www.simonfaber.eu

En het werd zomer in Nederland ! Wat een goddelijk weder op zaterdag. Dit nodigde uiteraard uit tot de eerste braai van 2010. Ik had nog niet eerder de gelegenheid gehad dit jaar om dat ding eens aan te steken. Mijn buren waren ook allemaal in hun tuinen verzameld, en een had zelfs een verjaring in de tuin. Dus ik was even bang dat ik ze uit zou roken, maar ik wist de rookontwikkeling gelukkig in de klauwen te houden. Deze gebeurtenis was al weer het hoogtepunt voor de zaterdag. De zondag stond weer in het teken van het Pieterpad. We zijn nu officieel in zuid Limburg aangeland. Tot nu toe verbaasde ik mij over het feit dat het zo weinig heuvelachtig was in het Limburgse. Maar dat werd in deze etappe meer dan goed gemaakt ! De tocht voerde van Sittard naar Valkenburg. Heuvelachtig is de kernachtige omschrijving van de route. Maar schitterend ! Maar ook warm deze zondag !!! Niet te filmen. Zeer dorstig weder. De tocht was volgens het boekje slechts 21 kilometer. Maar dat waren waarschijnlijk Limburgse kilometers. Marjolein haar wandelGPS bleef in elk geval op 26 kilometer steken. En mijn watervoorraad was al drie kilometer voor het einde op. Onderweg nog wel een buitje over ons heen gehad, maar dat kon mijn dorst niet lessen. In valkenburg aangekomen passeerden wij een terras… Moet ik nog vertellen dat wij hier als havikken op het terras aanvielen ? Een zeer grote, koele en zeer smakelijke Hertog Jan later, plus nog een fles water voelde ik mij weer een beetje mens worden. Ondanks deze ontberingen was het wel een schitterende tocht. Maar wel een tering eind weg. Om dit te volbrengen moet je op zondag om 7 uur je bed uit ! Dan kan je om half elf beginnen met je wandeling, ben je om vier uur in Valkenburg, en dankzij de diverse openbaar vervoer dingen tussendoor om half acht ’s avonds weer in de beschaafde wereld. Maar goed, we moeten nog maar twee etappes en dan hebben we het weer gehad. Dan is de tocht der tochten volbracht ! En dat was’t alweder.

De laatste korte werkweek ligt weer achter ons. Helaas ! Ik begon er net aan gewend te raken. Een werkweek waar mij weer bitter weinig is bijgebleven. Het weekend was ook niet echt enerverend. Of eigenlijk echt niet enerverend. Sloomheid is troef en passief navelstaren de meest gepleegde activiteit. Wat doe je dan zo’n weekend. Beetje uitslapen, visjes kopen voor in het aquarium. Lezen, computertje. Had ik al lezen genoemd ? En dat was alleen nog maar de zaterdag ! Kan u nagaan. De zondag hadden we eigenlijk ingepland om te gaan Pieterpadden. Maar met een regenkans van 95 % voor het gebied waar wij doorheen moesten (Sittard – Valkenburg), zagen we toch maar van deze wilde plannen af. Ik ben niet gebouwd om in de regen te wandelen. Marjolein wel. Die ging uit pure ellende toch maar in de regen in de omgeving van ons pittoreske Hoevelaken rondlopen. Eigenlijk kwam het mij nog niet eens zo slecht uit. Want, uiteraard, was er de F1 die ook enige aandacht behoefde. Dus ongestoord de race in Turkije gevolgd. Inderdaad, een zeer aardige race. Nog leuker gemaakt door de heer Vettel ook nog. En toen de race weer afgelopen was kon ik mezelf weer bezigen met lezen, computertje. En had ik al lezen genoemd ? U merkt het. Niet altijd valt er iets leuks te melden uit het centrum van het land.

Ook allen een korte werkweek gehad ? Ik ook ! Hemelvaartdag was de dag dat mijn moeder verjaarde. Dus reden tot feest ! Tevens is dit ook de trouwdag van mijn ouders. Dus weer feest ! Dus vroeg in de middag naar het ouderlijk huis getogen met mijn gezin. Daar kwam ook het gezin van mijn zusje bij kijken en daarna met zijn allen naar de plaatselijke Italiaan. Dezelfde als waar ik vorige week ook over verhaald had. Ook weer hetzelfde besteld bij de goede man, want dat was best wel te pruimen. Maar het is me toch opgevallen dat ons Italiaan niet berekend is op grote groepen. Vorige week, toen we er met 10 man zaten, viel het me ook al op dat de bediening de snelheid had van uitwerpselen in een oude trechter, bij vriesweer. Zo ook nu. Dit keer met twaalf man aan een tafel, en voordat de bediening ons voorgerecht op tafel had waren we al een dik uur verder ! Dat kan sneller. En ook op de volgende gerechten kon men lang wachten. Op een gegeven moment moest je zelfs de aandacht van het personeel vragen door met je servet heel uitbundig te gaan zwaaien. Kortom, lekker eten, waardeloze bediening. De vrijdag was een verplichte snipperdag in ons bedrijf. Vroeger, toen ik nog bij klanten zat, kon ik altijd makkelijk onder dit soort verplichtingen uitkomen, want ik moest naar de klant. Dit jaar lukt dat niet. Dus dan maar vrij. Ongetwijfeld heb ik iets gedaan, maar de vrijdag is voor mij een zwart gat. Alleen Martijn reisde nog af naar het perfide Albion (London) om daar te mogen deelnemen aan het Britse Open kampioenschappen. Per vliegtuig, inderdaad. De bedoeling was om op maandag weer met het vliegtuig terug te keren. En dan kan ik hier nu mooi een cliffhanger inlassen: Of dat ook daadwerkelijk gebeurde leest u de volgende week !! Zaterdag gingen Ruben, Marjolein en ik nog naar de hoofdstad van ons land. