www.simonfaber.eu

Afgelopen week bracht ons de Kast:Reunie. Dit keer in het centraal gelegen Hengelo. Centraal als je het op europees niveau bekijkt, en dat doen we tegenwoordig. Nietwaar?

Om een beetje goed uit te komen wat betreft de werkuren die ik moet maken, had ik mezelf ook al een beetje verwend door vrijdag uit te gaan slapen. Ik hoefde namelijk pas om half zes uit Apeldoorn te vertrekken om toch nog te vroeg in Hengelo te zijn. En ik hoefde de reis niet alleen te maken. Ik had een bijrijder!!! De heer Kinky B. uit U. was bereid gevonden om mij te vergezellen op deze tocht naar Twente.

De reis daar naar toe vloog voorbij. En dat lag niet aan mijn snelheid, kan ik u verklappen. Het was gezellig babbelen in de auto. Wel viel het ons op dat het druk was op de weg naar het oosten. Alsof iedereen Nederland probeerde te ontvluchten.

Om tien voor half zeven precies parkeerde ik mijn auto voor de residentie van de familie de Goei. Dat bleek niet helemaal de bedoeling. Dat was duidelijk de plek van de heer des huizes. Dus maar de auto geparkeerd op de gasten parkeerplek. We werden door de gastvrouw en haar zoon gastvrij onthaalt en in de tuin geparkeerd. Dat was een uitstekende beslissing want het was heerlijk weder. Langzamerhand stroomden vervolgens de Kast:Genoten binnen. De bediening schatte met kennersblik de behoefte van de gasten in. Zo werd Mental ingeschat als een Sinas man. Op basis waarvan deze inschatting tot stand kwam, was niet geheel duidelijk.

Toen alles compleet was, was het alweer tijd om naar de Chinees in Oldenzaal te rijden. Aldaar werd er gewokt. Het thema van de avond was duidelijk Wok & Bowl. En het wokken was weer LEKKUUUUURHHHHH. Voor het eerst van mijn leven bewust kangoeroe gegeten. Niet verkeerd. Ondanks dat we uitgeweken waren naar Oldenzaal werd Bert toch nog door een aantal mensen aangeschoten en herkend. De prijs van roem.

Toch waren we blijkbaar wel aan de late kant voor oosterse begrippen. Op een gegeven moment waren we de laatsten in het restaurant, en hoorden we opruimgeluiden vanuit de wokplaats. Wij waren toen inmiddels meer dan verzadigd, dus dat kon de pret niet drukken.

Hierna moesten we de eerste afhaker helaas betreuren. Mental haakte af. Jammer. Een ongelukkige planning van zijn kant had er voor gezorgd dat hij de volgende dag naar Terschelling moest. En daardoor heel vroeg uit de veren. En dat was reden voor Mental om na de dis weer naar Lelydorp te rijden.

De rest van het gezelschap koos er voor om weer richting Hengelo te rijden. En zelfs dwars door Hengelo heen. The King zat op deze rit met de Klusjesman in mijn auto, en wij kregen dan ook meteen een rondleiding over Hengelo en al haar opmerkzame punten van interest. Uiteindelijk toch bij de Bowling gelegenheid aangekomen, en kon het bowlen een aanvang nemen. Ik was in bloedvorm!!! Het tweede spelletje dan. Het eerste spel had ik nodig om op te warmen, maar in het tweede spel werd ik maar liefts tweede!! Achter de in bloedvorm verkerende Bor. The King had duidelijk last van druk omdat het zijn thuiswedstrijd was, en had een mindere avond qua bowlen.

En daarna moesten we maar eens rap op hoes an. Het was een geslaagde avond. Ik dank dan ook de feestcommissie voor de uitgevoerde taken. Ook de terugweg ging in een flits voorbij. Onder het genot van Amy Winehouse vloog Nederland aan ons voorbij. Na Kinky B. veilig in het Utrechtse stadje U te hebben afgezet kon ik op hoes an. Hadden ze de A28 afgesloten vanaf de afslag Maarn. Zo jammer. Gelukkig ben ik redelijk bekend in de buurt, dus ik kom wel thuis via de plaatselijke wegen, maar leuk is anders. En zo kon ik om 2 uur toch nog de deur achter mij dichttrekken en in het ledikant kruipen.

Zaterdag een beetje uitgeslapen. Toen ik wakker werd was het zowaar mooi weer! Martijn kwam nog langs met zijn vriendin. Want die ging op zondag naar Madeira en kwam even dag zeggen. Ook een neef van de jongens kwam nog voor de gezelligheid langs, dus in de tuin was het gezelligheid alom. Omdat het nu mooi weer was moest natuurlijk ook de BBQ aan. Helaas nu zonder Martijn en vriendin want die gingen vroeg naar huis toe. Zij moesten de volgende ochtend om twee uur op staan om de charter naar Madeira te halen. Zondag nog de F1 gekeken. Het was best wel een leuke race. Veel inhaalacties en zo, en tot het eind bleef het spannend wie eerste zou worden. Daarna weer de tuin ingedoken om van de zomer te genieten. Je weet namelijk maar nooit wanneer die hier weer is afgelopen. En dat waren weer de belevenissen van de afgelopen week.

