Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2009
- Hits: 963
Vorige week liet ik u achter met de mededeling dat er een stuk van mijn kies was afgebroken. De afgelopen week mocht de tandarts hier een weloverwogen mening over geven. En toen bleek dus dat mijn kies voor een kwart was afgebroken. In gezamenlijk overleg werd toen besloten dat ik maar een kroon moest hebben. Dat mocht nog wel van mijn verzekering, was het oordeel van de tandarts. En, omdat ik er nu toch was, zou hij hier wel meteen even een beginnetje mee maken. Ik weet niet wat hij onder een beginnetje verstaat, maar toen ik uiteindelijk twee uur later buiten stond, zat er een noodkroon in mijn gebit. Mijn eerste kroon. Na 49 jaar moet ik er ook aan geloven. Op 8 december mag ik terugkomen voor mijn echte kroon. En toen ik vrijdag thuis kwam, en dacht dat ik nu eindelijk aan het weekend kon beginnen, begon ik lekker in te storten. Ik viel na het eten op de bank in slaap en werd om tien uur wakker. Om half tussen de echte klamme lappen gekropen en pas om tien uur de volgende dag weer wakker geworden. En ik voelde mij zeer vervelend. 's Middags krijg je dan onverwacht visite van familie, en dan hou je je weer groot. 's Avonds zelfs nog met mijn schoonzus, zwager en nicht met mijn brakke lijf nog naar de plaatselijke chinees geweest en daar getracht de babi pangang score op 1 te zetten. Maar dat werd me toch wat te gortig. Ik slaagde er maar net in om de babi pangang score op een half te zetten. De volgende dag alleen maar op de bank gelegen. Maar uiteraard knapte ik in de avond weer op, en de volgende morgen was ik weer fris en fruitig genoeg om aan het werk te gaan. Dat zul je dus altijd zien. Weekends zijn om uit te zieken. En dat was het dus alweer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2009
- Hits: 960
Afgelopen donderdag zat ik vreedzaam op mijn werk een kopje oplossoep te consumeren, heerlijk genietend van de volle smaak van oplossoep, toen ik constateerde dat er een stuk kies in de soep zat ! Ik maakte mijn kamergenoten opmerkzaam van het feit, dat de fabrikant van oplossoepen zo slordig geweest was om stukjes kies te verwerken in haar recept. Plotseling echter realiseerde ik mij dat dit stuk gebeente niet deel uitmaakte van de nieuwe versie championsoep met croutons ! Het was een wezenlijk deel van mijzelf. Dit stuk kies dan. Vol afgrijzen bekeek ik dit door mij afgewezen stuk gebit. Het was mij toch al gauw 43 jaar van dienst geweest, en nu begon hij voor zich zelf. Meteen maar een afspraak gemaakt met de tandarts, en ik kan gelukkig dinsdag al weer terecht. Dat dus de werkweek. Zaterdag gingen we naar vrienden in Enschede. Het betreft hier een vriendin van ons, die getrouwd met een tukker, zo’n tien jaar geleden geemigreerd is naar twente. Om de vriendschapsband wat te onderhouden, nodigde zij ons en nog wat Amersfoortse vrienden uit voor een dagje Aensk (Enschede). Op zich wonen ze niet al te gek ver van de verwoeste vuurwerkramp wijk. Daar zijn we dan ook maar eens door heen gewandeld. Eigenlijk is het schandalig wat daar gebeurt. De wijk was van oudsher een arbeiderswijk, met niet al te dure huizen. Door de vuurwerkramp is de hele wijk tegen de vlakte gegaan. En wat doet nu de gemeente Enschede. Zij verkoopt kavels in de wijk, zodat je daar zelf je huis op kan zetten. En hebben ze daarbij de oorspronkelijke bewoners op het oog ? Ik waag dit te betwijfelen met vraagprijzen voor kavels van 480.000 Euro. Kortom, een juppenwijk is ontstaan. Ergens heb ik het idee dat de gemeente hier flink geld heeft verdiend aan de ramp. Maar de binnenstad van Enschede was zeer gezellig. Nog even daar in een Ierse pub wat versnaperingen tot ons genomen, en daarna bij onze vrienden nog wat nageborreld en een eenvoudige doch voedzame chinees naar binnen gewerkt. Babi pangang score staat nu op 1 ! Rond een uur of elf weer in de beschaafde wereld teruggekeerd. De zondag van het weekend gebruikt om weer bij te komen van alle beslommeringen van de week. Kortom, geen reet uitgevoerd. En dat was het weer voor deze week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2009
- Hits: 982
