www.simonfaber.eu

De dagen gaan nog steeds in vreugde voorbij. Maar er gebeurt niet echt veel rond de heer Faber. Tot mijn leedwezen moet ik weer eens bekennen dat ik weer niet heb hard gelopen. Ik hou dit nu al vijf weken vol heb ik het idee. Wel ben ik de afgelopen week nog op de foto geweest. Mijn modellen cariere begint nu waarschijnlijk van de grond te komen. Dit zit zo. De klant die ik hier bedien geeft ieder jaar een kalender uit voor haar klanten waarop belangrijke deadlines zijn aangegeven in de salaris wereld. Dit jaar leek het de klant wel leuk om bij iedere maand een foto weer te geven van medewerkers die ervoor zorgen dat het pakket in de lucht blijft. En ik werd ook gevraagd om op de foto te gaan. Een selecte groep was hiervoor aangewezen kan ik u verklappen, en toch moest ik er ook bij staan. U begrijpt dat na het publiceren van de kalender de playgirl en andere bladen contact met zullen opnemen voor een fotoshoot. En dit is, hoe treurig eigenlijk, alweer het hoogtepunt van de week. Van het weekend alleen maar mijn aquarium weer eens gekuist, want dat was al een maand lang heel hard nodig. Maar verder niets meegemaakt. Ik zie deze periode eigenlijk meer als een stilte voor de storm. De storm die December heet.....

Ik ben het een beetje zat. Wat ? Alles ! Een kwestie van najaarsmoeheid ? Ik heb al een hele maand niet meer hardgelopen. Ik kan mij er niet toe zetten. En lijdzaam onderga ik iedere dag weer de vreugde van files en werken. Wel kan ik inmiddels vermelden dat Martijn begonnen is aan zijn autorijlessen. Hij heeft al drie lessen achter de rug, en nu al herhaaldelijk van de instructeur te horen gekregen dat hij wat minder hard moet rijden. Getuige de boetes voor te hard rijden die Marjolein en ik in de loop der tijden bijeen hebben weten te sprokkelen zal de jongen wel genetisch belast zijn. De helft van de rijlessen heeft hij als verjaarskado van ons gekregen. De andere helft moet hij zelf bekostigen. En daardoor zie ik hem in de weekenden maar weinig. Want omdat hij toch geblesseerd is aan zijn schouder (een langdurige kwestie, ik weet het) werkt hij nu veel bij zijn oom in het restaurant. Zelfs, als zijn lesrooster het toelaat, af en toe door de weeks. Dus binnenkort zal hij mijn auto wel mee willen hebben als hij naar sport evenementen toe wil. Ik zal hem in ieder geval op het hart drukken dat de auto alleen maar met diesel getankt mag worden. Ook Ruben heeft het zwaar. Iedere morgen om half zes op, en twee uur reizen naar Schiphol Oost. Alwaar hij op school zit. 's Avonds hetzelfde traject weer naar huis, en dan om een uur of zes arriveren. Het zijn voor hem lange dagen. Maar hij klaagt niet, en heeft het daar goed naar zijn zin. Gelukkig maar. Van het weekend kan ik alleen nog maar vermelden dat ik me zaterdag mij onledig mocht houden met k**klusjes. Dus weinig spannend. Zondag kwamen mijn ouders nog ter visite. Dus dat was gezellig en ook aangenaam. En dat was alweer de week volgens Faber.

