www.simonfaber.eu

Hier in Gouda is de sfeer een beetje onwerkelijk aan het worden. Een hele hoop mensen hier zijn op non-actief gesteld en worden er uit gebonjourd. Het gevolg is nu als je door de gangen hier loopt dat heel veel kamers leeg zijn. Gangen zijn verlaten. De tumbleweeds rollen nog net niet door de gang. En, voor het eerst sinds ik hier gedetacheerd zit, zijn er ruim voldoende parkeerplekken. De zaterdag dan maar. Martijn mocht voor het eerst aan de districtskampioenschappen voor senioren mee doen. Eerder dit jaar deed hij nog mee aan de -20 jarigen. Nu staat hij zijn partijtje met de senioren mee te draaien. Hij moest dan ook een paar partijen judoen tegen mannen die zo'n 4 jaar ouder waren. Desalnietemin werd onze zoon tweede bij het district. Zeer fraai ! Bij de senioren mogen de eerste vier personen naar een kwalificatie toernooi voor het Nederlands kampioenschap. Bij de -20 en jonger gingen de heren vanaf het district rechtstreeks naar het Nederlands kampioenschap, maar bij de senioren kwalificeren ze zich eerst voor een kwalificatie toernooi. De eerste 6 uit dit toernooi mogen dan vervolgens naar het Nederlands kampioenschap. Spannend dus allemaal. 's Avonds hadden we nog een feest in Sodom en Gomorra. Een neef van ons hield daar een house warming party. Hij woont er wel is waar al een jaar, maar nu was het dan tijd voor een feest. En inderdaad het was me het feestje wel. En, Marjolein en ik hoeven van te voren niet meer te regelen wie de BOB is. Martijn en Ruben gingen ook mee naar het feest, en Martijn wilde graag de BOB zijn. Het heeft wel wat om door je zoon van en naar een feest gereden te worden ! Ik geloof dat ik hier wel aan kan wennen. We waren pas rond een uur of twee weer in het centrum van het land teruggekeerd. Dus de zondag in gepaste rust doorgebracht. Want een beetje brak.....

Bij de klant waar ik gedetacheerd zit blijft het onrustig. Men wordt overgenomen door Raet, maar weet nog niet waar ze aan toe zijn. Resultaat de speculaties zijn niet van de lucht. De wilde verhalen wel. Het weekend was nog lekker rustig. Martijn had nu zijn laatste weekend waarin hij moest oberen bij zijn oom. De algehele teneur was dat men het heel jammer vind dat Martijn hier mee ophoudt, en dat is een goed teken. Zondag ging Marjolein met een vriendin de laatste etappe afleggen van het Veluwe zwerfpad. Een wandeltocht van 357 km die ze in twee seizoenen hebben afgelegd. Heel goed dames !! Ter viering en vermaak gingen we dus met twee gezinnen uit eten in het bruisende Hoevelaken. En dat was LEKKUUURRRRHHHHH. Ook nog zondag de F1 gezien. Een mooie race. Ik heb nota beide benen Raikkonen, Sutil en Ferrari in mijn team, en nog haal ik maar een schamele 58 punten. In elk geval genoeg om mij van de laatste plaats te tillen in het F1 spel van Bert. Verder weinig vermeldenswaardige dingen meegemaakt, dus volgende keer meer.

De eerste werkweek zit er weer op. Ik had eigenlijk gedacht dat ik nog een rustig reisweekje zou hebben, maar dat viel toch tegen. Iedere dag mag ik weer aanschuiven bij mijn vrinden in de file. En de oorzaken van dit verkeersleed was deze week toch heel veel ongelukken. Blijkbaar zijn er de afgelopen tijd een hoop onervaren rijders bijgekomen. Op het werk was het weer spannend. Het was de laatste week van de maand. En dat is hier de laatste tijd dus weer bijltjesdag voor de externen. Ze gaan hier bij bosjes de deur uit, want Randstad heeft de tak waar ik bij gedetacheerd zit (salarisverwerking) verkocht aan Raet. Op het moment van schrijven zijn er nog bij het pakket waaraan ik werk drie externen over, waaronder ik dus. Maar ik ben redelijk pessimistisch. Ik ga er waarschijnlijk nog wel voor december uit. Dan komt er dus een eind een een klus van 4,5 jaar. Het weekend dan maar. Zaterdag vrij weinig uitgevoerd. In ieder geval staat deze dag mij niet zo helder meer voor de geest. De zondag is wat minder lang geleden, dus weet ik hier nog van dat ik de F1 race van Belgie nog heb bewonderd. Ik heb me in ieder geval uitstekend vermaakt. En ondanks dat Raikonen in een Ferrari wint blijf ik de Luca Badoer in de F1 game van Kast:Genoot Bert. Na het F1 gebeuren gingen we naar mijn zwager in Leusden (Marjoleins broer dus, niet de man van mijn zus (of de man van mijn schoonzus)). Hij meende nog een BBQ te moeten organiseren op deze laatste zomeravond. De zondag was de hele dag bewolkt in het beschaafde deel van Nederland, maar eenmaal bij mijn zwager aangekomen werd het nog een hele mooie zomeravond. Met een zeer kundige kok aan de braai. Kortom het was weer heerlijk, en volgevreten konden wij dan ook tevreden naar huis toe kachelen en daar verzadigd het bed in rollen. Waarmee dus weer een einde is gekomen aan weer een week uit het turbulente leven van Simon.

