www.simonfaber.eu

Details
Category: 2009
Hits: 834

Het was nog lekker rustig op de weg de afgelopen week. Blijkbaar had de bouw nog steeds vorst verlet want ik kon nog steeds als een speer naar het werk tijgen. Op zich is dit het enige wat mij nog van de werkweek bij staat. In het weekend weinig uitgevoerd. Een beetje administratieve zaken geregeld. Bijvoorbeeld het electronisch aanvragen van een visum voor het Beloofde Land ! Voorheen moest je in het vliegtuig nog een formulier invullen die je bij binnenkomst in Amerika bij de grensbeambte moest inleveren. Maar eindelijk hebben ze besloten dat dit ook electronisch kan. Wat mij blij verraste was dat de site ook in het Nederlands verkrijgbaar was. En dan ook in goed Nederlands, dus niet door een of andere buitenlander die meent dat hij Nederlands kan gemaakt. Wat mij altijd een beetje tegenvalt van Amerika is dat in het land waar de automatisering zo'n beetje is uitgevonden, er zo weinig geautomatiseerd is. Dit had toch al jaren geleden gekund ! Anyway, ik mag in maart weer het beloofde land in. Marjolein was al een tijdje haar autopapieren kwijt van haar autootje. Dus bij het RDW maar een nieuw kentekenbewijs aangevraagd. Dat aanvragen stelt ook al geen fluit voor. Kwestie van Sofi nummer, chassinummer en klaar is Kees. Wordt zelfs de volgende werkdag al verstuurd. Zondag met de voltallige familie lekker voor de tv gehangen en films bekijken. Het zogenaamde buizen. En dat was het alweer. U merkt het, al met al een weinig enerverend weekje.

Details
Category: 2009
Hits: 827

Deze week kenmerkte zich door een heerlijke rust op de Nederlandse wegen. Het leek verdorie wel of het nog vakantie was, en dat zo kan ik u helaas mede delen, was niet het geval. De vorst had genadeloos toegeslagen en alle bouwvakker busjes stonden dientengevolge stil. Het resultaat: Zeer scherpe rondetijden op weg van en naar huis ! Wat mij betreft mag de vorst dan nog wel aanhouden tot de zomervakantie ! Er had echter deze week ook nog een minder leuke gebeurtenis plaats gevonden. De schoonmoeder van mijn zus kwam te overlijden. Wij kenden haar ook van verjaardagen en dergelijke familie gebeurtenissen, en ook om het gezin van mijn zus een beetje te ondersteunen moesten Marjolein en ik dus woensdag ter begravenis in Aalsmeer. Dit zijn duidelijk de minder leuke familiebijeenkomsten, die er helaas toch bij horen in het leven. Aalsmeer ligt trouwens echt op steenworp afstand van Schiphol, en de begraafplaats lag volgens mij in het verlengde van een landingsbaan. Bij het graf moesten de sprekers toch telkens hun verhaal onderbreken omdat er dan weer een vliegtuig laag overkwam, op weg naar Schiphol. Om half drie waren Marjolein en ik weer in Hoevelaken. Duidelijk veel te laat om nog naar het werk te gaan. Het weekend stond voor mij in het teken goede voornemens, en die vervolgens niet uitvoeren. Ik had mij namelijk voorgenomen om te gaan schaatsen dit weekend, maar op de tv zond men het EK schaatsen uit ! Wat een domme planning van de KNSB. Is er een keer ijs, zenden ze schaatsen uit. Kon dit niet wachten tot de dooi was ingevallen ? In elk geval zat ik van het weekend dus aan het beeld vast gekluisterd, want schaatsen vind ik ook leuk om te zien. Zo ging ook vervolgens de zondag voorbij. Marjolein en Martijn waren zondag in Eindhoven te vinden. Martijn had daar zijn eerste wedstrijd weer sinds vijf maanden. Hij had een vervelende blessure opgelopen (afgeknelde zenuwbanen in zijn schouder) en dit was nu pas zo'n beetje over. Dus mocht hij nu pas weer zijn eerste wedstrijd judoen. In Eindhoven werd het open nederlandse kampioenschap gehouden. Hij heeft tegen fransozen en belgen gejudoed, maar was zelf absoluut niet tevreden met het resultaat. Tsja, als je vijf maanden geen wedstrijden mag spelen mis je toch het wedstrijdritme. In ieder geval was het gezin Faber rond vijf uur 's middags weer compleet, en konden we gezamenlijk het weekend afsluiten.

Details
Category: 2009
Hits: 810

Ten eerste wil ik alle Kast:Bewoners en Kast:Lezers het allerbeste toewensen voor 2009. Dat we elkaar maar vaak mogen treffen op deze virtuele hangplek. De vorige week was deze jongen nog vrij. Traditioneel neem ik altijd deze week vrij. En ik ben er lekker van uitgerust geraakt. Uiteraard was daar ook nog het oud en nieuw festijn. Marjolein stond 's morgens vroeg al oliebollen te bakken (ook traditie). Dit jaar vierden we oud en nieuw in huize Faber. Maar we hadden wel een aantal mensen uitgenodigd. Mijn ouders, mijn schoonzus en haar man en nog een vriendin van ons met haar gezin. In totaal waren we met dertien man oud en nieuw aan het vieren. Ik ben ook dit jaar tijdens de jaarwisseling er in geslaagd om al mijn vingers te behouden, en mijn kinderen ook. Ieder jaar laat ik altijd een pakketje van 25 Euro de lucht in gaan, dus redelijk bescheiden. En mijn jongens kopen natuurlijk nog wat vuurwerk. Zij verzorgen het knalwerk, ik het siergebeuren. 1 Januari ben ik altijd brak. En op deze dag gaan we altijd in de middag weer naar mijn ouders, en nuttigen aldaar een eenvoudige doch voedzame maaltijd. De rest van het weekend kenmerkte zich door een serene rust. Alleen zondag nog de kerstspullen weer opgeruimd en dat was alweer het hoogtepunt van de dag. U merkt het. Het jaar 2009 is enerverend begonnen.