Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 821
De afgelopen week kenmerkte zich door een gevoel van aftellen. Ik ben hier in Rotterdam echt bezig met de dagen af te tellen dat ik hier nog zit. Toevalligerwijze is dat dezelfde teller die ik ook hanteer voor het aftellen naar de vakantie. Het weekend stond dus in het teken van het voorbereiden op de reis. Ik moest nog, voor de vakantie, de vijverpomp herinstalleren. Ik had dit namelijk nog niet echt goed gedaan, met als gevolg dat toen het echt keihard ging regenen bij mij de stoppen er uitsloegen. Een ongewenste situatie. Dus moest ik dit van het weekend verhelpen, want als dit tijdens onze vakantie zou optreden zou dit als bijzonder onwenselijk worden ervaren. Ook nog even bij mijn ouders langsgeweest op zaterdag avond. De verhuisdozen zijn bijna allemaal weg. Alleen moest hun computer nog aangesloten worden. Dat dus maar even gedaan. Dit jaar wordt een beetje raar met het op vakantie gaan. Ruben gaat niet met ons mee. Zijn werkgever, defensie, gooide toen wij net de vlucht naar Amerika hadden besproken ineens het studie rooster om van ons Ruben. Gevolg, hij kan nu niet mee. Maar hij gaat nu met mijn zwager mee op vakantie. Samen met zijn neven en zijn oom en tante gaat hij de komende drie weken op vakantie. Zondagavond vertrok hij. En Martijn komt anderhalve week later bij ons, en vertrekt ook anderhalve week later. Dus wat dat betreft hebben we een rare gezinsvakantie dit jaar. Het is niet anders. Ik kan u wel verklappen dat ik sta te popelen om er heen te gaan. Buiten de voorbereidende zaken, dit weekend, heb ik toch ook nog tijd gevonden om lekker in de tuin te bivakkeren en zelfs de F1 te volgen. Leuk dat we weer eens een andere rijder als winnaar hadden van de race. Jammer dat het Alonso was. Het is een goede coureur, maar ik vind hem persoonlijk niet zo symphatiek. En dat was het alweer voor deze week. Tot na de vakantie!
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 834
Het leven van een detacheerder gaat niet over rozen. De afgelopen week werd mij, een dag voor het einde van de maand, verteld dat mijn contract hier bij de rotterdamse verzekeraar niet verlengd gaat worden. Budget is op. Want ze willen naar de beurs, en dan moet er in de kosten gesneden worden. En hoe makkelijk is het dan om op externen te bezuinigen. Het is niet anders. Zo is het leven van een detacheerder, toch? Dus per 1 augustus is mijn contract opgezegd. Dat houdt in dat ik hier nog maar anderhalve week zit. Ik kan u ook verklappen dat dit, met stip, de kortste opdracht is die ik in mijn detacheerders carriere heb gehad. Slechts 9 maanden! Een hele zwangerschap! Dus na mijn vakantie mag ik weer op zoek naar een nieuwe opdracht. Dat was dus de werkweek. Dit jaar hadden Marjolein, de jongens en ik besloten om al die verjaardagen van ons gewoon op een hoop te gooien, en in de zomer te vieren. In ons gezin zit letterlijk in ieder jaargetijde een verjaardag verstopt, en nu hadden we besloten om alles maar in een keer te vieren. Lekker buiten in de tuin. Dus zaterdag was die dag. Het weer was redelijk bewolkt. En de temperatuur was ook niet echt zomers, maar het was gelukkig toch niet te koud, en het bleef droog. Dus de 25 gasten die de moeite hadden genomen om naar Hoevelaken te komen, konden we mooi in de tuin kwijt. 's Avonds door de plaatselijke chinees een buffet laten aanrukken. Dat doet het altijd goed, en is ook altijd reden tot het aanheffen van de bekende strijdkreet. Toen het wat fris in de tuin werd, voor de eerste keer een vuurkorf aangestoken. Dat wil best fikken. Of de buren er ook blij mee waren durf ik ze niet te vragen. In het begin rookte het nogal. Zondag wat brakkig op gestaan. De partyanimal die ik nu eenmaal ben. Toch nog wat klusjes rond het huis uitgevoerd, en in de middag in de tuin gestrekt op een ligstoel even voor pampus gelegen. Dus verder niet veel gedaan op deze rustdag. De teller staat nu op anderhalve week!
