Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 861
Ik voel me een beetje verkouden worden de laatste paar dagen. Vrijdag al een beginnende keelpijn waargenomen, dus maar besloten om het even rustig aan te doen en maar niet te gaan lopen. In de hoop uiteraard dat het allemaal weer over gaat. Dus ik had mij voorbereid op een genoeglijke en rustige avond. Martijn was aan het trainen in Hoogvliet (nabij Rotterdam). Eens in de zoveel tijd gaat hij hier trainen bij de sportschool van Chris de Korte. Een begrip binnen judoland. Deze man heeft onder andere Mark Huizinga en Edith Bosch in zijn dojo. En dat zijn toch spelers van wereldniveau. Ook martijn zijn trainer (Theo Meijer) heeft hier vroeger getraind. Anyway. Hij zat dus in Hoogvliet, en zijn training loopt om 9 uur ’s avonds af, waarna hij het openbaar vervoer neemt naar Hoevjelaak, om daar om zo’n half twaalf aan te komen. Als alles goed gaat. Maar op het nieuws van acht uur wist men ons te melden dat de NV Nederlandse Spoorwegen problemen had bij Utrecht en bij Gouda. Toevallig net twee steden waar Martijn ook nog langs moest per trein. Dus ik meteen maar in mijn auto gesprongen, en Marjolein Martijn gebeld met de mededeling dat hij opgehaald zou worden in verband met ons OpenBaar VerVoer. Nu had ik over de afstand Gouda-Hoevelaken al eerder op de middag zo’n twee uur gedaan, maar dat is spits en dus normaal. Wat je echter niet verwacht is dat je om half tien ’s avonds weer in zo’n @@#$@#$ pokke @##@$#@ tering file terecht komt. Je rijdt op een driebaans weg. En net op het punt dat hij van drie naar twee baans gaat, gaan onze wakkere en noeste wegwerkers een rijbaan afsluiten. Dus mag je al het verkeer van drie op een baan proppen. Oh, de vreugde die dan van je meester maakt. Onbetaalbaar. Dus uiteindelijk om tien uur Martijn en een trainingmaatje opgepikt in Hoogvliet en weer naar de beschaafde wereld gevoerd. Zondag ochtend vertrok Marjolein met Ruben naar Luxemburg. Voor een short break. Oftewel de herfstvakantie is aangebroken. Dus Martijn en ik bleven alleen achter. Martijn had geen zin in al dat gewandel en ik heb een chronisch dagen te kort. We moeten ons tot donderdag zien te redden, daarna is de redding nabij. ’s Middags kwam Martijn zijn vriendin nog langs, want die heeft hij sinds kort. Mijn god ik word oud. Ik had het meisje tot nu toe nog niet ontmoet, want zolang is het nog niet “aan”. Wel een leuk meisje, is mijn eerste indruk. Uiteraard ’s avonds mee eten, en daarna door Martijn weer keurig naar huis gebracht. En zo liep het weekend weer ten einde.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 869
We hebben weer een rustige week achter de rug. Rustig voor wat betreft de belevenissen. Het werk blijft veel tijd opeisen. Ik heb mezelf ook weer weten te motiveren voor het hardlopen. Voor het eerst sinds mensenheugenis weer eens drie maal in de week gelopen. Vanaf de vakantie, dus vanaf mensenheugenis, slaagde ik er maar niet in om meer dan 1 a 2 maal te lopen in de week. Motivatie, het warme weer, het speelde allemaal een rol. Zaterdag ging Martijn weer judoen in Rotjeknor, dus Ruben en ik hadden gedurende de dag het rijk alleen. Zondag vroeg Marjolein mij of er ook nog autoraces waren. Ik voelde al nattigheid. En op mijn vraag of ik spijt kreeg als ik nee zou zeggen, was het antwoord dat we dan mooi een leuke wandeling konden maken. Ede was dit maal het wandelgebied. Ik parkeerde mijn auto in de bossen van Ede naast een schitterend stukje natuur: Een rode Ferrari 348. Wat kan de natuur toch mooi zijn. Uitermate onpraktisch, want een tweezitter, maar wel mooi. En ja, de rest van de wandeling was ook wel aardig. Verder ging de zondag vredig heen, en mochten weer op tijd in het mandje kruipen.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 782
