Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 887
Ik moet zeggen dat ik nog steeds moet wennen aan de reistijden die ik onderga de laatste tijd. Ik realiseer echt reistijden van 30 minuten van mijn huis naar de klant, en dat is echt voor mij heel bijzonder. Het geeft mij toch nog een beetje een soort vakantiegevoel kan ik u verklappen. Ik zit er nu zelfs serieus over te denken om in de avonduren mijn hardloopschoenen weer aan te gaan doen en weer te gaan hobbelen. Maar voorlopig is het alleen nog bij denken gebleven. Verder kenmerkte de week zich door weinig verrassende gebeurtenissen. Het weekend was wat dat betreft ook niet bol van de evenementen. We hebben alleen het herverinrichtingsproject na het vertrek van Martijn nu afgesloten met het ophangen van een paar lampen. Marjolein heeft nu een mooie werkkamer, en we zijn een hoop rommel kwijt. Zondag kwamen mijn ouders nog even de nieuwe inrichting bewonderen. Ook kwam Martijn met zijn vriendin nog even langs. Ik verdenk hem er nu van dat hij dit als een wekelijks vast ritueel gaat zien. Is niet erg. Is eigenlijk wel gezellig. Door alle visite toestanden was ik gedwongen om de F1 op te nemen, dus deze in de avonduren nog gevolgd. Ik heb spectaculairdere Brazilië races gezien, maar toch heb ik me best wel vermaakt met de race. Jammer dat het seizoen weer afgelopen is.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 968
De afgelopen week bewees linked in, u weet wel die sociale netwerk site voor je werk en andere contacten, voor mij zijn nut. Een jongen met wie ik 20 jaar geleden had gewerkt, was een van mijn contacten geworden. En vroeger, dus nog ver voor de kast, hadden wij de gewoonte ontwikkelt om af en toe eens te gaan snookeren. En na wat heen en weer gemail hadden we de vrijdag geprikt om dit weer eens te herhalen. Eerst een hapje te gaan eten, en daarna snookeren. Heren, dames ook, ik kan u het volgende mede delen. Het gaat niet goed met het snookeren in Nederland. Niet in Amersfoort, niet in Almere (wat ook een optie zou zijn) en niet in Hoevelaken. Het lijkt erop dat men nergens meer kan snookeren. Zelfs een gewoon biljart kan je niet meer vinden. Gelukkig heeft Hoevelaken nog wel de mogelijkheid om te gaan poolen. Dus werd besloten om eerst een hapje in Hoevelaken te gaan eten en daarna te gaan poolen. Ik ken alleen de spelregels van poolen niet, dus dat is toch wel een beetje een handicap. In het plaatselijk café in Hoevelaken stonden in de kelder twee pooltafels opgesteld. Bij binnenkomst moest eerst de barkeeper in deze kelder de plaatselijke jeugd van de tafels verwijderen. Deze hadden de kelder tot hangplek gebombardeerd. Maar nadat een van de tafels ontruimd was, konden wij onze gang gaan. Ook kan ik u verklappen dat de jeugd nog steeds rookt. De hele kelder stond blauw van de rook, en dat in deze barre anti rook tijden! Het gebrek aan kennis van de spelregels weerhield ons er in ieder geval niet van om toch amusant bezig te zijn op het groene laken. Op zich was het wel grappig. We hadden elkaar zo'n twintig jaar niet gezien, maar toch gingen we bijna als vanouds weer verder waar we twintig jaar geleden waren opgehouden. Dit soort ontmoetingen doen je toch ook beseffen dat er toch wel een hoop gebeurt in 20 jaar. Martijn was toen nog net een peuter, en Ruben was nog niet eens geboren. En nu zijn die gasten al bijna beiden het huis uit. Verder valt er weinig te melden. Het weekend weinig uitgevoerd. Ik moest eigenlijk nog wat lampen op gaan hangen, maar in goed overleg maar besloten om dit een weekje uit te stellen. En zo ging er weer een week door het putje.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 891
De werkweek bestaat uit heel veel lezen. Ik mag weer ingewerkt worden. Dus hele boekwerken worden nu geabsorbeerd door mijn centrale verwerkingseenheid. Thuis is het huis leger nu Martijn zijn vleugels heeft uitgeslagen. Ik had u al verteld dat we bezig zijn Martijn zijn kamer te herdecoreren. Maandag ging Marjolein samen met Ruben, die toevallig vrij was, die betreffende kamer behangen. Het resultaat zag er zeer goed uit. In het weekend bleek dat Marjolein parket had besteld om de kamer van Martijn van te voorzien (ze wil hier een werkkamer van maken), ach en dan ook maar meteen parket besteld voor de overloop op de tweede verdieping en op de eerste verdieping. Dus dit weekend konden we het tapijt gaan verwijderen in deze gebieden. Volgens mij heeft Marjolein last van omgekeerde nestdrang, nu haar kroost aan het uitvliegen is. Zaterdag ook nog een paar keer naar de vuilnisstort moeten rijden. Met oud tapijt, kasten die nu niet meer nodig zijn en nog meer meuk. De diverse slaapkamers staan nu overvol, in afwachting tot het parket gelegd is. Verder kwam zondag Martijn nog langs met zijn vriendin om bij ons te eten. En dat waren eigenlijk alweer de hoogtepunten van de week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 936