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 816
De afgelopen week werd mijn meisje 51 lentes. En nog steeds jong van hart. Ze had al in een vroeger stadium haar kadootje gehad, dus op de dag zelf (donderdag) moest ze het van mij in ieder geval stellen met een mooie bos bloemen en de hartelijke felicitaties. De jongens kwamen ook met bloemen aanzetten en een goede koptelefoon voor moeders, dus van haar hebben we geen geluidsoverlast meer. Vrijdagavond mocht ik nog even transportbedrijf spelen. Zoals ik al in eerdere bijdrages heb vermeld gaan mijn ouders verhuizen. En wel zeer binnenkort. Maar uit een eerdere bijdrage heeft u bij mij ook kunnen lezen dat ze bij de IKEA een aantal kasten en stoelen hadden aangeschaft. En die dozen moesten nu overgebracht worden naar hun nieuwe woonstede. Dus dat was een paar maal op en neer kachelen. Ik heb het nota bene vanaf de Ikea naar Hoevelaken destijds in bijna eenmaal rijden gered, maar nu lukte mij dat niet meer. In ieder geval was ik daar een substantieel gedeelte van de vrijdagavond mee bezig. Zaterdag zou mijn zusje en Ruben de kasten en de stoelen in elkaar gaan steken. Dus op zaterdagochtend zat ik nog een beetje te relaxeren toen Marjolein binnenkwam. Zij was even gaan kijken hoe het werk vorderde met het in elkaar zetten van de spullen. Daarbij was ze tot de conclusie gekomen dat de hoeveelheid werk dusdanig was dat dit niet door twee personen in een dagje gedaan kon worden. Dus of ik even bij wilde springen. Dat was uiteraard geen probleem. Een van de problemen waar mijn zusje en Ruben mee worstelden was het feit dat een van de kasten op verschillende manieren samengesteld kon worden. En zij hadden geen idee hoe de kast er uiteindelijk dus uit zou moeten komen te zien. Dat is het nadeel van zeer modulair werken. Ik had bij de Ikea destijds wel gezien hoe de kast er uit zou moeten komen te zien, dus mijn eerste taak was om rap naar de Ikea te rijden en daar een foto van het eindproduct te maken, zodat de bouwers wisten wat ze moesten maken. Op zich had Marjolein het goed ingeschat over de hoeveelheid werk die er nog lag. Met zijn drieën zijn we toch tot zaterdagavond negen uur bezig geweest om twee kasten, vier stoelen en een lamp te assembleren. Een dag goed besteed dus. De volgende dag was het vaderdag. Ik vind dit echt een onzin dag. Daar kwam bij dat ik ook die dag redelijk kinderloos doorbracht. Martijn zat namelijk als begeleider van een judo team het hele weekend in het voormalige oost-duitsland en Ruben was op zaterdagavond nog gaan stappen met zijn neef en een aantal maten, en was ook bij zijn neef blijven pitten. Dus toen er uiteindelijk een kind boven water kwam was de middag al ver heen. Toch hadden ze gemeend mij van een kado te moeten voorzien. En dat was toch wel aardig. Het F1 2010 spel voor op de pc. Ik vermoed dat ze dit ook aan mij hebben geschonken, zodat ze het zelf ook kunnen installeren op hun pc’s. Maar dat geeft niet. Toch? En kreeg ik nog van mijn wederhelft een fles whiskey, zodat het weekend weer omvloog! En dat was het alweer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 830
De afgelopen week zijn mijn ouders verhuisd. Ik hoefde ze niet te helpen, want de verhuizers zouden al het werk en gesjouw gaan doen. Prima. Toch even op dinsdag, de verhuisdag, des avonds even gaan kijken bij mijn ouders. Ondanks dat de verhuizers het vele sjouw en inpak werk hadden gedaan, waren mijn ouders toch behoorlijk vermoeid. Maar hun woonkamer was al wel als zodanig te herkennen. Er stonden weliswaar nog een aantal verhuisdozen in de woonkamer, en verschillende dingen konden ze nog niet vinden, maar ze konden in ieder geval weer een beetje op hun gemak zitten. Mijn zusje zou de dagen daarop nog komen om de rest van de dozen uit te pakken. En Ruben zou op zaterdag nog even de laatste hand leggen aan diverse klusjes. Zaterdag moesten er nog een aantal zaken uit het oude huis van mijn ouders gehaald worden. Zo stond er nog een oude koelkast die wij voorlopig in de garage hebben gestald, voor als een van onze jongens besluit om het huis te verlaten. Ik heb in ieder geval toen voor het laatst door het ouderlijk huis gelopen. Ik ben er opgegroeid, en mijn ouders hebben hier bijna vijftig jaar gewoond, dus moest ik toch nog even door alle kamers lopen. Wel raar, nu het huis helemaal leeg is. Zaterdag verder mijn auto volgestort met troep wat naar het grof vuil toe moest. Een mens verzameld toch heel wat zooi. Oude stoelen, computerbeeldschermen, oude tv en ook nog veel karton en oud speelgoed. Mijn auto zat behoorlijk vol. Maar de garage ruimt er in ieder geval lekker van op. Zondag alvast maar weer de electronische visa aangevraagd voor onze vakantie naar het beloofde land. En natuurlijk was het eindelijk zomer op zondag. Dus de BBQ ging weer aan. Het lijkt me dat u nu onderhand wel weet welke kreet hier bij hoort. Ook nog de F1 gekeken, uiteraard. Ik vond de race niet echt bijzonder boeiend. Niet alle races kunnen uiteraard even boeiend zijn, troost ik me dan maar. Verder de avond in de tuin doorgebracht. Ik vind het zomerseizoen echt geweldig. Tot half elf lekker buiten bivakeren, en dan is het nog steeds licht. I love it. Dus dat was een bijzonder fijne afsluiting van deze week. En mijn afteller staat nu op nog drie weken!
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 814
Eigenlijk was vorige week een werkweek van vijf dagen. Ik vind echter dat je in deze periode voorzichtig mee moet zijn. Je kan niet zomaar eerst een werkweek van drie dagen hebben, vervolgens een van vijf en dan weer een van vier. Dat kan niet. Dus afgelopen dinsdag vrij genomen. Met mijn meisje eens naar Den Haag gegaan. En ik moet zeggen, ik vind dat wel een leuke stad. Het heeft wel iets. In ieder geval brak het lekker de week, die daarna nietszeggend verder verliep. Het weekend was pinksteren. Ik kan mij herinneren dat ik voor de pinksteren allerlei plannen had die ik wilde uitvoeren in het pinksterweekend. Helaas is daar weinig van gekomen. Saai nietwaar? Beetje glazig voor mij uit lopen staren. Op zondagavond mezelf geinstalleerd voor de F1. Jammer dat ik twee uur naar regen op de buis heb moeten staren, maar het was zonder meer het wachten waard. Wat een amusante race. Gekkenhuis. En wat een race van de heer Button. En dat was het alweer voor deze week.