Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 956
De drukke tijden breken weer aan. Prive dan. En eigenlijk ook wel op het werk. Maar prive is belangrijker. Het begon dit weekend wel heel erg vroeg. Op zaterdagochtend mocht/moest deze jongen om 07:15 uur zich uit het bed hijsen. De reden hiervoor was dat ik mee zou gaan met Marjolein en Martijn naar de Nederlandse Kampioenschappen voor judo teams voor de -17 jarigen. Martijn stond in dat team opgesteld. In elk geval was het bijzonder vroeg op zaterdag, en dat kwam ook omdat men besloten had om dit kampioenschap lekker centraal in Nederland te organiseren, en wel in het pittoreske Almelo. Bekend van het stoplicht, en Herman Finkers. Er deden 39 teams mee aan dit toernooi, dus redelijk bezet. Gevolg hiervan wel is dat het de hele dag duurt. Het team met Martijn in de basis verloor helaas uiteindelijk voor de derde plek. Maar toen was het al wel een uur of zes in de avond. Wel word je hondsmoe in zo’n sporthal met volle tribunes en veel lawaai, dus toen ik om een uur of half acht weer thuis was, kon je me bijna opvegen. Zondag was geen rustdag. In de middag werden we verwacht in Driemond gemeente 020. Daar mochten we het genoegen smaken om de verjaardagen van twee familieleden te mogen vieren. Wel heel gezellig, maar je bent er toch gauw weer een zondag mee bezig. En dus kan ik terugkijkend op het weekend, concluderen dat ik er niet echt uitgeruster op ben geworden. De volgende kast maar weer ?
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 969
De werkweek, ik ben hem al weer kwijt. Een kwestie van verdringing denk ik.Het week einde dan maar. Zaterdag een beetje rond huis lopen klooien. En des avonds naar een feestje geweest, welke georganiseerd werd door kennissen van het judo gebeuren. Deze ouders, een geslaagde combinatie van ons koloniaal verleden (hij een antiliaan, zij een indonesische), hadden voor deze gelegenheid een buffet samengesteld van allerlei heerlijke indonesische gerechten. Ik kan hier alleen maar de Kast:Kreet LEKKUUUUUUURRRRRR aanheffen. En ook zeer gezellig. De judojeugd had zich duidelijk afgescheiden van de judo ouders, maar ach dat is de leeftijd. Zondag stond er wederom niets op het programma. Vroeger ging Marjolein nog wel eens met Martijn naar een toernooi, maar hij is nu op een leeftijd gekomen dat hij niet meer naar ieder toernooi toe mag van zijn trainer. Alleen een paar geselecteerde toernooien staan op het programma. Dus dat betekent dat Marjolein het wat rustiger krijgt. Martijn niet, want die krijgt gewoon meer trainingsarbeid voor zijn kiezen. Ook op zondag. Verder het einde van het weekend afgewacht, en dat was ‘t.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 975
Blijkbaar heb ik toch nog een gevoelige snaar geraakt vorige week met mijn opmerkingen. Ik ben weer geheel gemotiveerd enzo. Ik had blijkbaar een compleet verkeerd beeld van de wereld en van de COO:Kast in het bijzonder. Ik had namelijk de indruk dat de belangstelling tanende was, maar ik laat me graag overtuigen door de feiten. Dan nu maar over naar de wekelijkse gang van zaken. Hartverwarmend, in een woord hartverwarmend, de reacties die op mijn opmerking aangaande de status van de COOL:Kast kwamen. Ik ben compleet gerustgesteld. Even had ik namelijk het idee dat de belangstelling voor ons wekelijks sociaal hoekje een beetje tanende was, maar cijfers en statistiek liegen niet, en het was duidelijk mijn verwrongen wereldbeeld welke mij parten speelde. Over de werkweek wil ik kort zijn. Helaas is de werkelijkheid anders. De werkweek is alles behalve kort. Dit mede dankzij al mijn enthousiaste medeweggebruikers. De files worden maar langer en langer. Was vroeger een reistijd van 2 uur enkele reis iets waarover je je moest opwinden. Vorige week was dit gewoon standaard. Sukkels die