www.simonfaber.eu

De werkweek was, dankzij Martinair, een dag korter als gepland. Maandagochtend om half zes in Nederland geland, dus maar niet rechtstreeks door gegaan naar mijn werk. In plaats daarvan, na het uitpakken en dergelijke, even een paar uurtjes tussen de klamme lappen gelegen en om twaalf uur weer "fris en fruitig" op. De rest van de week was het net of ik geen vakantie heb genoten. Het weekend dan maar weer. Zaterdag grotendeels alleen met Ruben doorgebracht, want de andere helft van het gezin had een toernooi in Almelo. Zondagochtend met zijn vieren paasontbijt gedaan. Normaal gesproken ontbijten we nooit tegelijkertijd, maar Paaszondag is daarop een uitzondering. 's Avonds nog een familie etentje gehad. Met zeventien man in een restaurant gezellig met zijn allen eten. Op een gegeven moment kwamen we erachter dat wij nog de enigen in het restaurant aanwezig waren, terwijl toen we kwamen de zaak redelijk vol zat. Bleek het toch alweer half twaalf te zijn. Maar gezellig was het wel. Op Paasmaandag heb ik de verleiding weten te weerstaan om naar een meubelboulevard of autoshow te gaan, dus met zijn vieren gezellig thuis doorgebracht. En dat was alweer de week volgens Faber.

Ik ben weer terug uit de Verenigde Staten van Amerika. Twee weken slechts was mijn verblijf daar, en ik had er zeker nog wel langer willen blijven. Maar dankzij Martinair mocht ik al een dag langer in de states verblijven, maar laat ik niet op de zaken vooruitlopen. Wat in de week voor mijn vakantie allemaal gebeurd is, weet ik bij god niet meer. Dus ik skip maar meteen door naar mijn vakantie. Op zaterdag 1 maart vertokken we. De jongens bleven achter, mijn ouders zouden de taak van verzorging voor deze heren op zich nemen. Wonder boven wonder leek het erop dat ons vliegtuig op tijd zou vertrekken. We zaten in ieder geval wel op tijd in het vliegtuig. Helaas bleek dat toen we wilden vertrekken dat de achterdeur niet goed sloot. Er moest iemand naar kijken..... Enfin, twee uur later dan gepland dan toch maar de lucht in. En ik kan u vertellen dat we ons uitstekend hebben vermaakt daar aan de overkant van de grote plas. De temperatuur schommelde overdag rond een aangename 25, 26 en een enkele keer zelfs een 27 graden. We hebben lekker veel gewandeld, en ook wel wat van de plaatselijke fauna gezien. We hebben op zich maar een enkel buitje gehad. Helaas voor mij waren deze buitjes net op het moment dat we buiten klaar waren met schilderen. Ik moest namelijk nog wat schilderen aan mijn huis, en dat kan je beter in dit jaargetijde doen, omdat het dan over het algemeen droog is. Dit in tegenstelling tot de zomermaanden. Dus ik baalde er wel van, dat nu net moest gaan regenen op het moment dat mijn schilderwerk nog niet droog was. Maar na twee weken was het helaas toch uit met de pret. De bedoeling was dat we op zaterdag 15 maart weer terug moesten naar Nederland. Het vliegtuig zou om acht uur 's avonds vertrekken. Dus zaterdagmorgen even voor de zekerheid met Martinair bellen over vertrektijden vanaf Orlando. Tot onze verbazing hadden ze op het ingesproken bandje het helemaal niet over een vliegtuig wat op zaterdag zou vertrekken. Wel over dat de vlucht op zondag middag om vier uur zou vertrekken. Dan maar even het internet raadplegen. En tot onze verbijstering staat achter onze vlucht het gevreesde woordje Cancelled. Dan maar even naar het vliegveld rijden om polshoogte te nemen, en jawel een lange rij met teleurgestelde landgenoten die allen voor de balie van Martinair gedromd staan. Het eind van het liedje bleek te zijn dat ze ergens in de wereld een kapot vliegtuig hadden, en dus moeten gaan schuiven met de dienstregelingen. En een van de dienstregelingen die dus nu de dupe werd was die van ons. Ik ga, uiteraard, de extra kosten die ik gemaakt heb wel bij hun declareren. Het kost je toch een extra vakantiedag, huur van je auto en nog zo meer. Toen we uiteindelijk op zondag vier uur wederom in het vliegtuig zaten kregen we wederom weer de mededeling te horen dat ze helaas nog niet konden vertrekken omdat er problemen waren met de achterdeur. Zucht. Ik heb me in ieder geval voorgenomen om nooit meer met Martinair te vliegen. Uiteindelijk met 21 uur vertraging op Schiphol aangekomen. Bijgaand een kleine fotoimpressie over hoe mooi Florida eigenlijk kan zijn....

