www.simonfaber.eu

We zijn weer in een volgende levensfase aangeland. De fase dat je kinderen zelfstandig zonder ouders op vakantie gaan. Afgelopen vrijdag ging Martijn met drie vrienden op vakantie. Hij heeft, net als Ruben, zijn examens achter de rug. En om dat te vieren ging hij met de bus naar Llorret de Mar in Spanje. Jawel, het reisdoel als je 18 bent is nog steeds Spanje. Het zal mij benieuwen hoe hij het daar heeft. Ook ben ik nieuwsgierig of hij net zo bleek terug keert als dat hij heen is gegaan. Dit soort vakanties staan nu niet direct bekend om het feit dat je zo fijn aan iets cultureels kan gaan doen om het maar eens vriendelijk te zeggen. Voor mijn geestesoog zie ik jongelui in een disco tot 's morgens vroeg bivakkeren, waarna er tot in de late middag uitgeslapen wordt. Ach, bij sommige dingen moet je niet al te lang stil blijven staan. Marjolein en ik vonden het op zaterdag weer eens tijd om ter pieterpad te gaan. We zijn met deze etappe definitief Drenthe uitgelopen. De tocht voerde namelijk van Coevorden naar Hardenberg. Een kleine 20 km wandelen. Wel weer een mooie route, door het Sallandse landschap langs de rivier de Vecht. Kortom ik kan het toch iedereen aanraden om ook eens aan het pieterpad te beginnen. Op zondag weinig uitgevoerd. Een beetje mijn website geupdate, maar verder weinig gedaan en toen was de week weer op.

De werkweek was wellicht boeiend, maar ik vermoed van niet. Want mij staat er in ieder geval niets van bij. Behalve dan toch nog een ding. Ik werd verrast door de Autodesk van mijn geliefd bedrijf, dat ik een auto moest gaan bestellen. Want mijn auto loopt uit zijn contract. Er zijn minder leuke dingen om te doen. En ik heb ook al meteen maar een auto besteld. Een peugeot 308SW is dit maal de auto van mijn keuze. Uiteraard het meest goedkope model. Dat dan weer wel. Eind juli wordt dat ding afgeleverd, dus helaas zal de auto nog niet acte de presence geven op het jaarlijkse reunie gebeuren op 20 juni. Dan het weekend. We zijn zaterdag maar weer eens ter pieterpad gegaan. De route voerde ons dit maal van Sleen naar Coevorden, een etappe van 20 km. Grappig was het om te zien dat je het landschap alweer ziet veranderen. De bossen zijn tijdelijk verlaten, en het landschap wordt meer een waarschijnlijk Overijssels landschap. Bij de volgende etappe zullen we Drenthe gaan verlaten, maar dat is toekomstmuziek. Na afloop van het pieterpad zijn we meteen doorgereden naar Rijssen (Overijssel). We waren toch in de buurt. Een vriendin van ons vierde het feit dat ze alweer 50 geworden was. Dus na het wandelen was het goed toeven in Rijssen. Daarna op huis aan na een welbestede dag. De volgende dag in ledigheid doorgebracht. Wel even nog de GrandPrix van Monaco gekeken. Niet mijn meest favoriete circuit om het maar eens vriendelijk te zeggen. Nu maakte de regen er nog tenminste nog iets leuks van, en gebeurde er nog wat onverwachte dingen. En toen was het weekend alweer voorbij. Tot de volgende week.

De afgelopen werkweek was een bijzonder relaxte werkweek. Maandag en vrijdag nog wel gewoon moeten werken, maar de overige dagen mocht ik nog ter cursus. In Amersfoort. Heerlijk. Mij bekroop toch een beetje een vakantiegevoel. Op donderdag was ik reeds om twee uur door mijn lesstof heen (ik weet nu alles over UML en object orientatie analyse af) , zodat ik om kwart over twee alweer de kinderen thuis kon gaan pesten. En ik had er uiteraard nog mooi weer bij ook. Zaterdag gingen Marjolein en ik met een stel vrienden een dagje uit. Dit is, net als de Kast:reunie, ieder jaar zo'n beetje traditie. Dit jaar gingen we naar Gorinchem, daar eerst een stadswandeling gemaakt. Ik kan u verklappen dat Gorinchem een zeer mooi en oud plaatsje is. Tevens was het blijkbaar molendag op zaterdag, want alle molens van Gorkum waren gratis toegankelijk. Wel interressant. Daarna met het veer over naar slot Loevenstein. Hier nog een rondleiding bijgewoond. Ik was hier nog nooit geweest, en wist dus niet dat dit hier zo mooi kon zijn. Het schijnt dus dat slot Loevenstein vroeger gebruikt was om de tv serie Floris op te nemen. (bekend van Floris en Sindala). Dat had ik toch niet herkend. Op tv leek alles veel groter. Na slot loevenstein nog naar Woudrinchem gelopen, en een overtochtje per voetveer gemaakt. Daar nog bij het veer een bord gelezen met de volgende wonderlijke tekst: "Voor heen motte ge betalen en voor weer weer". Juist ja. Woudrinchem is echt piepklein, maar heeft wel stadsrechten van 625 A.D. De tijd heeft hier sinds 1600 ook echt stilgestaan. Wel leuk. 's Avonds nog wezen eten bij een plaatselijke italiaan in Gorinchem. En dat was toch wel de domper van de dag. Flesje wieckse witte vijf Euro ! Fles wijn dertig Euro ! Pizza; 15 Euro en in een aantal gevallen veel te zout, plus een knurfterige bediening. Maar voor de rest wel een geslaagde dag gehad. Zondag mijn ouders nog ter koffie gehad, en 's middags de eerste braai gedaan van dit jaar. Ik was het nog niet verleerd. 's Avonds nog mijn zwagert en aanhang ter visite, dus de zondag was weer redelijk bezet. En nu ik toch bezig ben zal ik ook maar meteen de pinkstermaandag bespreken. Aangezien mijn moeder verjaart op de dertiende van deze mooie mei maand, had ze besloten om haar verjaardag maar op pinkstermaandag te vieren. Dus samen met het gezin van mijn zusje en mijn ouders lekker ontspannen in de tuin doorgebracht, tot het tijd werd om naar het plaatselijk restaurant te gaan. Heerlijk gegeten daar, dus het weekend weer nuttig doorgebracht. En nu ik het toch over tradities heb. Was de meimaand ook niet traditiegetrouw het tijdstip voor de Kast:Reunie, of vergis ik mij daar danig in ? Of gaan we dit jaar het gebeuren over de zomervakantie heen tillen ?

