www.simonfaber.eu

De werkweek was er weer een uit duizenden. Dat wil dus zeggen dat ik me niet meer kan herinneren of er op dat gebied iets spannends is gebeurd. En ook de weekenden zijn redelijk kalm. Het was hartstikke mooi weer afgelopen weekend. En een nichtje van Marjolein vierde het feit dat ze 40 was geworden. In Arnhem. Als locatie hadden ze iets alternatiefs in gedachten. In Arnhem hebben een aantal kunstenaars een braakliggend stuk grond in beheer genomen en daar hun ateliers/verblijven/werkplekken opgebouwd. Het resultaat is redelijk alternatief te noemen. Maar ze tonen daar wel aan dat je zonder subsidie of wat dan ook, in staat bent om kunst te maken. Toen ik vroeger nog naar de lagere school ging, organiseerden alle scholen uit het dorp eens dat iedere school op een braakliggend terrein een puindorp mocht maken. Dit deed er wel een beetje aan denken. Dus de locatie was verrassend, maar wel heel erg grappig om eens mee te maken. Bovendien was het lekker weer, dus fijn buiten zitten met een pilsje in de hand. Wat wil een mens nog meer. Zelfs een kort buitje kon de pret niet drukken. Kortom, we hebben ons prima vermaakt. Het was alleen verrotte lastig te vinden, want natuurlijk kent geen enkel navigatiesysteem de weg naar deze locatie. Zondag doorgebracht met wat administratieve zaken, en tv kijken. F1 nog gekeken, en de conclusie getrokken dat Monaco blijkbaar niet echt het circuit is voor Verstappen. En met deze conclusie zijn we weer aan het eind van deze weekbeschouwing gekomen.

Voorlopig weer de laatste korte werkweek in lange tijd. Toch nog een vier daagse werkweek. Pinkstermaandag, daar begonnen we mee de afgelopen week. Eerlijk gezegd is mij niet geheel duidelijk wat ik toen ook al weer gedaan had. Maar het werd wel weer vanzelf weekend. Zaterdag ochtend de Matiz van Marjolein volgeladen met zooi die naar de vuilnisstort moest. Paradoxaal genoeg kan je grotere stukken grof vuil beter vervoeren met de kleinere auto van Marjolein dan met mijn auto. Met een volle auto met grofvuil ook nog even langs Ruben gereden. Die had ook nog wat ter stort weg te brengen. De zaterdag werd verder geteisterd door mooi weer, dus in de loop van de middag lekker in de tuin gezeten, en in de hangmat liggen doezelen. Er zijn ergere dingen in het leven. Zondag was mijn aquarium aan de beurt om eens aandacht te krijgen. De planten in mijn bak waren zodanig uit de klauwen gegroeid dat mijn vissen zich in een bos moesten wanen. Wellicht leuk voor de vissen, maar ik zag geen moer meer van de inwoners van mijn vissenbak. Na afloop hadden mijn vissen in ieder geval weer alle ruimte om te zwemmen. Het weer nodigde zondag ook niet verder uit om lekker buiten te zitten, dus fijn maar even wat administratieve achterstallige zaken regelen. En nu maar weer de vijf daagse werkweken tegemoet.

Een lekker korte werkweek was ons deel. Niet verkeerd, drie dagen werken, vier dagen vrij. Nu is vrij een groot woord, want klussen. Ik liet u vorige week achter toen we de boel behangen hadden. Nu was het verven van de kamer aan de beurt. Dus op hemelvaart/Bevrijdingsdag stonden we gezellig de muren te kwasten. Het wordt wel mooi. Op vrijdag zijn we naar IKEA gereden. Want zo'n nieuwe werkkamer vraagt uiteraard ook om nieuwe kasten en een stoel. Zaterdag nog een beetje de laatste dingetjes bijtippen die met verven waren overgeslagen. En verder uiteraard genieten van het weder. Heerlijk weer weer. Na een paar jaar afwezigheid ook maar weer de hangmat in de tuin geïnstalleerd, en na heel voorzichtig proberen (zou het hout niet doorgerot zijn?) lekker languit van dat ding genieten. Op zaterdagmiddag kwam Ruben nog even langs waaien, en ach, laten we ook maar meteen even blijven eten. Moeders kookkunst is natuurlijk extra lekker als je net op jezelf bent gaan wonen. Op zaterdagavond nog naar mijn ouders gegaan. Ter ere alvast van het geweldige feest, wat absoluut niet door commercie wordt ondersteund, Moederdag. Ongemerkt werd het wel redelijk laat voordat we weer eens op huis aangingen. Op zondag hoefden we niets meer uit te voeren, qua klussen. Het wachten is nu op het leggen van het parket. Dus veel tijd in de zon en tuin doorgebracht. In de middag kwam Martijn met zijn vriendin nog langs. Voor, u raadt het al, moederdag. En toen was het glorieuze weekend van vier dagen alweer voorbij. Een volledige werkweek staart ons in het gelaat.

