www.simonfaber.eu

Vijf dagen werkweek. Het moest maar weer. En het was ook nog eens hartstikke mooi weer. Maar goed in het zweet uws aanschijns en dergelijke. Op vrijdag nog wel even helemaal uit mijn plaat gegaan op mijn werk. Dat moet ik niet doen. Maar mijn klant gelooft niet in een single signon systeem en ik moest mijn wachtwoord wijzigen. Als je daarbij een vergissing maakt ben je echt in de aap gelogeerd. En natuurlijk ging dat mis. Zoiets simpels als het wijzigen van een wachtwoord daar ben je dus een halve ochtend mee bezig! Ik kan daar dus heel slecht tegen en ben dan ook ontploft toen het weer eens mis ging. En nu schaam ik mij daar wel een beetje over. Verder werd het weer vanzelf weekend. Het voorlopig laatste lange weekend. Zaterdag nog bij mijn schoonzus en haar man ter visite gegaan. Ze waren verhuisd en hadden nu alles keurig ingericht en dus gingen we eens kijken hoe het geworden was. En ik moet zeggen het was zeer fraai. Een heel fraai appartement. Maar het was wel laat toen we weer eens op huis aan gingen, het was gezellig. Eigenlijk was dat al weer het enig noemenswaardige wat er gebeurt was. De rest van het pinksterweekend ging in vreugde voorbij, waarbij we veel in de tuin hebben gezeten.

Een zeer kort werkweekje ligt achter ons. Slechts drie dagen. Want hemelvaart, en op vrijdag was mijn klant dicht en dacht ik dat ik dan ook maar vrij moest nemen. Maar eerst op woensdag was het tijd voor mij om weer eens op een intake gesprek te gaan bij een eventuele nieuwe klant. In Den Haag. Het gesprek verliep zeer voorspoedig en mij werd medegedeeld dat op maandag de uitslag zou volgen. Ik heb er wel goede hoop op, daar een van de gesprekspartners een voormalige collega van mij was. Maar toen brak het superlange weekend aan. En dat stond in het teken van de aankopen. We hebben het er al een tijdje over dat een cabriolet auto wel erg cool is. En dan liefst een tweezitter. Vrijdag werd Marjolein getipt door Martijn dat een vriend van hem een twintig jaar oude BMW tweezitter in de verkoop deed. Dus Marjolein ging eens kijken, en kwam enthousiast terug. Zo enthousiast zelfs dat in datzelfde weekend besloten werd om tot aanschaf over te gaan. Dat was aankoop nummer 1. Op zaterdag ochtend meldde Ruben zich ineens voor de deur. Gekleed in motorpak en met een motorhelm op zijn hoofd. Hij had een grote brommer gekocht. Een honda shadow classic, als ik het wel heb, van 750 cc. Een easy rider model. Een motor op leeftijd, met maar 30.000 km op de teller. Hij is er, terecht, apetrots op. Een zeer fraaie machine. En hij kon hem meteen uitproberen, want in de middag moesten wij naar de verjaardag van een nicht in Arnhem. Dus Ruben samen met Martijn, Martijn zijn vriendin en mijn zwager op de motor toeren naar Arnhem. Mijn nichtje had het qua weer enorm getroffen, dus de hele visite kon bij haar in de tuin bivakkeren. Relaxt. Wel een grappig gezicht dat voor de woning van mijn nichtje een aantal motoren geparkeerd stonden. Alsof er een motorclub huisde. Op zondag nog naar de F1 gekeken. Of zoals deze specifieke grand prix bij mij bekend staat: De optocht van Monaco. Geen enkele inhaal actie gezien. Op een na, van Button, en die ging dan ook spectaculair mis. Verder lekker veel in de tuin gezeten. Het was namelijk het hele weekend goddelijk weer. En dat wastweer.

