Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2013
- Hits: 788
Op mijn opdracht is alles ineens in een stroomversnelling gekomen. Was het tempo eerst rustig gezapig te noemen, de afgelopen week is de hectiek wat mij betreft losgebarsten. Een situatie waar ikzelf beter tegen kan dan het gezapige tempo van tot nu toe. Op deze wijze gaat de werkweek tenminste rap voorbij. En dat is over het algemeen het doel wat we nastreven.
De zaterdag was van het rustige soort. Zo zie ik ze ook het liefst. De zondag moest ik in alle vroegte (6 uur) mijn bed uit. Ik moest mijn meisje naar Schiphol brengen. Vanwege haar werk moest ze weer even naar het buitenland. Dus om 7 uur reden we over een stille A1 naar Schiphol toe. Om kwart over acht trok ik de voordeur in Hoevelaken weer achter mij dicht. En had ik een hele zondag nog voor mij. In de middag kwam mijn schoonzus nog langs met haar zoon. Deze had dringende behoefte aan het Office Starter pakket voor school. En of ik dat even op zijn laptop kon zetten. Tuurlijk joh.....
Dat nam toch weer meer tijd in beslag dan ik vooraf gedacht had, maar we zaten gezellig bijeen, en de tijd ging toch nog snel voorbij. In de avond alleen met Ruben nog wat televisie gekeken en dat was het alweer voor deze week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2013
- Hits: 774
We leven van weekend tot weekend. Heeft u dat nu ook? Pas in het weekend kom ik weer tot leven. Zoals ik u vorige week al vertelde hebben we een nieuwe inwoner in het gezin Faber. Een katje van drie maanden, in de toekomst wellicht "luisterend" naar de naam Juul. En ik moet toch opmerken dat zo'n hittepetit wel weer even wat anders is dan een kattendame op leeftijd. Zij blijkt een voortdurende bron van energie te kunnen aanboren, en vindt op dit moment ook mijn schoenen bijzonder interessant speelgoed. Het is nu ook voor ons de eerste kat, in onze geschiedenis, die we hebben leren apporteren. Een spelletje wat ze niet gauw zat wordt. Ik gooi dan een speelgoed muis door de kamer, en zij stuift daar dan achteraan om op een holletje de muis weer bij mij neer te leggen om bovengenoemde activiteiten te herhalen. Erg leuk in ieder geval. Het enige gevaar wat we voor haar zien, is het feit dat ze absoluut niet eenkennig is. Met iedereen die bij ons over de vloer komt, moet even kennisgemaakt worden. Een houding waarvan ik hoop dat het haar niet zal opbreken in de toekomst. Het weekend. Het was alweer een eeuwigheid geleden dat ik mijn aquarium had gekuist. En ik wierp de laatste paar weken ook steeds meer blikken op het aquarium vervuld van schuld en schaamte. Dus zaterdag mezelf maar eens streng ter orde geroepen en een paar uur hiermee bezig geweest. Verder gebeurde er weinig in huize Faber. Op zondag nog even naar de F1 gekeken, ik vond het alleen niet zo'n bijster interessante wedstrijd. Ik heb ze wel leuker gezien dit seizoen. Maar ach, het hoort bij de belevenissen van het weekend. Verder is er weinig te melden, dus laten we het hier maar voorlopig weer bij.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2013
- Hits: 824
We hebben het er weer op zitten. De vakantie is weer voorbij. Vijf weken zijn weer omgevlogen alsof het vijf dagen betrof. Uiteraard was onze vakantie bestemming wederom het beloofde land van de U ES of A. Eerst een beetje bijkomen van de reis in Florida gedurende 10 dagen, daarna het vliegtuig genomen naar Californië. In deze staat een bezoek gebracht aan drie nationale parken: Kings Canyon, Sequoia National Park en uiteraard Yosemite. Vooral de eerste twee parken zijn geweldig. In deze parken zijn ook de beroemde sequoia bomen, en die wilde ik wel eens in het echt zien. Je hebt wel eens die dingen op de foto gezien, maar ik kan u vertellen dat in het echt deze dingen echt heel bijzonder imponerend zijn. Gigantisch zoals deze bomen zijn. Je voelt je echt heel erg klein bij deze oeroude coniferen (2000 jaar is geen uitzondering). Ook hadden wij te maken met beren op ons pad. Letterlijk. Marjolein en ik waren daar onschuldig aan het wandelen, staat er ineens zo'n tien meter van ons af, een beer op het pad. Dat was toch even heel bijzonder kan ik u verklappen. Maar zoals u merkt hebben wij deze ontmoeting overleefd. Ook de camping waar wij een hut hadden gehuurd was niet geheel beervrij. Op een avond, toen wij uit het restaurant terugwandelden naar onze hut, zagen we ook ineens een beer verschijnen op de camping. Heel bijzonder. Yosemite vonden Marjolein en ik een beetje tegenvallen. Wat was het daar druk. Het leek verdorie wel een Disney park, zo druk was het daar. En dat zijn we toch echt niet gewend van die parken daar. In Yosemite hebben we nog wandelingen gemaakt bij onder andere het westelijk deel van het park. Bij terugkomst in Nederland las ik dat juist in dat gebied waar wij gewandeld hebben er nu een vervelende bosbrand woedt. Ik weet van niets !!!! Echt niet!!!
Na Californië zijn we weer terug gekeerd naar Florida. Daar hebben we nog lekker lui gedaan, en niet veel uitgevoerd. In de derde week van onze vakantie kregen we nog droevig nieuws uit Nederland. In onze afwezigheid is onze kat Trix overleden. Voor ons toch nog heel plotseling, want toen we weg gingen was er nog niets met haar aan de hand. Slechts 14 jaar is ze geworden.