Het is weer die tijd van het jaar, waarin we weer met zijn allen mogen overwerken. Als je, net zo als ik, aan een salarispakket werkt, betekent dit jaargetijde dat het nogal hectisch is. Allerlei CAO regelingen, wet en regelgeving die nog voor 1 januari gerealiseerd moet worden. Kortom stress op de werkvloer. Dus deze week ook maar de eerste overuren weer gedraaid. En op vrijdagavond deed ik dus nogal dom. Of het te maken had met het feit dat ik overwerk gepleegd had, ik weet het niet. Feit is dat ik op vrijdagavond moest tanken. In Gouda. De tanks die de slangen aan de goede kant hadden hangen (voor mij dan) waren allemaal bezet door een wel zeer lange takelwagen met sleep die alle pompen zo'n beetje blokkeerde. Dus ik moest aan de "verkeerde" kant van de pomp gaan tanken. Gedachtenloos pak ik de slang en gooi mijn tank vol, reken af met mijn tankpasje en rijd weer weg. Rond Utrecht gekomen bemerk ik dat de auto een beetje onregelmatig gaat rijden. Hij houdt een paar keer behoorlijk in, als ik een stationair toerental heb bereikt. Dit fenomeen houdt niet op. Integendeel. Hoe dichter ik Hoevelaken nader, hoe erger het wordt lijkt het wel. Wat is er aan de hand ? Zou het liggen aan het feit dat ik heb getankt ? Wat heb ik getankt ! Shit, ik heb waarschijnlijk 40 liter benzine getankt. En ik rijd in een diesel ! Een algehele malaise maakt zich van mij meester, maar ik ben inmiddels wel al thuis gekomen. De volgende morgen maar even de leasemaatschappij bellen. Die vertelde mij dat ze mijn auto zondag komen ophalen en wegslepen. Dus zondag morgen wordt mijn auto voor mijn deur op een trailer geplaatst. Onder grote belangstelling van de hele buurt. En mag ik mee met de sleepauto om een vervangende auto op te halen. Een opel corsa. Ach, het heeft vier wielen en het brengt me van A naar B. Of van Hoevelaken naar Gouda. Van het sleepbedrijf kreeg ik nog wel te horen dat ik de auto afgetankt moest inleveren. En dat ik wel een diesel had en of ik daar ook rekening mee wilde houden ! Verder kan ik u vertellen dat ik nog steeds een beetje sloerig in de rakker ben. Ik voel mij nog steeds niet honderd procent. Honderd wel, maar dus niet honderd procent. En ik heb op zondag nog uiteraard de F1 gezien. Wat een spectaculaire ontknoping van het seizoen. Al wil ik als puntje van kritiek nog wel even opmerken dat als je Hamilton heet, dat je je dan niet moet laten inhalen door Vettel in een ex-minardi ! Zeker niet als je daardoor dreigt om naast de titel te gaan grijpen. Je houdt die gozer gewoon achter je. Maar als spectakel stuk was het natuurlijk helemaal OK. Resumerend wil ik de afgelopen week niet hoger honoreren dan een mager zesje. Tot zover dan maar weer.

Ik heb u vorige week toch verhaalt over het feit dat ik benzine had getankt in mijn diesel ? Maandag kreeg ik een telefoontje van de autodealer waar mijn peugeot naar toe was gebracht. Tot mijn inmense vreugde kon ik de volgende dag mijn autootje weer halen. En ik heb, tot mijn enorme opluchting, bewezen dat een diesel auto zeker 65 kilometer kan rijden op een mix van benzine en diesel in een verhouding van 2:1. Geen enkele schade. Verder kabbelt het leven een beetje verder in het Hoevelakense. Wel kan ik merken dat de novembermaand weer begonnen is. Iedereen is weer aan het werk, niemand meer op vakantie. Met als gevolg dat we weer met zijn allen in de files mogen staan. Die zijn weer bijzonder lang en vervelend. En in het weekend kwam ik er achter dat mijn kinderen ook steeds meer onafhankelijk worden van de ouders. Als er vroeger een probleempje met de PC was, dan mocht pa het komen oplossen. Dit weekend kwam ik er achter dat mijn jongens mij daar ook niet meer bij nodig hebben. Voor het installeren van een nieuwe harde schijf en dergelijke hebben ze mij niet meer nodig. Zoals gezegd, het leven kabbelt rustig door hier. Dus ook in het weekend verder weer weinig beleefd. Tot de volgende bijdrage maar weer.

Het leven is bij mij in een minder enerverende fase terecht gekomen. Eigenlijk heb ik, net als vorige week, niet zo veel te melden. Het spannendste nog was dat ik donderdag spontaan zonder internet kwam te zitten bij mij thuis. En dan blijkt ineens dat je internet thuis al niet meer kan missen. Zelf had ik vaag het idee dat internet wel leuk en intressant is, maar thuis kan je nog je wel redden zonder. Maar daar denk ik dus nu ietsjes anders over. Ok, donderdag avond kom je nog wel door, maar toen vrijdag de boel nog steeds zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak het niet meer deed, werd ik toch wel wat ongerust. Het is niet zo dat zonder een verbinding mijn handen gaan trillen van de afkickverschijnselen, maar je wilt toch wel weer je mail kunnen benaderen, en kunnen bankieren. Dus vrijdag maar eerst eens een uurtje aan de telefoon gehangen met mijn internetprovider. Mijn verwachtingen zijn bij dit soort acties niet echt hoog gespannen. Je treft meestal iemand bij zo'n helpdesk die nog minder verstand van dat soort zaken heeft dan een willekeurige 10 jarige basisschool student. Maar dus niet bij mijn provider ! Ik trof iemand met echt verstand van zaken. Iemand die ook gerichte vragen over het probleem kon stellen. Haar conclusie na een uur probleem analyse was dat blijkbaar de configuratie van mijn ADSL modem was verrabbezakt. Dus thuis gekomen, heb ik het modem vanaf een installatie CD maar helemaal opnieuw lopen configureren, en voila. Het werkt weer allemaal. Dit ook tot grote vreugde van mijn familieleden. Het weekend was niet echt intressant. Ik heb namelijk wederom geen drol uitgevoerd. Dus we zullen wel weer zien of de komende week spannender zal zijn.