Een lange werkweek ligt weer achter ons. Een van maar liefst vijf dagen! Maar goed, je mag tegenwoordig al blij zijn dat je werk hebt, dus laten we maar niet klagen. Op vrijdag (de dertiende!) was mijn moeder nog jarig. Dus dat werd de volgende dag, op zaterdag, nog gevierd. Een bescheiden opkomst deze keer. De kinderen van mijn zus lieten verstek gaan (dienst, sport, oppas) en ook Ruben moest afhaken. Die had op vrijdag samen met zijn neef bij een Turkse tent in Leusden een shoarma gescoord, die niet geheel goed was gevallen. Om het maar eens eufemistisch uit te drukken. Marjolein ging hem op zaterdag ochtend nog even zijn nieuwe gordijnen bezorgen, want hij kon echt niet naar de winkel gaan om ze op te halen, en constateerde ook dat hier sprake was van een aardige voedselvergiftiging. Hij was er echt ziek van. Voordat we naar mijn moeder haar verjaardag gingen, hebben Marjolein en ik nog even mijn werkkamer verhuist. Marjolein was nog redelijk optimistisch dat mijn bureau nog wel door het trapgat zou passen. Ikzelf was wat pessimistischer. Helaas bleek ik gelijk te hebben. Dus mijn bureau uit elkaar sleutelen en in onderdelen naar boven sjouwen, en daar weer de boel in de juiste volgorde in elkaar zetten. Un petite flute de centime, zoals de Fransen zeggen (een fluitje van een cent (vert.)). Dus nog voor we ter verjaardagsvisite gingen, was het project Simon's werkkamer succesvol afgerond. Goed, de verjaardag van mijn moeder, dus. Zoals hierboven reeds opgemerkt was het een select gezelschap bij mijn ouders. Van de kleinkinderen kwam alleen Martijn met zijn vriendin langs, die toevallig ook jarig was. Dubbel feest! De andere kleinkinderen hadden mijn moeder beloofd dat ze de volgende week langs zouden komen. Ter ere van haar verjaardag zijn we nog uit eten geweest bij de plaatselijke Italiaan. En inderdaad. Dat viel in de bekende kreet categorie: LEKKKKKUUUUURRRRRHHHHH. Op zondag nog de Formule 1 gekeken. Ik wil u wel bekennen dat op het moment dat Hamilton Rosberg van de baan reed, en zichzelf ook uit de race haalde, ik spontaan op de bank in gejuich losbarstte. Nu zou het nog wel eens een spannende, en enerverende race kunnen worden. En dat bleek inderdaad het geval. Halverwege de race kwam Marjolein nog binnen wandelen en ze vroeg wie er op kop lag. Ik antwoordde dat Max op kop lag, maar dat ik dacht dat hij waarschijnlijk niet zou winnen. De Ferrari auto's liepen aardig op hem in. Marjolein dacht dat hij best wel kon winnen. En ik dacht, wat voor verstand heb jij nu van autoracen. Blijkt dat Marjolein best wel verstand heeft van autoracen. Ik had haar de afgelopen jaren dus mijn raceteams moeten laten samenstellen in het manager spel van Bert. Best wel een leuke race gezien. De leukste in lange tijd, in ieder geval. Verder weinig uitgevoerd op zondag. Dus zal ik het hierbij even bij laten.

Koningsdag viel de afgelopen week midden in de werkweek. Het is niet anders. Een onderbreking van de werkweek op de dag die gewijd is aan zaagmans. Maar voor mij was het geen feestdag, beste lezertjes. Neen. Geklust moest er worden! En wel het verwijderen van behang van muren! Geweldig! Het is niet bepaald mijn meest favoriete klusje, zeker niet als het behang zeer gehecht is aan de muur waarop het geplakt zit. Sommige stukken muur wilden ook geen afscheid nemen van het behang, en kwam dan ook met het behang mee. Ja, de kwaliteit van de muren is niet bepaald om over naar huis te schrijven. Maar aan het einde van de dag hadden we in de voormalige kamer van Ruben toch drie blote muren. Daarna nog weer twee dagen arbeiden in het zweets mijns aanschijns, en toen was het alweer weekend. Een weekend waarvan we de zaterdag inplanden voor klussen! Maar nu zijn de leukere klussen aan de beurt. Zoals het plafond wat toch wel van een witte kleur mocht worden voorzien, en behangen. Dat laatste ging echt in een razend tempo, met als gevolg dat we om drie uur al de geleende behangtafel weer terug naar de winkel konden brengen. En we aan het bier konden. Nu hoeven alleen de muren nog geverfd te worden en laminaat gelegd te worden. Het eerste klusje konden we nog niet uitvoeren, want behang was nog vers. Dat komt wel op bevrijdingsdag. Het laatste klusje laat ik door vakmensen uitvoeren. Zondag dus een vrije dag genomen, en het was er ook mooi weer voor. Nadat ik de F1 had bekeken was het dus rap in de tuin gaan zitten. En daarmee kwam weer een eind aan de week.