De afgelopen week stond onder andere voor mij in het teken van de tandarts. Woensdag zou mijn kroon geplaatst worden. De definitieve dan. Maar op de dag voor mijn afspraak begon mijn kies weer op te spelen waar ik een wortel kanaal behandeling had ondergaan. Dus werd het behalve het plaatsen van mijn definitieve kroon ook mijn andere kies weer aan een behandeling onderworpen. Ondanks dat ik echt wel verdoofd was, had ik toch een last van kiespijn toen ik uit de stoel opstond. Ik heb een poos gedacht dat ik me de volgende dag maar ziek moest melden, want het was niet te harden. Maar Ibuprofen doet een hoop met een mens. Ook kreeg ik deze keer een recept mee voor antibiotica. Alles om de ontsteking waar ik blijkbaar hardnekkig last van heb maar onder de duim te krijgen. En we mogen volgende week weer terugkomen voor (hopelijk) de definitief laatste behandeling van mijn gebit. Verder was deze week ook de week van het herinrichten van de beschikbare ruimten in ons huis. We hadden tapijt verwijderd en behang gestript, en Martijn zijn oude kamer opnieuw laten schilderen. Nu moesten de vervolgstappen ook gezet worden. Donderdag werd er laminaat gelegd in Martijn zijn oude kamer, de overloop op de jongensverdieping en op de vide. Ik moet zeggen, het ziet er nu wel heel strak uit. In de avonduren heb ik vervolgens Marjolein haar bureau nog inelkaar gezet en werd de kamer verder ingericht. Het is nu al een echte werkkamer geworden. Zaterdag mocht ik alle troep die hierbij allemaal bij vrijgekomen was in mijn auto naar de vuilnisstort vervoeren. Tapijt, oude stoelen, laminaat wat over was, en nog veel meer. Een peugeot lading vol in ieder geval. Daarna nog kabelgoten aangelegd voor mijn netwerk. Dat kon nu niet meer onder het tapijt geveegd worden. Dat moest nu netjes. Dus al met al een produktief weekje beleefd. De zondag niet veel meer gedaan. Een beetje de F1 gevolgd. Ik vond het niet de meest spectaculaire race, maar ik heb wel weer eens punten gescoord in de Bert kompetitie. Zondagavond kwam Martijn nog eten met zijn vriendin. Tot nu toe bevalt het leven op zichzelf hem uitstekend zo te zien. Gelukkig maar. En zo ging deze week weer heen.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2011
- Hits: 903
Er is een hoop gebeurd de afgelopen twee weken. U heeft, uiteraard, mijn bijdrage de vorige week node gemist. Maar ik had even de tijd en de mogelijkheid niet om te reageren. Laat ik mijn lezertjes meenemen naar twee weken geleden. Op de woensdag van die betreffende week kreeg ik om vijf uur 's middags de vraag of ik niet de volgende dag, donderdag dus, op intake gesprek wilde gaan in Apeldoorn. Bij de belastingdienst. Dus donderdag een gesprek gehad in Apeldoorn. En vrijdag werd ik al weer benaderd dat ik de maandag daarop meteen kon beginnen in Apeldoorn. Als functioneel ontwerper. Dat dan weer wel. Ook besloot Martijn in dat weekend dat hij toch echt op zich zelf wilde gaan wonen. En hij had al een kamer op het oog in Amersfoort. Een kamer in het voormalige zusterhuis. Dus Martijn is nu het nest verlaten. En gaat op eigen benen. Nou ja, zolang zijn ouders dan nog maar de studie betalen. De rest doet hij zelf, met zijn eigen bedrijfje en de studiebeurs, heeft hij het idee dat hij zich daarmee kan redden. Dus zitten Marjolein en ik door de weeks nog maar met zijn tweeën thuis. Weird. Maandag dus mij gemeld in Apeldoorn, bij het bedrijf dat op zoveel sympathie in het land kan rekenen. En wiens correspondentie altijd uitzinnig wordt begroet. Qua reisafstand is het heerlijk relaxed. Tegen de eventuele files in. In een half uur van deur tot deur. Heel luxe. Ik mag zelfs uitslapen door de weeks. Tot kwart voor zeven. Ongekend. En op de terugweg idem dito, en ook weer een half uur. Alleen had ik daar deze week nog weinig aan, want drie van de vijf werkdagen mocht ik nog op komen draven bij mijn werkgever in het gezellige plaatsje U. Tja, dat hoort erbij. Vervelend alleen is dat ik daar nog geen toegang heb tot een PC, dus ik lees maar een heleboel handleidingen. Dinsdag mocht ik ook nog even naar de tandarts. De kanaalbehandeling moest nog worden afgerond in mijn mond, en ook werd een noodkroon geplaatst op de plek van mijn kies die spontaan begon af te brokkelen. De verdere week hier nog behoorlijk last van gehouden. Het weekend dan vervolgens. Het weekend gaf dit keer ook geen rust. Marjolein had meteen de gelegenheid te baat genomen om de kamer die Martijn nu verlaten had, te gaan herdecoreren. Dus zaterdag konden Ruben en ik het tapijt uit de kamer verwijderen en alvast ook de eerste behanglaag gaan verwijderen. Zondag hebben Marjolein en ik nog een aantal uren de tweede behanglaag lopen verwijderen. Alleen deze laag zit behoorlijk vastgezogen in de muur. Of ze gebruikten toen een kwalitatief hoogstand plakseltje. Wat nu uitermate teleurstellend uitpakt. Desondanks wel even 's morgens nog de F1 bekeken. Ik was, door de ingang van de wintertijd, toch vroeg op. Er lijkt iedere keer weer iets moois te bloeien tussen Massa en Hamilton. Ze kunnen maar niet van elkaars auto af blijven. 's Middags kwam Martijn al weer langs, samen met zijn vriendin om bij ons te komen eten. En dat waren alweer de gebeurtenissen van de afgelopen twee weken. Samengeperst in dit korte essay.