Het was een kortere werkweek deze week, want ik kwam op maandag weer terug uit het Beloofde Land. Maar daar heb ik vorige week al over bericht. Dit keer weinig last van jet lag gehad. Iets wat waar ik normaal gesproken meer last van heb op de terugweg. Maar goed, waarschijnlijk raak ik er aan gewend of zoiets. Onze veestapel verkeerde gelukkig nog in goede gezondheid. Vooral onze kat was laaiend enthousiast over onze terugkeer. Verder was ik op woensdag al wel weer vergeten dat ik vakantie heb gehad. Kent u dat?

Op zaterdag was mijn moeder jarig. Dus dat betekende dat we ter verjaring gingen op zaterdag. Ook het gezin van mijn zusje was uiteraard aanwezig. Jammer genoeg liet Martijn verstek gaan. Zijn vriendin was zondag jarig, en ze hadden het woeste plan opgevat om met zijn tweeën ter ere van haar verjaardag een weekendje Maastricht te gaan doen.

Traditie getrouw gingen we met de hele bups eten in Hoevelaken. En ik kan u verklappen dat er veel vlees werd geserveerd en dat de gebruikelijke Kast kreet hier weer van toepassing was.

Wel een beetje teveel gegeten kwamen we achter. Met een volle maag slaapt niet lekker. Ik ben het blijkbaar niet meer gewend. Zondag een beetje hennig an gedaan (Twents voor rustig aan) en alleen even naar de F1 gekeken. En toen zat de eerste werkweek er al weer op.

Whatskebeurd de afgelopen week? Ten eerste was het natuurlijk heerlijk weder. En dan is het altijd fijn dat je binnen aan het werk bent. Toch? Je zal met dat soort temperaturen maar buiten moeten werken. Maandag appte Ruben nog dat hij geslaagd was voor zijn motor rijbewijs. En hij gaat nu op zoek naar een grote brommert. Hij wil een beetje chopper achtig apparaat, maar dan zonder stuur waar je aan moet hangen. In de volksmond monkey bars genoemd. Dat is te vermoeiend. We zijn benieuwd waarmee hij aan gaat komen. En toen werd het weekend. Zaterdag mochten wij nog naar Ede kachelen. Een vriend van ons besloot dat hij zijn vijftig jarig bestaan moest vieren, en of wij daar ook bij wilden zijn. Dat was uiteraard geen probleem. Het was gelukkig droog en dus kon de hele bups in de tuin om daar het aangerukte Chinese buffet naar binnen te werken. Het was al met al weer heel gezellig. Zondag waren wij aan de beurt om visite te ontvangen. Martijn kwam met zijn vriendin langs. Eigenlijk nog ter ere van moederdag. Waarom hij daar niet bij kon zijn is in mijn vorige bijdrage te lezen. Lekker in de tuin zitten pimpelen en later met zijn vieren lekker eten. Het was al met al een druk weekend qua visite en zo, maar wel leuk. Daarom immers…….

De afgelopen weken heeft u node mijn bijdragen gemist. Dit komt, ik was weer eens weg. De hort op. Naar het beloofde land. Twee en halve week van bitter weinig activiteiten. En dat is ook wel weer eens lekker. Wel zijn we nog in deze twee en halve week nog naar de Keys geweest. En wel het grootste eiland in deze groep. Wat dan ook toepasselijk Key Largo is genoemd. Daar hadden we een hut op het strand gehuurd. Echt heel erg paradijselijk kan ik u verklappen. En daar ook lekker uit eten geweest. Ik ben normaal iemand van de lappen vlees, maar daar heb ik mij bezondigd aan de diverse visgerechten. Bijzonder smakelijk. Maar verder, zoals hierboven al gememoreerd bijzonder weinig uitgevoerd. Het was er wel lekker warm (32 graden Celsius) en droog. Dus ik ben ook weer redelijk bijgekleurd. Maar aan alle goede dingen komt helaas ook een eind. Dus zondag, om 12:15 uur plaatselijke tijd, zijn we vanuit ons adres vertrokken. Om 12:05 uur de volgende dag waren we weer in ons huis in Nederland gearriveerd. *zucht*. En dan nu maar weer fluks aan het werk, met mijn jetlag.