www.simonfaber.eu

Details
Category: 2017
Hits: 588

De afgelopen week, wat is er in hemelsnaam gebeurd. De werkweek bestond uit vijf dagen, en waren druk. En over het weekend valt dit keer helemaal niets meer te vertellen. Geen activiteiten, geen verjaardagen. Niets. Het enige vermeldenswaardige wat ons overkwam is, dat de ransuil die vorig jaar in de conifeer voor ons huis huisde, weer terug is gekomen. Wel apart. Een uil in je tuin. En dat was het alweer.

Details
Category: 2017
Hits: 582

Omdat ik langzamerhand de N.V. Nederlandse Spoorwegen helemaal zat word, merk ik aan mezelf dat ik steeds meer de auto ga gebruiken. Onder het motto, liever een half uur in de file maar wel warm, dan staan blauwbekken op een koud perron hopende dat je trein op tijd is (vaak niet), of in ieder geval rijdt (blijft een gok) en het niet in vee vervoer ontaard (vaak wel). Zaterdag was het trouwens winter, zoals u ongetwijfeld ook gemerkt zult hebben. Het was ernstig wit buiten, en dan heb ik het over het feit dat er sneeuw lag in het centrum van het land. Dus lekker binnen moeken. Marjolein en ik hebben Band of Brothers eindelijk ontdekt dus werd het zaterdag al een mini marathon van deze serie. Zaterdag avond mochten wij nog ter verjaring tijgen. Vrienden die een dorp verderop wonen vierden hun verjaardag. We gaan inmiddels al meer dan 30 jaar met elkaar om. Mijn hemel, ik word oud. En het was wat ons betreft weer heel gezellig. Vanwege de sneeuw echter (het bleef zaterdagavond maar sneeuwen) was de meeste visite wel weer op tijd weg. Marjolein en ik waren de laatste die nu gingen, want wij woonden toch maar een dorpje verder. Toch wel voorzichtig rijden, want zelfs de snelwegen waren nog dicht gesneeuwd, kwamen we achter. Zondag, omdat het buiten nog steeds vrolijk wit was, maar de haard weer eens ontstoken. En de band of brothers marathon voortgezet. Ik had al eerder gehoord dat het een goede serie was, maar tot nu toe had ik er nog weerstand aan kunnen bieden. Maar man, wat is dat een goede serie. En daarmee is de week wel weer afdoende besproken.

Details
Category: 2017
Hits: 549

Een volledige week werken! Was even wennen. Zaterdag was het redelijk op tijd opstaan. Want we gingen met de personeelsvereniging van mijn werkgever op pad. De personeelsvereniging had een dagje in de duinen georganiseerd. En dat viel bij ons wel in de smaak. Dat dagje duinen voltrok zich in de gemeente Bakkum, Castricum, die contreien. Eerst werden we onthaald op een voedzame en lekkere lunch, en vervolgens bood men drie alternatieven voor een duinervaring. Twee wandelingen onder leiding van een gids. Het derde alternatief was dat je op eigen gelegenheid een eind kon gaan kuieren in duinen. Dat laatste had onze voorkeur, dus we hebben lekker gewandeld in het duingebied van Castricum. Eigenlijk hadden we om drie uur weer bij de uitspanning moeten zijn waar we ons konden laven aan het een en ander, maar we hadden een beetje de omvang van het gebied onderschat. Pas om vier uur waren de heer en mevrouw Faber weer in het strandpaviljoen waar mijn collegae zich ophielden. Daarna nog aan de warme chocomel / glühwein en daarna nog even een drankje en sapje. Daarna was het voor ons tijd om weer eens richting de beschaafde wereld te rijden. De volgende dag weinig uitgevoerd. Je moet per slot van rekening toch ook een beetje bijkomen van de dingen.

Details
Category: 2017
Hits: 802

Een drukke week ligt achter mij. Op maandag avond mocht ik naar een avondje bij mijn werkgever, op woensdag nog een keer en op donderdag mocht ik nog naar Apeldoorn tijgen om een 40 jarig werk jubileum bij te wonen van iemand met wie ik nog heb samengewerkt een aantal jaren geleden, bij deze klant. Ik vond dat toch wel bijzonder, temeer daar deze persoon pas 58 is. En dan al 40 jaar bij haar werkgever. Iets wat ik never nooit ga halen, of ik zou tot mijn 80e moeten blijven. Hoewel, dat is best wel redelijk voorstelbaar. De volgende dag sprak ik hier mijn verbazing over uit tegenover mijn projectleider. Die was stukken minder verbaasd. Het ging hem over een paar jaar ook gebeuren op de leeftijd van 56. Het weekend dan maar. Op zaterdag wilde Marjolein naar museum de Fundatie in Zwolle. Zwolle zonder dolle. Het Den Haag van Overijssel (dixit Simplistich Verbond). Er was daar een tentoonstelling over een artiest uit de voormalige DDR, en een kleinere over Kadinsky. De eerste artiest kon mij niet zo boeien eerlijk gezegd. Zaten wel een paar leuke prenten bij, maar de rest kon mij niet zo boeien. Kadinsky was wel heel erg leuk. Anyway, niet zo interessant. Interessanter en veel grappiger is het publiek wat naar de tentoonstelling komt kijken. Heel interessant lopen kijken door moeilijke brillen, discussiërend over wat de kunstenaar hier nu weer mee bedoeld had (het woord symboliek valt dan met verontrustende regelmaat) en met een fototoestel dan een detail van een schilderij gaan fotograferen. Bij voorbeeld een hoekje van het schilderij. Of die grootvader die zijn 9 jarige kleindochter mee troont naar het museum en denkt haar daar een plezier mee te doen. Kortom, het publiek zorgde bij mij voor veel plezier. Daarna nog even in Zwolle gelopen, maar wel weer op tijd naar huis gegaan. Zondag weinig uitgevoerd. Dusssssss…………. Dat was het dan wel weer.

Details
Category: 2017
Hits: 552

De eerste werkweek, dat is weer een zwart gat. Ik moet ook meteen eigenlijk de dingen opschrijven op het moment dat de deadline voor de bijdrage er is. En niet twee weken later. Van het weekend staat mij in ieder geval nog bij dat we met zijn allen uit eten zijn gegaan. Met zijn allen betekent in dit geval mijn ouders, Ruben, Martijn met zijn vriendin en wij. Dit als bedankje dat ze onze veestapel goed hebben weten te verzorgen, toen wij in het land van onbegrensde mogelijkheden waren. Lekker wezen happen in het Eetcafé wat Hoevelaken rijk is. Het opdienen van de gerechten duurde wel lang, maar de kwaliteit van het gebodene was weer bijzonder goed. Vul hier de kast kreet maar weer in. Het was voor iemand die net een paar weken in de zomer heeft doorgebracht zeer bijzonder koud. Verder heb ik een gemiste kans moment gehad. Ik hou best nog wel van schaatsen. Maar op zondag ben ik de hele dag lekker binnen blijven moeken. Op zondag avond vraagt Marjolein ineens: “Had je vandaag niet willen schaatsen?” Ehhhhh. Shit. Ja. Dat was wel een idee geweest. Maar zoals gezegd, dit was een gemiste kans.

  1. Week 2 (9 – 15 januari 2017)