Simon

Vakantie

Vakantie

U zult het een tweetal weken weer zonder mij moeten doen. Volgende week zit ik met mijn toges in Florida gemeente USA. Doordat ik korter ben gaan werken kan ik dus nu vaker dan 1 maal per jaar op vakantie. Dit keer zonder de jongens, want die moeten naar school. Gelukkig wonen mijn ouders op 900 meter van ons vandaan, dus ze kunnen daar bivakkeren. Maar eerst nu even de zaken van de afgelopen week met u doornemen. Ik weet niet hoe ze er in slagen, hier bij mijn opdrachtgever, maar het blijft altijd maar hectisch. Alleen dinsdag was een oase van rust. Ik moest namelijk nog examen doen bij het Exin in Utrecht. Dit naar aanleiding van de cursus BiSL die ik de week daarvoor ondergaan had. Dit betekende dus uitslapen, op je gemakje naar het station bij Amersfoort Vathorst kachelen, met de gele rups naar Utrecht tijgen, en daar op Hoog Catherijne op je gemakje een examen afleggen. Lekker vroeg in de middag weer thuis, en besloten dat ik de rest van de dag wel verdiend had om cursusverlof te hebben. Ruben kreeg een uitnodiging van de luchtmacht om eens gekeurd te worden. Hij wil graag na zijn examen naar de Fokker school. Dit is een school waar ze je opleiden voor diverse functies die te maken hebben met vliegtuig onderhoud. Ook electrotechnische functies, en dat is wat hij straks heeft geleerd op school. De school is echter een onderdeel van de luchtmacht. Na je opleiding moet je ook in principe acht jaar dienen bij de luchtmacht, en dat leek Ruben wel wat. Dus hij werd van de week medisch gekeurd in Amsterdam. Dit was echt een dag van 8 tot half vijf, waarin hij helemaal onderzocht werd. Hij is in ieder geval wel gezond, dus nu wordt het zaak dat hij zijn examen met goed gevolg (zonder onvoldoendes) aflegt, en dan wordt hij wel toegelaten op de school. Een nadeel van deze school is echter dat hij gelegen is op Schiphol, dus dat worden lange reistijden voor onze Ruben. Dan nog enkele mededelingen over het weekend. Op zaterdag hebben we, in zeer beperkte familiekring, alvast Martijn zijn verjaardag gevierd. Hij wordt op 25 februari voor de wet volwassen, oftewel 18. Alweer een hele vent. Uiteraard wil hij op den duur zijn rijbewijs gaan halen, dus van zijn ouders heeft hij alvast een substantieel gedeelte gekregen waarmee dat bekostigd moet gaan worden. Van hemzelf wordt ook een aandeel hierin verwacht, dus de rijlessen zullen wel na de zomervakantie gaan beginnen. Alleen mijn ouders en mijn zwager met zijn gezin kwamen even langs. Hijzelf gaat in onze vakantie zijn verjaardag nog vieren met zijn vrienden. Ik ben benieuwd hoe ik het huis aantref als ik terug kom van Florida. De zondag was zoals hij ook bedoeld was, namelijk een rustdag. Geen bijzonderheden kortom over deze dag, en dat brengt me meteen alweer aan het einde van dit betoog. Tot na mijn vakantie !