op een weg waar je met z’n allen gewoon in dezelfde richting moet rijden, zonder kruisingen of stoplichten toch nog in staat zijn om ongelukken te veroorzaken waren wederom de smaakmakers op ’s lands herenwegen. Maar goed, genoeg over dit lijden. Ik voelde mij de god ganse week hondsmoe, gepaard gaande met hoofdpijn, dus ging het lopen deze week wederom niet door. En dit al voor de tweede week in successie, want de vorige week was ik verkouden. Als dat maar goed gaat. Zaterdag had Martijn een judo toernooi. En wel een team toernooi. Je speelt dan met 7 man in een team, ieder teamlid vertegenwoordigd een bepaalde gewichtsklasse. Martijn deed dit toernooi bijzonder goed. Zo goed zelfs, dat de bondscoach na afloop nog apart bij Martijn langs kwam om hem te complimenteren met zijn spel. Hij had dan ook gelijkgespeeld tegen de Nederlands kampioen en onterecht verloren van de nummer twee. Dus dat ging wel lekker. Uiteraard is het een fijn idee, dat de bondscoach nog apart jou komt complimenteren. Ikzelf ben ook bij het toernooi als toeschouwer aanwezig geweest, want het was een thuistoernooi, dus lekker dichtbij. Zondag niet veel uitgevoerd, dus daar kan ik kort over zijn. En toen was de week al weer besproken en geevalueerd. Tot de volgende KAST maar weer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 1008
Even een korte bijdrage deze week. Want niets gebeurd. Het weekend begon op vrijdagavond. Met een rondje hardlopen natuurlijk. Dit keer ging het lopen, alsof ik met vleugels liep. Kortom een goed begin van het weekend. Zaterdag wat allerhande k** karweitjes op lopen knappen, en verder niets gedaan. Zondag zat deze jongen om 2 uur klaar voor de A1 race. Uiteraard een leuk gegeven dat J. Bleekemolen op de eerste plek lag, maar wat een stom circuit. Nog erger dan Monaco. Waar in godes- en vredesnaam moet je inhalen. Je kan alleen winnen als degene die voor je rijdt pech krijgt of z’n auto in de vangrail parkeert. Dit soort races zit ik echt niet op te wachten. Maar dat waren alweer de belevenissen van de Doctor.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2006
- Hits: 912
Zoals afgelopen keer al gememoreerd, was Marjolein met Ruben aan het wandelen in Luxemburg. Dit hield dus in dat afgelopen week ik verzorgd werd door Martijn. Hij had per slot van rekening ook vakantie, dus kon hij mooi eten koken voor zijn vader. Wel, dat ging hem best goed af. Zijn moeder had weliswaar de recepten voor de diverse producten opgeschreven, maar hij toonde toch initiatief door bij de bereiding van Chili con Carne zijn eigen smaak te volgen en van het recept af te wijken. En het smaakte inderdaad niet verkeerd. Donderdag kwam vrouwlief met zoonlief weer terug, maar toen ging Martijn samen met zijn vriendin en haar ouders een paar dagen naar het beloofde land: Fryslân ! Daar woonde namelijk haar opa en oma, oftewel pake en beppe in Ljouwerd. Zaterdag avond kwam de jongen weer terug. In de wetenschap dat winkelen met je meisje absoluut niet leuk hoef te zijn. Volgens eigen zeggen heeft hij nu een paskamercomplex. Een psychose die ontstaat bij een overdosis aan kledingzaken instruinen en urenlang wachten in de zaken. Zondag geen bijzonderheden in het centrum van Nederland. Dus dat was het alweer. Zo, Bert, nu ben je weer op de hoogte van mijn belevenissen. Ik ben benieuwd of we dit keer meer columnisten hebben deze week, want de afgelopen maanden krijg ik toch de indruk dat we met zijn tweeen, de boel nog volschrijven. En dat vind ik toch verdrietig worden. Ik heb steeds meer de indruk dat ik alleen nog voor jou aan het schrijven ben, bovendien vind ik het ook nog wel leuk om de verhalen van de andere COOL:Kasters te lezen. Als er blijkbaar nog maar heel weinig belangstelling voor bestaat, moeten we mischien de boel maar opheffen. Mischien tot de volgende week.