www.simonfaber.eu

De werkweek was dit keer een bijzonder aangename ! Ik ben lekker ter cursus geweest. De onderwerpen waren weliswaar niet zo bijster interressant, maar alleen het feit dat je even uit de sleur komt is al heel wat waard. Op maandag en dinsdag moest ik cursus doen in Zoetermeer (of all places !) En natuurlijk dien je daar dan om half tien te zijn. Met andere woorden, de spits is dan nog niet helemaal voorbij, om het maar eens mild te zeggen. Maar het viel allemaal godlof allemaal wel mee. Ik trof net die ene maandag en dinsdag in de tien jaar aan dat er weinig tot geen fileleed te bespeuren viel op de A12. Alleen het cursusonderwerp ! Wat een stel open deuren, die met alle geweld nog verder opengetrapt moesten worden. In een woord BiSL ! Maar ja, je bent er even uit. Woensdag weer gewoon werken voor de kost, maar donderdag en vrijdag was het weer raak. Dit keer in het o zo gezellige Amersfoort ter cursus. Dus dat voelde helemaal als vakantie aan. Laat weg, toch op tijd weer thuis. En dit keer was het onderwerp UML. Nog zo'n modewoord. Dus dit keer eens uitgerust aan het weekend begonnen. En dit keer geen druk weekend. Zelfs geen enkele afspraak. En dat was ook wel weer lekker. Dit houdt echter wel in dat ik weinig mededelingen kan doen over het weekend. Spijtig, maar het is niet anders.

Op het werk beleven we weer eens hectische tijden. De frequentie waarmee ik van werkgever wissel ligt weer behoorlijk hoog. Want vorige week presenteerde KPN zijn jaarcijfers, en maakte meteen bekend dat GetronicsPinkRoccade opgesplitst gaat worden. KPN wil graag de kabeltrekkers en de andere hardware jongens behouden, en de rest gaat verkocht worden. Je wordt genaaid waar je bij staat. Eerst beweren dat je juist intresse hebt voor het totale bedrijf, want als KPN wil je je ook op die markt gaan bewegen, en nog geen half jaar later knip je het bedrijf op in hapklare brokken en word je op marktplaats.nl gezet. Na eerst uiteraard een hoop KPN-ers waar het bedrijf vanaf wilde in je mik te hebben gekregen. Ik wacht eerst nog eens af aan wie ze het gaan verkopen, en als me dat niet bevalt is er vast nog wel een detacheringsbedrijf wat mij wil aannemen. Met andere woorden dan ga ik zelf maar solliciteren. Het liefst bij een niet beurs genoteerd bedrijf. Daar krijg ik toch een beetje mijn buik van vol. Anyway. De weekenden zijn weer leuk gevuld. Het weekend waar voor het afgelopen weekend was ook weer een waarin wij acte de presence mochten geven op een verjaardag, en verder staat mij niet zoveel meer bij van dat weekend. Als je het ook niet opschrijft dan zakt het wel snel weg. Zeker op mijn leeftijd ! Het afgelopen weekend stond in het teken weer van judo. Martijn had zich geplaatst voor het NK, dus mochten wij naar Nijmegen toe. Home of the Klusjesman (weet iemand hoe het met hem gaat ?). Jammer genoeg, had Martijn zijn dag niet echt. De eerste wedstrijd werd hij al meteen gegooid, en verloor zijn wedstrijd. De tweede wedstrijd moest hij tegen de afgevaardigde van het district Oost Nederland, en die won hij gelukkig nog wel. Maar in zijn derde wedstrijd ging het weer mis. Zelf was hij daar zeer teleurgesteld over. Hij had er veel trainingsarbeid in gestoken, en dat mocht dit keer niet baten. Helaas voor hem. Maar volgend jaar is er weer een kampioenschap, en dan is hij de oudste bij deze leeftijdscategorie, dus zijn zijn kansen stukken beter. Na het gejudo, was ik net op tijd om het schaatsen te gaan volgen. Helaas werd ik toch tijdens het schaatsen kijken helemaal niet goed. En dat lag niet aan het getoonde, maar ik werd uit mezelf niet lekker. En ik moest ’s avonds nog op verjaarsvisite ook. Op een gegeven moment was het mijnerzijds niet meer te harden, dus heb ik me maar netjes afgemeld, en is Marjolein maar namens ons tweeen gegaan. Ikzelf lag om 7 uur al tussen de klamme lappen, en heb doorgeslapen tot de volgende ochtend half tien. Zolang heb ik nog nooit achter elkaar mijn ogen gesloten weten te houden ! De volgende ochtend nog stram van de spierpijn (!) opgestaan, maar verder voelde ik mij wel weer het heertje. En de dag rustig doorbrengen met naar het schaatsen te kijken helpt ook zeer bevorderlijk voor de snelle genezing. En toen was de koek al weer op. Volgende week weer ?