Deze week kreeg ik van mijn accountmanager te horen dat mijn contract verlengd wordt bij de belastingdienst tot het einde van het jaar.

Op zich is dat redelijk bijzonder de afgelopen jaren. Ik zit namelijk al jaaaaaren in de stand dat ik per maand moet zien of ik de volgende maand officieel nog bij een klant zit. Op zijn hoogst twee maanden achtereen wordt mijn contract verlengd.

Maar nu ineens maar liefst een half jaar verlengd! Welk een luxe. Dit zegt natuurlijk helemaal niets. Als de omstandigheden wijzigen sta ik zo met een maand hier ook buiten de deur. Ik maak mij geen illusies. Verder brak, geheel volgens de traditie, op vrijdagavond het weekend aan. En daar kan ik ook redelijk kort over zijn, net als het weekend overigens. Van de zaterdag is me al niets bijgebleven, en de zondag kwam Martijn nog even langs. Hij gaat volgende week op vakantie, en kwam er achter dat een koffer dan mischien wel praktisch zou zijn om je spullen in mee te nemen. Dus of wij nog zo'n fijn apparaat te leen hadden! Uiteraard jongen. Dat is geen probleem. Hij gaat met het vliegtuig en zijn meisje naar Madeira. Het bloemeneiland. Marjolein en ik zijn hier in het midden van de jaren tachtig ook op vakantie geweest, en konden hem dus enthousiast vertellen wat een mooi eiland dit wel niet is. En uiteraard hebben we nog op zondag de F1 bekeken. Hier absoluut geen spijt van gekregen. Wat een enerverende race. Er gebeurde weer van alles. Leuk. Verder kon je zondag eindelijk eens in de tuin weer zitten, zonder dat je ledematen er af vroren van de kou. Het was zelfs tot laat in de avond goed vol te houden. En wat ik dan wel weer heerlijk vind in dit jaargetijde: Toen ik om 11 uur besloot om maar eens naar binnen te gaan, was het nog steeds niet helemaal donker!

En met deze natuur observatie komt er ook weer een eind aan de beschrijving van de afgelopen week.

We hebben het weer volbracht de afgelopen week. Vijf dagen zwoegen in het zweet mijns aanschijns, twee dagen weer leven. En wat stond er deze keer op het programma.

Marjolein was dit weekend jarig. Zoals vaker opgemerkt in deze tijden, ik deel het huis weer met een oudere vrouw. Iets wat ik nooit moe wordt om dat ook aan Marjolein te vertellen.

Maar inmiddels is ze op de leeftijd gekomen dat het uitgebreid vieren van haar verjaardag niet echt meer aantrekkelijk bevonden wordt. Dus wordt het allemaal op kleine schaal gevierd.

Zaterdag kwam Martijn en zijn vriendin langs, en ook mijn ouders gaven nog acte de presence. Martijn had ook meteen een vaderdag cadeautje voor mij bij zich. Dan hoefde hij op zondag alleen nog maar bij zijn schoonvader langs.

Ik was het eerlijk gezegd helemaal vergeten dat zondag vaderdag is. Ik vind dit zo'n grote flauwe kul. Voor mij mag dat gewoon geschrapt worden van de kalender. Maar goed, hij had toch wat voor mij meegenomen. Een boekje. Van Kakhiel.

Ik had er nog nooit van gehoord, maar op het interweb schijnt hij heel groots te zijn in Nederland. Ik zou zeggen Google hem maar. Ik heb een paar keer hard moeten lachen om dit boekje. Om een indruk te geven over wat voor humor we hier spreken zal ik een citaat uit het boekje weergeven: "Wegens de Atlantische Oceaan, is er geen treinverkeer mogelijk tussen Venendaal-de Klomp en Miami." Dan kun je mij bijkans wegvegen.

Dus de zaterdag ging verder in gepaste feestvreugde voorbij. Zondag, was eigenlijk de dag dat mijn vrouw echt jarig was. Maar tevens was dit de dag dat onze jongste spruit weer terugkwam van vakantie. Ruben had de afgelopen vier weken, samen met een kameraad van hem, vakantie gevierd in ons stulpje in Amerika, en zondag kon ik de heren dus ophalen van Schiphol. En hier werd mij wederom duidelijk dat, als je jong bent, je veel meer kunt hebben dan als de jaren gaan tellen. Ik bedoel, zij kwamen toch echt uit Amerika aan, en hadden dus in feite een nacht overgeslagen. Niet veel geslapen in het vliegtuig. Maar, om Ruben te parafraseren, ze voelden zich niet echt beroerder dan een willekeurige andere zondag na te zijn wezen stappen. Dus bij ons in Hoevelaken aangekomen, lekker in de tuin hun belevenissen aangehoord. Ze hadden zich uitstekend vermaakt, en ik vermoed dat Ruben nu wel vaker die kant op wil. Maar dan moet hij eerst maar eens zijn rijbewijs zien te halen. Nu had zijn kameraad gelukkig een rijbewijs, maar die is er wellicht de volgende keer niet bij, en dan moet hij zich toch kunnen redden.