Op het werk is het weer bijzonder druk mag ik wel zeggen. En ik zwoeg dan ook maar in het zweet mijn aanschijns. Op zaterdag hadden Marjolein en ik nog het plan om te gaan pieterpadden. Maar toen we om 7 uur uit het raam keken bleek de regen zachtjes tegen het slaapkamerraam te tikken. Dus dat ging dan maar over, en leverde vervolgens een dag op zonder verdere besognes. Op zondagochtend nog ter verjaarsvisite getogen. In de middag weer op huus aan gegaan. En toen was het weekend alweer voorbij. Blijkbaar was dit het ! U merkt het, eigenlijk geen nieuws van het westelijk front.

De vorige week kwam ik er, door omstandigheden, niet toe om mijn verhaal aan u te doen. En ik weet dan ook niet meer wat ik de week daarvoor allemaal voor spannende en zeer enerverende dingen heb meegemaakt. Dat heb je, als je zo'n enerverend leven als ik heb natuurlijk. Dus ik kan alleen maar verhalen over de vorige week. Op zondag 27 april vertrok mijn meisje. Met medeneming van mijn jongste zoon en mijn ouders. Ze ging een weekje er tussen uit naar het verre land Oostenrijk. Bekend van zijn alpen en dalen zeg maar. Martijn en ik bleven verweesd achter. Ze zou een week in dat land van mozart en lederhosen verblijven, dus Martijn en ik werden zeer op onszelf teruggeworpen. Meteen van deze dag gebruik gemaakt om mijn aquarium maar eens te kuizen. Op dagen dat ik moest werken zou Martijn koken, de andere dagen zou ik dat nog wel zelf kunnen doen. En de werkweek was ook al zo anders dan anders, want op maandag en dinsdag mocht ik nog op cursus in het verre Amersfoort. Kortom de werkweek was goed.... Uiteraard de woensdag (koninginnedag) en donderdag (hemelvaart) nog vrij geweest. Dit keer heb ik er weinig van mee gekregen van 30 april. Als je in een dorp woont, wordt zo'n dag toch wel uitbundig gevierd, maar ik had daar dit jaar weinig zin in. Rust was mijn doelstelling. Op vrijdag toch nog even gewerkt in Gouda. Heerlijk was de verkeerssituatie. In recordtijden naar en van mijn werk gereden. Op dit soort dagen vind ik het absoluut geen straf om te moeten gaan werken. Op de verdieping waar ik bivakkeer zaten we met vijf man aanwezig te zijn. Dus je hebt geen verstoringen aan je bureau, en kan lekker ongegeneerd doorwerken. I love it. Op zaterdag vond ik eigenlijk dat ik wel een leuk ding mocht aanschaffen, dus hobbelde ik de stad maar in. Ik was op zoek naar een nieuwe platenspeler. En die dingen verkopen ze ook nog steeds ! Ik heb maar zo'n ding aangeschaft, want mijn vorige draaitafel was alweer een paar jaar stuk. Nu kan je tegenwoordig dus van die draaitafels aanschaffen, compleet met een USB uitgang, plus software waarmee je dus je platencollectie kunt gaan digitaliseren. En daar ben ik dan ook voorzichtig eens mee begonnen. Maar eerst de rest van de zaterdag doorgebracht in memory lane.... Het was jaren terug dat ik Wish you were here van Pink Floyd weer eens beluisterd had, en nu schalde de plaat weer bij mij door de boxen. De zondag nog even snel het huis weer opgeruimd, want 's avonds kwamen Marjolein en Ruben weer in Hoevelaken, vol met reisverhalen over sneeuwwallen van 4,5 meter hoogte (Gross Clockner), ijsgrotten en wat al niet meer. Daarna met mijn ouders en gezin nog naar de plaatselijke Chinees gegaan om hun short break even fatsoenlijk te kunnen afsluiten en evalueren. Dat de babi pangang score nu weer bij mij op 1 is gezet, behoeft geen nadere toelichting.