www.simonfaber.eu

Maandag was het nog tweede paasdag. Dus vrij. Aan deze dag heb ik geen actieve herinnering meer, dus zal er wel ook niet iets schokkends zijn gebeurt. Dinsdag kon ik concluderen dat het verkeer weer drukker aan het worden is. Zoals u wellicht weet moet ik in Amsterdam Zuid zijn. Een afstand die ik normaal in 40 minuten doe. Dinsdag heb ik er anderhalf uur over gedaan. Google zag namelijk de bui al hangen en voerde mij langs provinciale wegen. Nadeel, dan kom je ook door provinciale dorpen. Die dan vervolgens ook helemaal vast staan. En uiteindelijk bij Amsterdam aangekomen was het volgens Google sneller om dwars door de binnenstad van Amsterdam te rijden dan aan te sluiten bij de file op de A10. Anderhalf uur! Dat zijn echt pre corona toestanden. De rest van de werkweerk was prima te doen overigens. Zaterdag vierde mijn zusje het feit dat ze 60 geworden was. Ze had broers en aanhang allemaal uitgenodigd. Eerst met zijn allen naar Avifauna. Ze woont per slot van rekening in dat dorp. En daarna gezellig met zijn allen uit eten. Dat was bijzonder gezellig en zeker niet verkeerd. Ik was nog nooit in Avifauna geweest, dus ik ben weer een leuke ervaring rijker. Op zondag weer eens beide oevers van de Lek geinspecteerd. Ze waren nog prima te berijden. Wel merk je dat nu ook de seizoen rijders van het motor gilde uit hun winterslaap ontwaakt. Het weekend besloten met motoren races uit Amerika. Leuke en spannende races. Helaas zag ik mijn persoonlijk favoriet Jack Miller onderuit gaan. Daarentegen zag ik Bo netjes derde worden. En tot zover deze weekbespreking.

De werkweek. Laten we die dan maar bij deze als besproken verklaren. En dan schieten we meteen maar door naar het weekend. Zaterdag bracht ons helemaal naar Staphorst. Staphorst? Ja, Staphorst. In verband met de sport die ik beoefen was het nodig dat ik een speciale jas nodig had. En de speciaal zaak op dat gebied zit in Staphorst. Helaas viel het aanbod van deze sportjassen wat tegen. Om over de prijs nog maar te zwijgen. Goedkoopste jas: 250 Euro. Of je een emmer leeg gooit. En ik kon niet vinden wat ik nodig had. Dus feitelijk kwam het erop neer dat ik dat hele pokkeneind voor Jan Doedel heb afgelegd. Dus dan gaan we maar eens kijken of Marktplaats een uitkomst kan bieden. Al met al ging hier toch wel een hoop tijd in zitten. Op zondag, de eerste paasdag, hadden we een familie bijeenkomst. In deze tijd van het jaar zijn mijn schoonouders overleden, dus komen we als familie in deze tijd van het jaar even bijeen. Eerst gaan we met zijn allen naar het graf van mijn schoonouders, en daarna gaan we gezellig met zijn allen uit eten. Bij het graf van mijn schoonouders werd ik ineens geconfronteerd met het feit dat mijn schoonmoeder dit jaar alweer 20 jaar geleden overleden is. Mijn schoonvader al 18 jaar. En dan realiseer je je ineens hoe snel de tijd voorbij gaat. Mijn gevoel zegt mij namelijk dat mijn schoonouders pas een jaar of 10 geleden overleden zijn. Maar dat is dus niet zo. Het traditionele uit eten gaan was weer hartstikke gezellig. Met 14 man gezellig aan 1 tafel zitten. Lekker kletsen, en zeker ook niet onbelangrijk, lekker eten. Vul dus hier maar de bekende Kast:Kreet in. Het was weer in ieder geval redelijk laat dat wij eindelijk weer van de dis opstonden. Ik had het gevoel dat wij de laatste gasten weer eens waren. En eigenlijk was dit alweer de bijdrage van deze week. Want tweede paasdag is pas volgende week aan de beurt om besproken te worden.

Het goede nieuws was afgelopen week toch wel dat de kast:reunie weer na vijf jaar wordt hervat. En blijkbaar zijn we toch in staat om dit soort dingen op korte termijn te regelen. Want binnen no time was Hoevjelaak aangewezen als plek van samenkomst en 30 maart als datum. En eerst altijd moeilijk doen met datumprikker.nl. Maar blijkbaar kan het ook anders! In ieder geval heb ik een tafel gereserveerd in een gezellig eetcafe. Dus we gaan het meemaken. Verder valt er weinig te vermelden. Zaterdag noopte het weer mij om binnen te blijven. Tja, en wat doe je dan. Dan pak je maar een boek. Om te lezen. Het was ook een van die zeldzame weekenden dat er geen visite gepland stond. Of dat wij ter visite moesten. Dus dan kom je zelfs aan een boek lezen toe. Zondag echter was ik het zat. Dat binnen zitten. En hoewel de lucht er onheilspellend uitzag, toch een rondje over de Veluwe gerost. Wederom geen enkele wolf gespot. Wel bij Apeldoorn een bui regen over me heen gehad. Toch was ik wel blij dat ik gegaan was. Want van dat binnen zitten knap je doorgaans ook niet echt op. Het weekend maar weer met Netflix afgesloten. Waarom heb ik nog een TV abonnement? Goede vraag. Ben nu weer eens de Monty Python series aan het terug kijken. Briljant. Maar er zijn scenes die nu niet meer zouden mogen van de woke censuur. Daarom zijn ze nu nog grappiger. En tot zover de bespreking van de week.