De werkweek. Ach, moet ik het nog vermelden. Grauw, druk, somber en nat. Toch nog wel weer een poging gedaan om mijn goddelijk lichaam in conditie te krijgen, na het geslemp en gefeest van de decembermaand. Maar dat gaat toch nog moeizaam, moet ik helaas zeggen. Het irritante is dat mijn jongens ook beginnen hard te lopen. Als extraatje buiten hun reguliere trainingsarbeid. Godlof ontzien ze hun vader en lopen ze zonder mij. Als ik hoor hoever ze lopen en in welke tijden dan rest mij alleen maar gepast zwijgen. Maar uiteindelijk werd het afgelopen week toch weer weekend. Dat betekende op zaterdag morgen, met mijn ouders, naar Ede. In Ede vonden de districtskampioenschappen judo plaats voor de -20 jarigen. En, u raad het reeds, Martijn moest hieraan mee doen. Ik mag u dan ook met gepaste trots weer vertellen dat hij weer kampioen van midden Nederland is, en uit hoofde van die functie over twee weken mee moet gaan doen aan de Nederlandse kampioenschappen. Die worden dit keer gehouden in de stad van de Klusjesman (leeft die eigenlijk nog ?), oftewel Nijmegen. 's Avonds organiseerde mijn werkgever (Getronics PinkRoccade Theo, onderdeel van KPN) nog een feest voor het personeel, en wel in het pittoreske plaatsje Utrecht in een fabriek die dan ook zeer toepasselijk in Le Fabrique was omgedoopt. Een gemaskerd bal. Het feit dat dit gemaskerd was had ik voor Marjolein (onbewust) verzwegen, en dat was maar goed ook. Want bij het zien van diverse verklede collega's wilde zij dat ook. Ik dus blij dat ik dat vergeten was te vermelden. Het feest was echt wel leuk. Men had een aantal DJ's uitgenodigd, klinkende namen als DJ Rose, DJ Jean en wat dies nog meer zei. Het viel mij trouwens op dat die gasten allemaal DJ als voornaam hadden. Ook had men een casino ingericht, een intiem cafe nagebouwd met optredens van Cor Bakker en een juffrouw met een zeer goede zangstem, die in een vorig leven bij Frizzle Sizzle had gezongen. En ook had men nog een coverband Pink Noise uitgenodigd. Ik heb mij hier zeer kostelijk vermaakt. Een van mijn collega's had zich verkleed als Sinterklaas en stond vlak bij het podium met de band met zijn staf rond te zwaaien. Een bijzonderheid van deze band was tevens dat de bandleden allemaal als schotse hooglander optraden. De gezichten in blauwe verf gehuld of zwart, en uiteraard in kilt. Een vrouwelijke collega van me had blijkbaar iets te veel alcoholische versnaperingen genuttigd en was wat overmoedig geworden. Zij besloot op het podium te kruipen om onder de kilts van de heren te gluren. Kortom, ik heb me best vermaakt met dit soort acties. Toch nog een beetje op tijd naar huis gegaan. De zondag was een rustdag, dus dat deden we dan ook maar. En dan wordt het weer vanzelf maandag.......

Geen bijdrage

Is bij u al weer de sleur toegeslagen ? Ik zit in ieder geval weer stevig verankerd in mijn dagelijkse ritme. De hektiek op het werk is godlof weer wat minder geworden, en ik draai braaf mijn uurkes. Om een lang verhaal kort te maken, ik leef van weekend naar weekend. En over het weekend gesproken, zaterdag was het alweer weekend. Op deze dag vierde de sportschool, waar mijn vrouw en kinderen veel geld en tijd in steken, het feit dat ze alweer 15 jaar bestaan. Aangezien Marjolein hier veel vrijwilligers werk verzet met het regelen van een toernooi administratie, verblijf van sporters als ze in het buitenland moeten verkeren en wat dies nog meer zei, waren wij uitgenodigd voor de receptie die gehouden werd. Nu is de sportschooleigenaar, tevens martijns coach en trainer, getrouwd met een molukse dame. En heeft daaruit volgend ook een molukse schoonfamilie. Dus op de receptie werd meteen een indisch buffet aangerukt, met vele lekkere happen kan ik u melden. Mag ik in het kader hiervan welicht opmerken: LEKKUUUUUUURRRRRRRH ? Fijn ! De dames van de schoonfamilie waren allemaal in schitterende indische gewaden gestoken, en ook werd er nog een optreden verzorgt door een indonesische dansgroep. Kortom, je waande je bijna compleet in de gordel van smaragd. Het was, wederom kortom, bijzonder geslaagd en zeer smakelijk. Ook waren enkele grootheden uit het judowereldje present. Later op de terugweg, zat ik mij te realiseren dat van de vijftien jaar dat de sportschool bestaat, Martijn al 13 jaar bij deze sportschool actief is. De zondag was niet zo enerverend. Ik ben nog een beetje aan het recupereren van de december maand. Wel wat k..klusjes rond het huis uitgevoerd, of laten uitvoeren. Wat dat betreft is het wel makkelijk als je jongste zoon een electrotechnische achtergrond begint te krijgen. Kan hij mooi dingen aansluiten enzo... En daarna hebben we braaf het weekend afgewacht, onder het genot van haard, glas en dvd's.