www.simonfaber.eu

Dit is voorlopig weer mijn laatste kast:bijdrage. Er breekt voor mij weer een periode aan van bezinning en evaluatie. Deze periode zal ik, uiteraard, doorbrengen in het beloofde land en zal vijf (zegge: 5) weken duren. Maar voor het zover is, wil ik nog even de afgelopen week met u doornemen. Op het werk is het echt spannend. Het gedeelte van Randstad waar ik bij zit is al voor een gedeelte verkocht, de OR praat met de directie over sociale plannen, en een aantal mensen is momenteel boventallig. Dus ik zal wel zeer binnenkort op zoek moeten naar een nieuwe uitdaging. Deze perikelen hebben natuurlijk hun invloed op de werksfeer. Ik, als externe, probeer hier zo goed mogelijk langs te laveren. Op zaterdag zijn we nog ter pieterpad getogen. Dit keer ging de route van Swolgen (?!?) naar Venlo. Een etappe van 21 kilometer. In het centrum van Venlo aangekomen zag ik dat de terrassen bevolkt werden door mensen met borstellige wenkbrauwen, vliedende schedels en wijkende kaken. Eerst dacht ik dat dit dus de plaatselijke bevolking zou zijn, maar bij het station aangekomen zag ik daar treinladingen van dit volk uit de treinen rollen, onder het brallen van het Feyenoord lied. Voetbalvolk ! Blijkbaar mocht VVV een oefenwedstrijd spelen tegen Feyenoord. Ik denk dat wetenschappers die gespecialiseerd zijn in primitief leven hier een velddag zouden kunnen beleven. Mijn god, wat een niveau. Voorbeeldje ? Voorbeeld ! Ik zie een man door de straten lopen gekleed in Feyenoord tenue. De man had mijn vader kunnen zijn qua leeftijd (ongeveer halverwege de zeventig). Luid boerend liep die over straat. Het kan natuurlijk dat de man reeds in een vergevorderd stadium van dementie was aangeland. En dan die begroetingsrituelen onderling. Als je iemand ziet die je vaag bekend voorkomt aan het eind van de straat, dan communiceer je met die persoon door het slaken van oerkreten. En eenmaal op armlengte gekomen verminderd dit volume niet ! Kortom, voetbalvolk: de fine fleur van de maatschappij. De zondag in gepaste rust doorgebracht en de F1 gezien. Wel een aardige wedstrijd. En dan nu nog maar 5 nachtjes slapen.........!

Door de weeks is ons gezin tegewoordig nog maar drie personen. Ruben moet namelijk vanwege zijn opleiding een aantal weken stage lopen op de vliegbasis van Leeuwarden. Hij verblijft daar in de kazerne en komt alleen in de weekenden thuis. Wel een beetje leeg zo, zonder onze benjamin. Maar in de weekends is hij in elk geval thuis, vol van verhalen. Voor de rest was het de afgelopen week natuurlijk echt zomer. Dus in plaats van 's avonds achter de PC te kruipen, kroop ik 's avonds lekker in de hangmat met een boek. Zaterdag hielden wij een redelijk grote braai. De opkomst was zo'n 40 man, en we boften werkelijk enorm met het weer. Heerlijk droog en warm en mooi weer. Wel veroorzaakte ik met mijn BBQ dusdanige wolken dat de buren gedwongen werden om hun ramen op de bovenverdiepingen te sluiten. Zondag een beetje bij gekomen van alle vermoeienissen, en ik kan mijn vakantieteller nu op 2 zetten !