Verder zijn we nog met vrienden van ons in Florida naar een feestje van vrienden van hun geweest. Dat was op zich voor ons wel grappig. Toen we bij die mensen kwamen werd ons gevraagd of we misschien ook zin hadden om te gaan schieten. Marjolein had dit nog nooit gedaan dus die wilde dit wel eens meemaken.
Dus om een uur of acht 's avonds merkt de gastvrouw nog op, dat als we nog wat willen schieten we dat nu moeten doen, want nu was er nog voldoende licht. Altijd handig bij schieten. Waarop de gastheer opstaat en voor mij de historische uitspraak doet: Lets shoot something!!!
Vervolgens springen de mensen die wat willen schieten in de auto (!) om naar de achtertuin van de man te rijden. Daar heeft hij wat doelwitten in de tuin neergezet (blikjes, doelwitschijven, container) en kan het schieten een aanvang nemen. Heel apart was het ook dat je dus de auto pakt om naar de achtertuin te rijden. Amerikanen, ik vind ze geweldig!
Na het schieten weer terug naar het feestje en daar nog gezellig de nazit gedaan.
En afgelopen vrijdag moesten we wederom naar Nederland. De reis ging over New York. Het ging allemaal heel voorspoedig tot dat we anderhalf uur gevlogen hadden van het traject New York - Amsterdam. Toen meldde de piloot dat er helaas een storing zat op het toiletten systeem van het vliegtuig en dat ze zonder toiletten niet de oceaan over mochten vliegen. Dus dat we terug moesten keren naar New York waar een technicus de storing moest verhelpen. In de serie mindere berichten scoort dit bericht ook behoorlijk hoog kan ik u zeggen.
Dus weer terug naar New York, happie eten op het vliegveld, weer boarden en vervolgens met vijf uur vertraging weer naar Nederland toe. We zouden zaterdag ochtend om 6 uur oorspronkelijk landen. Dat werd nu dus 11 uur.
Eenmaal thuis zag ik dat Martijn het graf van Trix in onze tuin in elk geval nog fraai had gemarkeerd met een paar natuurstenen. Maar het hele weekend lang dacht ik vaak nog dat ik de kat op verschillende plekken zag lopen of liggen.
Zondag nog Ruben zijn verjaardag gevierd met zijn broer en vriendin en mijn ouders. Dit heel gezellig doorgebracht bij ons in de tuin en later in het restaurant.
En dat waren in het kort de belevenissen van de afgelopen tijd.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2013
- Hits: 779
De eerste werkweek zit er weer op. Ik wilde dat ik nog op vakantie was. Ik heb ernstig heimwee. Maar goed, het is niet anders. Ik besef ook wel dat er weer gewerkt moet worden, uiteraard. En tegenwoordig moet je blij zijn dat je een baan hebt, maar ik kon het niet helpen om deze week met weemoed terug te denken aan de vakantie.
Maar goed. Genoeg geklaagd. Deze week had Marjolein toch maar een afspraak gemaakt met het plaatselijke dierenasiel. Hoewel geen dier uiteraard Trix kan vervangen, wilden we toch wel weer een nieuwe kat hebben. Het dierenasiel is ook meegegaan in de tijdgeest. Ging je vroeger gewoon langs het asiel om ze van een kat af te helpen, tegenwoordig moet je eerst een afspraak maken voor een intake gesprek. Een intakegesprek ! Om een kat te redden van het asiel, waar ze helaas afgemaakt moeten worden als ze geen baasje kunnen vinden! Nu bleek achteraf dat de intake niets voorstelde. Marjolein werd gewoon langs de hokken met katten geleid om te zien of er niet een huisdier voor ons tussen zat. Maar goed, dat noemen ze tegenwoordig een intake.
Dus toen ik donderdagavond thuis kwam werd ik begroet door een gitzwart, superslank katje van net drie maanden oud. Er zit werkelijk geen plekje van een andere kleur op dit beestje, zelfs haar neus is zwart. Omdat we onze inspiratie voor het geven van namen halen uit onze koninklijke familie, is dit diertje Juul genoemd. Als je drie maanden oud bent, is alles nog nieuw en moet je van alle voorwerpen bepalen hoe leuk je ermee kan spelen. En ook dien je mensen voortdurend achterna te lopen, want soms doen ze toch wel grappige dingen zoals eten in je bakje doen. Kortom, het is een zeer levendig diertje. Maar wel leuk. We kwamen er ook achter dat zij graag wilde spelen tussen de snoerenbrij die is ontstaan op het kruispunt van internet aansluiting, televisie versterker en telefoon bekabeling. Daarom op zaterdag de snoerenbrij netjes in een kastje ondergebracht zodat het risico van iets te enthousiast rennen, bijten en spelen tussen de snoeren werd teruggebracht.
Dit weekend vierde de vriendin van Martijn het feit dat ze 21 werd. Dit vierde ze samen met haar moeder die Sara had gezien en haar zusje die nog niet zo lang geleden 18 was geworden. Kortom dat waren een aantal mijlpalen bij elkaar, die even gevierd moesten worden. Daarvoor hadden ze een hoop mensen uitgenodigd en die konden helemaal los in een gehuurd zaaltje. Dus op zaterdag avond flink feest gevierd is een zeer gemêleerd gezelschap. Jong (18) en oud (50+) troffen elkaar in de polonaise en dansvloer. En op deze wijze werd het voor ons doen vrij laat voor we in ons mandje lagen. De zondag daarom besteed aan het uitslapen en bijkomen van dit feestgedruis. We gaan ons weer opmaken voor een nieuwe werkweek!