De vorige week heeft u mij gemist, denk ik en hoop ik een beetje. In ieder geval had ik mijn bijdrage vergeten in te zenden. Sterker nog, ik had hem ook vergeten te maken. Dit kwam ook omdat ik helemaal niets had meegemaakt. Zelfs het weekend kenmerkte zich door een compleet gebrek aan activiteiten. En eigenlijk herhaalde zich dit de afgelopen week weer. Het hoogtepunt van de week was dan ook dat ik maandag echt letterlijk van het ene moment op het andere zwaar verkouden werd. En dit hield ik ook de rest van de week vol. Dit gooide danig mijn harloopperikelen in het honderd. Zoals u uit de bijdrage van een aantal weken geleden heeft kunnen lezen, was dit juist nu iets wat ik weer, na een rustpauze van 9 maanden, had opgepakt. Zoals gezegd bleef het de hele week kwakkelen, zelfs tot in het weekend. Vrijdag had ik nog even hoop dat ik aan de herstellende hand was. Zaterdag was het weer helemaal mis. Omdat ik mijn ouders toch al een hele poos niet meer gezien had, ze wonen echt heel ver weg bij mij vandaan (zeker 900 meter), besloten Marjolein en ik op zondag om daar maar eens ter koffie te gaan. Dat werd dus wel wat langer, maar het idee was toch dat we alleen maar ter koffie zouden gaan. En dat, beste lezer, was alweer het hoogtepunt van het weekend. En dan moet ik er nog bij zeggen dat dit weekend dus al enerverender was dan het vorige weekend ! Een mens kan niet altijd bol staan van de belevenissen lijkt het wel. Dus tot zover de bijdrage dan maar weer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2009
- Hits: 824
e afgelopen week was weer voor mij een historische week. Na een lange periode waarin ik absoluut geen enkele motivatie kon vinden, heb ik weer eens hard gelopen. De vorige keer dat ik hard liep was volgens mij januari van dit jaar, dus u kunt zich wellicht een voorstelling maken van de conditie waarin ik verkeerde. Ik forceer niets en heb mezelf een beginners schema op gelegd. De grote drijfveer voor dit alles is, dat ik in een vlaag van overmoed (en ook om mezelf te prikkelen) met een collega heb afgesproken om volgend jaar november de zeven heuvelen loop te gaan ondernemen. Mijn collega is een man die al vanaf 1993 fanatiek aan atletiek doet, maar die vorig jaar een hartaanval heeft gehad en nu herstellende is. Ik ben bang dat, als ik het haal allemaal, ik volgend jaar hem alleen maar bij de start zie. En daarna wacht hij mij nog wellicht op aan de finish. Maar het begin is deze week nu gemaakt. Het weekend was vrij rustig mag ik wel zeggen. Vrijdag was Martijn vertrokken richting Zweden (ongeveer honderd kilometer boven Gotenborg). Hier werd het open zweeds kampioenschap gehouden, en de bedoeling was dat hij pas maandagnacht weer terug zou keren, daar er aansluitend meteen een trainingskamp ondergaan werd. Dus Ruben was enig kind dit weekend. Marjolein ging dit weekend lopen met een vriendin en ook een dag alleen, dus als ik zeg dat het weekend dus vrij rustig was is dit dus letterlijk op te vatten. Zaterdag nog wel even op de scooter naar de stad geweest, maar ik kon niet slagen. Ik was/ben namelijk op zoek naar een videokaart voor mijn computer. Helaas kan mijn computer alleen maar kaarten verwerken met een PCI slot, en niet met een PCI-E slot, zoals iedere moderne computer dat nu heeft. De zondag nog wat achterstallige klusjes gedaan rond huis. Het was mij opgevallen dat er een paar tegels van mijn oprit omhoog kwamen. Oorzaak waren waarschijnlijk de wortels van een boom in de buurt. Ik zou die wortels wel even wegspitten. Dat viel tegen. De wortel die mijn oprit verstoorde was nota bene nog dikker als mijn arm ! Dat red je dus niet met een scheppie. En zelfs de bijl ging moeizaam. Ten slotte was ik het zat en heb maar de kettingzaag gepakt, en daarmee korte metten gemaakt met de boosdoener. Al met al een vermoeiend karweitje. Daarna nog de F1 race gezien. Wat een schitterend circuit. Het kost een miljard, maar dan heb je ook wat. Een schitterend circuit garandeerd echter geen mooie race. Die was uitgesproken saai. Alleen de laatste twee rondjes deed Button nog alsof hij zijn best deed, maar dat was een beetje te weinig actie, en te laat. Voor het eerst in mijn carriere ben ik nu laatste geworden in Bert zijn manager spel. Nou ja, volgend jaar beter.