnenkant van mijn auto lopen poetsen. Het was in ieder geval de moeite waard. Behalve de standaard activiteiten die ik ieder weekend doe, valt ook nog te vermelden dat mijn moeder zaterdag nog op visite kwam. U begrijpt dat we de hele dag en avond in de tuin met haar hebben doorgebracht. En op zondag kwam Ruben nog even controleren of zijn ouders nog aanwezig waren. Kortom het was weer heel gezellig allemaal. De avond in de tuin nog afgesloten met een Netflix film. Wel een oude film, maar wel heel goed. House of Spirits. Een aanrader. Dus dat was het alweer.

Het was een volledige werkweek, de afgelopen week. En ook deze ging weer in vreugde voorbij. Op zaterdag had ik mij nog als vrijwilliger aangemeld bij de vereniging waar ik lid van ben. Deze vereniging hield een open dag, in de hoop om nieuw bloed aan te trekken. En ik zou in de ochtend helpen met het begeleiden van de bezoekers. En een beetje instructie geven. Was wel leuk om te doen. En ik denk ook dat ik een aantal mensen zo enthousiast heb gemaakt dat ze meteen met het bestuur gingen praten. Goed bezig dus. Op zondag kwam mijn moeder nog ter visite. Maar dat had nog wel even wat voeten in de aarde. We hadden eigenlijk vaag afgesproken dat ze zondag bij ons zou komen. Dus om drie uur bel ik bij haar aan. Geen reactie. Het kan zijn dat ze op haar balkon zit en de voordeur niet hoort. Dus even naar haar vaste telefoon bellen. Geen reactie. Vreemd. Dan maar even naar haar mobiel bellen. Wetende dat dit eigenlijk zinloos is. Want een mobiele telefoon neem je nooit mee, en die heb je alleen maar in de avond even aan. Dus resultaat was wederom geen gehoor. Nu toch wel een beetje zorgen maken. Even naar Marjolein bellen dat ik de sleutels van mijn moeders appartement kom halen. Marjolein dus ook ongerust. Dus een kwartiertje later staan Marjolein en ik weer voor haar deur. En komen we zelfs het appartement gebouw binnen. Dus meteen naar haar verdieping lopen, en als we daar aankomen komt ook mijn moeder daar net aan. Ze was, gelukkig, bij een van haar buren op visite geweest. En omdat we eigenlijk maar iets vaags hadden afgesproken, was de afspraak ook niet echt bij haar blijven hangen. Dus gelukkig achteraf, niets aan de hand. Maar je maakt je voor die tijd wel ernstige zorgen. Ik zag mijn moeder in gedachten al ergens hulpeloos op de vloer liggen. Maar gelukkig, dit was niet het geval. En we hebben verder de zondag aangenaam met zijn drieën doorgebracht. Verder geen spannende dingen in het midden van het land. De zondag afgesloten met Netflix. Zoals gebruikelijk.