De week was er weer een uit duizenden. Behalve dan dat ik woensdag jarig was. Zoals Kast:Genoot Bert al opmerkte: Voor de 8e keer 39 geworden. Maar omdat ik de verjaardag al in het vorige weekend gevierd had, hier weinig meer aan gedaan. Wel voor een doordeweekse dag weer veel te laat naar mijn bed gekropen. Zaterdag maar eens de schoorsteen geveegd. Een karweitje wat ik al een paar weken had uitgesteld. Aan zo’n schoorsteenveeg apparaat zit een zware kogel. Dit om te bevorderen dat de borstels ook naar beneden willen. Tegen het eind van mijn veegactie, wordt mijn borstel heel licht en hoor ik een enorm lawaai uit de schoorsteen komen. Was de zware kogel van de borstels gesodemieterd en naar beneden gestort. Gelukkig weinig schade aangericht (denk ik). Marjolein heeft een boekje met allerlei wandelingen bij ons in de buurt. Dus zondag samen met mijn ouders maar weer eens zo’n wandeling gemaakt. In de buurt blijkt toch een relatief begrip. Deze wandeling voerde over de Posbank. En voor de niet ingewijden, dit ligt in de buurt van Rheden. U weet wel, dat pittoreske plaatsje tussen Arnhem en Zutphen. Dus bijna Duitsland. Maar wel over de hoogste punten van de veluwe gelopen. Erg mooie omgeving. Gelukkig had ik de F1 opgenomen, dus toen ik uiteindelijk om half vier thuis kwam, kon ik nog een staartje van de A1 kijken (leuk resultaat voor “onze” Jeroen, laat die l*l van een Verstappen maar gauw vergeten raken), en na die tijd fijn naar de F1 kijken. Ook hier weer erg genoten van Schumacher. Hieruit blijkt toch dat hij echt de beste rijder aller tijden is. En toen was het weekend al weer op.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 847
Dit wordt een korte bijdrage, waarde lezer, want ik heb niets meegemaakt. De werkweek was er een uit duizenden, en ook het weekend ging in gepaste rust voorbij. Helaas weer geen Kast:Reunie afgelopen vrijdag. Dus mijn sociale leven was echt tot een absoluut nulpunt genaderd. Zondag nog wel even uiteraard de F1 gekeken. Dit heeft mijn weekend toch nog een knauw gegeven. De beste rijder aller tijden valt uit met een kapotte motor. Triest. Ik had daarna nog wel even troost van mijn dierbaren nodig. Nou zal je zien dat die Kwallonso nog kampioen word. Het is buitengemeen droefig. En dat was mijn bijdrage alweer. Ik zei toch al dat hij kort zou zijn ?
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 824
De vorige week weer hard en noest gewerkt. Daarbij moet u ook denken aan in de avonduren weer bijeenkomsten bezoeken die mijn werkgever meent te moeten houden. Op donderdag avond er twee uur over gedaan om een afstand van 65 km te overbruggen, dus op vrijdag maar besloten om thuis te werken. Mijn werkgever geeft daar per slot van rekening alle faciliteiten voor, dus dan moet je daar ook gebruik van maken. En ik kan je vertellen, dat is wel lekker hoor, thuiswerken. Geen gedoe, lekker geconcentreerd door werken zonder dat je gestoord wordt. Zaterdag avond vierden Ruben en ik onze respectievelijke verjaardagen. Hij was eind augustus reeds jarig, ik eind september, dus afgelopen zaterdag was de datum dat we voor de familie onze verjaardagen vierden. Buiten nog de openhaard aangestoken, lichtjes in de tuin aan. Best gezellig. In ieder geval was het weer zo’n uur of drie, half vier dat ik in mijn mandje stapte. Zondag, een beetje brak wakker geworden. Kroost en ega vonden het nodig om mij van een ontbijt op bed te voorzien. De jongens hadden mij bedacht met een DVD van The Young Ones (wie kent ze nog?) en een PC game (Black en White deel 2 (voor de kenners onder u)) Verder uiteraard de zondag doorgebracht met het evalueren van deze cadeautjes. En toen was het weekend al weer op.