Het was een rustig weekje de afgelopen week, en een nog rustiger weekend. Het leven kabbelt voort. Bij mijn vorige drie werkgevers (KPN, Getronics en PinkRoccade) was ik gewend geraakt dat, zodra er ook maar een kleine economische terugslag in samenleving viel te bespeuren men meteen begon met reorganiseren en mensen er uit mieteren. Tot nu toe verbaasde het mij dat mijn huidige werkgever zich zo rustig hield. Geen paniekpraatjes. Wel zorg uitspreken over de toestand, maar verder alles flex. Tot iemand mij afgelopen vrijdag op een artikel in de Volkskrant wees. En daarin kon ik lezen dat mijn werkgever lekker stilletjes al zo'n 300 man er aan het uit bonjouren is. Gebruik makend van een maas in de wet zodat ze niet in het openbaar hoeven te reorganiseren. U kunt zich waarschijnlijk mijn gevoelens in deze zich voorstellen. Verder is er weinig gebeurt. Ruben loopt nog steeds stage op de vliegbasis van Leeuwarden, dus die is er de hele week niet. En alleen in het weekend kunnen we van zijn aanwezigheid genieten. Voor Martijn is uiteindelijk dan ook de school weer begonnen. Het HBO onderwijs is wel veranderd sinds ik in die schoolbanken zat. Het is meer college werk, en voor Martijn houdt dit dan in dat hij op woensdag vaak standaard vrij is. Reden voor hem om eens bij de Kamer van Koophandel te gaan, en vanaf nu is hij een kleine zelfstandige en wordt hij op woensdags door een judomaatje met een eigen bedrijf ingehuurd. Hij gaat wat hij op school leert al in praktijk brengen. Hij heeft nu wel tegen zijn oom gezegd dat hij geen ober meer kan zijn in het restaurant. Heel spannend allemaal. In het weekend heb ik mij geheel rustig gehouden, waarbij alleen opgemerkt kan worden dat de zondag alleen Ruben en ik thuis waren. Martijn moest judoen, en hoewel hij zijn rijbewijs heeft en dus best zelf naar Rotterdam had kunnen rijden ging zijn trouwste fan (zijn moeder) toch uiteraard ook mee. En dat was het eigenlijk alweer. Zoals u ziet, weinig spannends allemaal.

We zijn er weer ! Terug uit het beloofde land. En ik heb weer genoten, de afgelopen vijf weken. En dat terwijl ik eigenlijk niet zo heel veel heb uitgevoerd. Een vriend van Ruben ging dit jaar ook mee met ons. Een samenvatting.
- We zijn met zijn allen naar de nieuwste Potter film geweest in een IMAX theater (zeer, enorm, groot doek). Dit werd ook aangekondigd dat het in 3D zou zijn. Dat klopte, maar alleen de eerste 15 minuten. Daarna kon je de 3D bril weer afzetten en werd het een gewone film. Conclusie van de film. Als je het boek niet heb gelezen, snap je volgens mij geen reet meer van de film. Volgens mij is de film voor hen die het verhaal niet gelezen hebben een opeenstapeling van scenes zonder enig verband.
- We zijn met zijn allen wezen roeien op een rivier in Florida. Doen we wel vaker in dit land, maar het blijft leuk. Beetje schildpadden en alligators spotten.
- Ik ben nog met Ruben en zijn kameraad een dagje naar Space Kennedy geweest. Daar nog de al gereedstaande spaceshuttle nog gezien.
- Marjolein heeft de beide knapen nog een dag meegenomen naar Disney.
- We zijn nog met zijn allen bij Sea World geweest. Beetje Orka's kijken.
- We zijn nog wezen snorkelen bij de Keys. Of je in een zeeaquarium zwemt. Heerlijk.
- We zijn nog naar Key West geweest. Of je in de Carrabean rondloopt. Ik vind het een geweldig eiland.
Verder heb ik nog de rol van taxichauffeur gespeeld in de vakantie. De jongens hadden een abbonement op Universal studios, en dus mocht ik de heren daar regelmatig heen brengen en weer ophalen. Martijn ging reeds na drie weken weer terug naar Nederland. Hij komt op een leeftijd dat hij niet meer de hele vakantie met ons opgescheept wil zitten. Thuis in Nederland had hij dan vervolgens de kans om nog een paar feesten te organiseren bij ons thuis. Toen wij thuis kwamen waren alle sporen van feestgedruis in ieder geval volledig uitgepoetst. Op wat peuken in de tuin na. En nu is helaas de koek weer op, en kan het aftellen beginnen voor 27 februari. Want dan gaan we weer !