www.simonfaber.eu

Het is behoorlijk druk op het werk. Lekker chaotische tafrelen rond mijn bureau. Nou, ja, leuk is anders. Anyway, tot dusver de werkweek. Ik ben in de aftelfase voor de vakantie beland. Waarschijnlijk is dit mijn laatste bijdrage voor de vakantie. Volgende week ben ik voor twee weken in het beloofde land. Maar voor het zover is, zal ik nog even het weekend met u gaan evalueren. Op zaterdag vierde mijn schoonzus het feit dat ze woensdag 60 gaat worden. Ze is tegelijkertijd met Martijn jarig die dan zijn 19e verjaardag hoopt te vieren. Mijn schoonzus had zich goed uitgeslooft, en het werd dan ook zeer gezellig. De zondag alleen doorgebracht met een beetje bijkomen van deze belevenissen. En op maandagmorgen vertrok Martijn naar Hamburg, voor een trainingskamp. Hij viert dus zijn verjaardag in het buitenland, en wat erger is: zonder zijn familie ! Toch heb ik het idee dat hij zich daar wel zal vermaken. Donderdagavond komt hij terug. Kunnen we hem nog net zien voor wij vertrekken. Ik ga u zien over twee weken !

Ik kan dit keer erg kort zijn over mijn belevenissen. Het was (en is) weer eens druk op het werk, en in het weekend heb ik niet zo veel meegemaakt. De reden dat ik bitter weinig gedaan heb dit weekend was dat ik dit weekend uitgezocht had om me weer eens beroerd te voelen. De zaterdag onder een deken op de bank doorgebracht met een hoofdpijn van hier tot putten. Een mediumsized hoofdpijn dus. Een beetje slap excuus van een griepje ??? Uiteraard heb ik dit soort dingen alleen in het weekend.... Toch zondag weer dusdanig opgeknapt dat ik in ieder geval nog maar mijn aquarium eens gekuist heb. Bij mij is dit altijd weer dankbaar werk. Je ziet namelijk nogal een verschil tussen voordat ik kuis en daarna. De vissen ook weer blij. Verder realiseerde ik me dat ik al lekker aan het aftellen kan voordat ik naar Florida mag. Over twee weken zit ik daar (zonder kids) gedurende twee weken !

Geen bijdrage

In mijn laatste bericht heb ik u verteld dat Martijn weliswaar aan het districtskampioenschap had deelgenomen, maar in de finale moest opgeven vanwege zijn nekblessure. Zijn trainer heeft hem toen een chiropractor aangeraden om te gaan bezoeken, en dat heeft Martijn vervolgens ook gedaan. En hier bleek dus dat een afgeknelde zenuw nog verdere gevolgen kreeg. Het begon dus voor hem met die afgeknelde zenuw. Dit had tot gevolg dat zijn nekspieren niet meer konden ontspannen. Maar dat had weer tot gevolg dat Martijn met zijn houding de spierpijn probeerde te compenseren. En dat ging, volgens de chiropractor, niet helemaal goed. Uiteindelijk resultaat: Een nekwervel die een beetje verplaatst was, zijn bekken wat scheef ging staan, zijn schouder die afging hangen. Ja, topsport is gezond..... Martijn moet dus 9 behandelingen ondergaan bij de bottenkraker, waarbij zijn wervels van boven naar beneden even weer teruggeduwd worden. En met opmerkelijke resultaten ! Na de eerste behandeling kon hij weer zijn hoofd naar rechts bewegen, en na de tweede behandeling had hij, voor het eerst, na een training geen pijn meer. En dat kwam net op tijd ! Want zaterdag moest hij naar Havanna aan de waal, de stad van de klusjesman, kortom Nijmegen. Te Nijmegen werd het NK gehouden voor de -20 jarigen. Martijn ging best wel goed, zeker als je in aanmerking neemt dat dit pas zijn tweede toernooi weer was in een half jaar. Hij verloor helaas voor de derde plek en werd dus vijfde in het toernooi. Toch geen slechte gedachte dat je nog steeds meekomt in de judotop van Nederland. Dus dat was alweer de zaterdagse dagbesteding. In de avond gingen Marjolein, Ruben en ik nog ter verjaardag bij vrienden van ons. Martijn is op de leeftijd dat hij liever gaat stappen met zijn maten in de stad dan dat hij met zijn ouders meegaat naar een verjaardag. Heel merkwaardig......... Al met al was ik dus helemaal vergeten dat dit weekend ook nog het schaatsenrijden in Noorwegen was begonnen. Ik heb hier ook helemaal niets van meegekregen. De zondag in gepaste rust doorgebracht. En toen was het weekend alweer voorbij.

Met uw welnemen zal ik de belevenissen van de werkweek maar overslaan. Ze worden namelijk gekenmerkt door paniekvoetbal, drukte, meer paniekvoetbal en daardoor nog meer drukte. Dus vrijdag had ik het dus ook helemaal gehad... Gelukkig is daar nog altijd het weekend. Baken van rust in een hectisch bestaan. Zaterdag ben ik nog met mijn ouders en Marjolein naar de judo districtskampioenschappen geweest in Ede. Martijn moest daar acte de presence geven. Terwijl ik daar zat viel het mij op dat district Midden Nederland toch een groot gebied betreft. Arnhem en Nijmegen behoren er toe, de hele provincie Utrecht, de flevopolders en al het gebied wat zich tussen deze grenzen zich bevindt. Voor Martijn was het zijn tweede grote toernooi sinds zijn blessure. En in zijn eerste partij trof hij meteen een tegenstander die landelijk gezien een hele grote concurrent is van Martijn. En hij wist in deze partij ook weer ongelukkig terecht te komen op zijn nek, waardoor hij meteen weer last van zijn nek kreeg. Gelukkig wist hij de partij nog uit te judoen en zelfs nog te winnen ook (op scheidsrechterbeslissing) ! De tweede partij wist hij binnen een halve minuut te winnen, maar je merkte wel aan hem dat hij last had van zijn blessure. En in de finale partij moest hij uiteindelijk door die blessure opgeven. Dit had voor hem ook nog een tactische reden. De eerste twee van het district mogen namelijk naar het NK toe, en hij was toch minimaal tweede. Hij redeneerde dat hij zich niet verder ging forceren met als risico dat zijn blessure alleen maar erger zou worden, hij was toch al geplaatst voor het NK. Dus hij gaf op in de finale en werd dus tweede. Zondag hadden mijn ouders ruzie met hun DVD/Video recorder. De hele zendertabel was om onverklaarbare reden leeg. Een aantal jaren geleden hadden ze het apparaat gekocht in de LIDL, en waren tegen hun gewoonte in de gebruiksaanwijzing kwijt geraakt. En hier toonde zich de kracht van het Internet. Naam en type even Googelen en hopla..... de gebruiksaanwijzing als pdf bestand op het scherm getoverd. Zelfs van een zo'n compleet onbekend merk als mijn ouders hebben. Mijn moeder weer dolgelukkig, zij kon weer haar favoriete programma's opnemen. Mijn vader intresseert dit allemaal wat minder. Verder zondag nog een beetje DVD-tjes zitten kijken en het einde van het weekend afgewacht.