Na een pauze van vijf jaar, was afgelopen week eindelijk weer onze jaarlijkse Kast:reunie. Dit keer mocht ik de gastheer spelen. En ik moet vermelden dat het bereiken van overeenstemming over de datum en de plaats nog nooit zo snel is gegaan als dit jaar. Komt wellicht ook omdat onze groep weer kleiner is geworden. Maar goed. Donderdag was het zover. Tussen 6 en 7 zouden de leden van het Kast:Genootschap binnendruppelen in het centrum van het land. Wat zo goed aan te rijden was voor iedereen. En als eerste meldde zich ons aller Theo. Die was in de loop van de jaren wel wat kilo’s kwijt geraakt, maar dat kon hij goed hebben. Carro en Bert kwamen niet veel later. En toen waren we alweer kompleet. Na even een inleidend drankje, ging daarna de meute te voet naar het eetcafe De Foep. Wereldberoemd in heel Hoevelaken. Persoonlijk vind ik het sfeertje in de Foep altijd wel gezellig. En dat was dan ook de reden dat ik hier voor gekozen had. En ik heb me weer prima vermaakt. Het grappige is dat we elkaar al zeker vijf jaar niet gezien hadden. En van enkele Kast:bewoners had ik door gebrek aan bijdragen ook al zo’n vijf jaar niets meer gehoord, maar de sfeer zat er meteen goed in. En het was alsof we elkaar nog vorig jaar gezien hadden. Laten we de frequentie van deze jaarlijkse gebeurtenis maar weer opschroeven naar een maal per jaar. Eigenlijk valt daarna de rest van de week in het niet bij deze donderdagavond gebeurtenis. Maar voor de volledigheid toch maar even de rest van de week ook doornemen. Zaterdag mocht ik nog bij mijn moeder de PC doctor uithangen. Haar laptop was eigenlijk op na 12 jaar gebruik. Dus had ik een nieuwe voor haar besteld. En op zaterdag kon ik voor haar de PC gaan installeren. Vooral haar email overbrengen van haar oude laptop naar haar nieuwe had wat onverwachte problemen. Dus laptop mee, mijn moeder mee en thuis onder het genot van een hapje en drankje verder aan het probleem werken. Kortom. Het werd nog heel gezellig. Zondag was het redelijk weer. Voor het eerst in lange tijd, naar mijn gevoel. Dus de motor ging weer de schuur uit, en een rondje van 166 kilometer gereden. Verder niet veel uitgevoerd. Het weekend ging weer vanzelf voorbij. Net als deze bijdrage.

Tempus fugit. Zoals de romeinen al zeiden. En dat gaat hier ook weer op. Voor je het weet is er weer een week door het putje. Het duidelijkst komt dit in mijn geval naar voren als je probeert te bepalen welke datum het is. Dan schrik ik iedere keer weer als ik mijn realiseer dat het alweer half maart is. Voor mijn idee is de maand nog maar net begonnen. Wat heet: Nieuwjaarsdag staat mij nog helder voor de geest. Maar goed, bespiegelingen van een oude zak. Dus het weekend dan maar weer. Ondanks beloften van het KNMI van het tegendeel, was het afgelopen weekend lekker weer. Dus u weet waarschijnlijk wel wat dat voor gevolgen heeft voor mij. De motor uit de garage en toeren maar. En op zondag nog zelfs door Lelydorp heen gereden. Zo was immers de wil van mijn route app. Dus op zaterdag verder weinig uitgevoerd, alleen nog even de PC dokter uithangen bij mijn moeder. De BIOS was ineens de datum kwijt. Meestal een teken om je eens te oriënteren op een nieuwe laptop. Zondag ook nog mijn moeder opgehaald. Zij vindt de F1 ook leuk om naar te kijken, dus leek het wel een aardig idee om haar zondag te halen. Maar voordat we naar het F1 gedruis konden kijken, eerst nog even gezellig zitten kletsen en borrelen. Ruben kwam ook nog langs dus dat was allemaal bijzonder aangenaam. Na de F1, mijn moeder weer naar huis gebracht. Zij had in ieder geval een leuke race gezien. Zelf is ze redelijk fan van Max, dus dat ze een race zag waarbij ze Max van P15 zag opklimmen naar P2 was een bonus. De avond afgesloten met Netflix. Met onder andere Mindhunter. Echt een goede serie.