Vorige week had ik u verhaald over hoe Martijn een overstekende boom niet kon ontwijken met de auto. Als gevolg hiervan kon ik maandag mijn Peugeotje naar het schade- en herstelbedrijf brengen. Van de leasemaatschappij kreeg ik vervolgens een Ford Escord mee. Dinsdag was mijn meisje jarig. Ik heb deze dag ook vrij genomen en samen met mijn ouders in de Ford gezellig een dagje naar Monickendam en Marken geweest. Lekker ongegeneerd de toerist uitgehangen en daar ter plekke gewandeld. Picknick meegenomen. Het was, wonder boven wonder, eens droog op haar verjaardag. Het was, kortom, een gezellige dag. Woensdag kon ik al mijn eigen auto ophalen bij het schade- en herstelbedrijf. Ze hadden zelfs de auto nog schoongemaakt ook ! En 's avonds wilde Martijn toch maar met de auto weer naar Nieuwegein rijden. Ik heb hem, met wat gemengde gevoelens, toch de autosleutel meegegeven. Maar hij moet toch zijn rij ervaring op gaan doen ! Gelukkig wist hij 's avonds de auto heel weer terug te brengen. Oorspronkelijk zou Marjolein samen met een wandelvriendin de vrijdag en de zaterdag doorbrengen op Texel, alwaar ze het plan hadden om op het eiland te gaan wandelen. Op vrijdag meldde echter de vriendin zich ziek af, dus toen zijn wij maar zaterdag gaan pieterpadden. Van het limburgse Gennep naar het brabantse Vierlingsbeek. Afstand: 17 kilometer. Een eitje dus. Wel door een zeer fraai natuurgebied gewandeld en per pont de maas voor de eerste keer overgestoken. Zondag was het vaderdag. Ik ben verwend met de eerste twee delen uit de ziener serie van de schrijfster Robin Hobb (een aanrader als u van fantasy houdt !). Later op de ochtend nog naar mijn ouders gegaan omdat het uiteraard voor mijn vader ook vaderdag was. Mijn zusje met haar dochter kwam ook nog langs. Ik ben wel weer op tijd naar huis getogen, want ik wilde de F1 race zien. Het was een leuke race, vond ik. De regie had in ieder geval een goed gevoel voor de wedstrijd want ze lieten juist de meest interessante gevechten van de race zien. En toen waren de gedenkwaardige momenten van de week alweer voorbij.

Helaas, het is er bij ingeschoten.

Martijn heeft eindelijk zijn rijbewijs officieel binnen. Op creditcard formaat. Dus van de week moest hij uiteraard een paar keer met de auto. Dinsdag bijvoorbeeld viel er een druppel uit de hemel, en meteen moest hij natuurlijk met de auto naar het judo, want in de regen op de brommer kan natuurlijk niet. Op woensdag zou hij naar de bond rijden in Nieuwegein. Dus wederom mocht ik mijn autosleutel bij hem inleveren. Een half uur later werd ik opgebeld met de mededeling dat hij met het keren van de auto in een smal straatje tegen een boom gereden was. Hij had met de wielkas een boom geraakt. Nu kan ik u vertellen dat bij de peugeot 308 SW boven de wielkas geen metaal meer zit. Daar zit kunststof. Kunststof geeft geen deuk zoals metaal. Nee, kunststof scheurt gewoon doormidden. Dus de voorkant van de peugeot hing op half zeven omdat het kunststof boven de wielkas doormidden was gebroken. U kunt zich de diepe vreugde die zich van mij meester maakte uiteraard wel voorstellen. Martijn had gelukkig zelf geen schade opgelopen. Behalve dan dat zijn ego een behoorlijke deuk heeft opgelopen. Martijn was er zelf ook behoorlijk ziek van en de volgende dag had hij voor mij, als goedmakertje, een fles whiskey voor mij gekocht. Doordat ik op donderdag nog van alles moest regelen voor mijn auto heb ik deze dag dan maar thuis gewerkt. Het weekend dan. Ik was zaterdag compleet uitgeblust en had geen zin om ter pieterpad te gaan. Dus deze dag heb ik dan maar doorgebracht om de nieuwe laptop van Marjolein even in te richten. Zij had nog een oude desktop staan uit het jaar kruik, en dat kon echt niet meer. Als zij haar mail wilde ophalen zette zij de PC aan, ging eerst maar wat andere klusjes opknappen en kwam dan vaak net op tijd terug om het mailprogramma op te starten. Dus dat ging niet meer, vandaar de nieuwe laptop, en vandaar dat ik dat zaterdag dan maar even onder handen ging nemen. Haar oude PC zal ik gaan gebruiken als webservertje. Op zondag moesten wij naar Ede. Een vriendin van ons vierde haar verjaardag. Dus dat was een gezellig samenzijn. Wel op tijd weer terug want de werkweek begint weer vroeg op maandag.