Na het uitwisselen van vakantie ervaringen, en nog even wat eten en douchen, moest hij alweer zijn tas inpakken om weer naar Woensdrecht te vertrekken. Het leek hem, en ons ook, verstandig om maar op tijd richting Woensdrecht te vertrekken want dan kon hij meteen zijn mandje induiken. En toen waren we weer alleen, en zagen we weer een week afgesloten worden.

Heeft u dat ook wel eens? Dat je alles een beetje zat wordt? Ik wel in ieder geval. Dus om nu te zeggen dat de dagen in vreugde voorbij gaan. Nee, dat kan ik niet zeggen. Ik sleep mij momenteel van weekend naar weekend. Bah!

Maar goed. Het weekend dan maar. Zaterdag niet veel bijzonders uitgespookt. Wat administratieve zaken regelen. Dat werk. Maar verder lekker rustig gehouden. Het weer nodigde ook niet echt uit voor uitbundige feestvreugde. Ik trof in mijn

ochtendcourant nog wel een leuke spreuk (scheurkalender) aan. Die luidde als volgt: "Als na twee dagen regen, de zon eindelijk weer doorbreekt is het maandag". En inderdaad, het weekend leek inderdaad deze spreuk waar te gaan maken.

Omdat mijn wederhelft vorige week jarig was geweest, had ze nog haar broer met aanhangsels, haar zus met wederhelft en een tante van haar uitgenodigd om deze gebeurtenis niet helemaal ongemerkt voorbij te laten gaan. Dus zondagmiddag had ik visite. En blijkbaar vond men het gezellig, want op een gegeven moment maakte Marjolein toch maar de opmerking dat ze iedereen er uit ging gooien, want dat zij de volgende dag toch weer moest werken! De visite die we hadden hadden deze verplichting niet meer, maar wij nog wel. U kunt hieruit concluderen dat het zondag een beetje laat werd, en dat het weer heel gezellig was in het Hoevelakense.

Verder geen bijzonderheden te melden van het westelijk front.

Vijf dagen werken! Dat was een tijdje niet meer gebeurt. Dus dat was weer even wennen. En de winter begint nu eindelijk te gaan wijken voor iets dat een beetje op voorjaar lijkt.

En daar hebben we dan ook maar dankbaar gebruik van gemaakt. Zaterdag, wij zijn nog steeds maar met zijn tweetjes, besloten we om eens de BBQ aan te steken. Voor het eerst dit jaar. Dus lekker met zijn tweeën, in de tuin, eten en dit wegspoelen met een paar glazen wijn. En langzaam de avond over je tuin zien vallen. Heerlijk. Je krijgt er spontaan vakantiegevoelens van. Op zondag kwam mijn zusje met haar man, en zijn we met zijn vieren naar Burger's Zoo geweest in de hoofdstad van mijn mooie provincie. Het Arnhemse stadje A. In het begin was het nog wel bewolkt, maar toen liepen wij te zweten in Burger's Bush, Burger's Desert en Burger's Ocean. Vooral deze laatste had ik nog niet gezien. Ik ben een paar jaar niet meer in deze dierentuin geweest. En ik houd wel van aquaria, dus ik vond dit zeer bijzonder geslaagd. Inmiddels was het mooie weer ook in Arnhem gearriveerd, dus de rest van het bezoek lekker buiten in het zonnetje gewandeld. Lekker een pilsje drinken in de zon op een terrasje en leuk aapjes kijken. Na afloop nog in het Hoevelakense plaatsje H. wezen eten in een restaurant/eetcafe. En ik mag dan ook weer de kreet LEKKKUUUUURH aanheffen. Het een en ander had wel ten gevolge dat ik de F1 dreigde te missen. En met name het eerste half uur! Gelukkig kan je tegenwoordig ook televisie programma's opnemen! Dus om kwart over tien des avonds, toen ik zeker wist dat de race afgelopen zou zijn, ben ik de race gaan bekijken. Mooie prestaties van Alonso en ook Massa. Vooral Massa had een paar leuke inhaal acties. Maar toen de race afgelopen was zag ik dat het al half een op de maandagmorgen was. Dus tijd voor het mandje. En een mooi moment om de week weer af te sluiten.