Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2008
- Hits: 850
Dit wordt voorlopig mijn laatste Kast:Bijdrage. Deze jongen is vanaf volgende week onbereikbaar geworden. Wederom lonken de States naar mij. Maar voor het zover is, eerst de zaken van de afgelopen week afhandelen. Op het werk vermaken we ons nog steeds, dus dat is niet nieuw. Het weekend dan maar. Oorspronkelijk zouden Marjolein en ik zaterdag nog met de personeelsvereniging van Getronics een excursie maken naar de Weerribben. Dit schijnt een mooi natuurgebied te zijn op de grens van Overijssel en Friesland. Helaas werd ik op woensdag al opgebeld door de organisator dat dit geen doorgang kon vinden, in verband met de slechte weersvooruitzichten die voor zaterdag golden. Er zou namelijk aan het eind van de dag ook nog een BBQ gehouden worden, en dat zou toch wel prettig zijn met droog weer. Dus viel voor ons de zaterdag vrij. Van deze gelegenheid dan maar gebruik gemaakt om mijn aquarium eens te kuizen. Dat moet ook gebeuren. Verder ging deze dag vreedzaam aan mij voorbij. Omdat de zaterdag zonder activiteiten was gebleven, vatten we het plan dan maar op om op zondag weer ter pieterpad te gaan. Dit keer voerde de tocht ons van Ommen naar Hellendoorn. Ik dacht dat het openbaar vervoer in Nederland toch wel redelijk georganiseerd was, maar dat is dus niet zo. Het hoeft niet altijd een halfuurs dienst te zijn die een bus kan onderhouden, maar een uur dienst, of desnoods een twee uurs dienst achtte ik toch altijd wel tot het minimum wat in Nederland beschikbaar was. Dat is dus niet het geval. Er zijn gebieden in Nederland waar in het weekend helemaal geen openbaar vervoer aanwezig is. En dan bedoel ik ook helemaal niet ! En het traject Ommen-Hellendoorn is zo'n traject waar mensen in het weekend niet vervoerd hoeven te worden. Dus dat betekende dat we met twee auto's ons pieterpad gebeuren moesten organiseren. Het was wel een zeer fraaie tocht. Geografisch gesproken heeft de tocht mij echter in de war gebracht. Ik dacht namelijk altijd dat de rivier de Regge de grens vormde van dat onovertroffen stukje Nederland wat Twente heet. Maar toen wij deze rivier overstaken, heette het aan de andere kant van de rivier nog steeds Salland. Blijkbaar heb ik mij vergist. Maar goed, het was een mooie wandeling van 20 kilometer, en tevens een fraaie afsluiting van de week. Ik ga volgende week weer genieten van de vakantie, en ik spreek u graag na die tijd op deze hangplek weer.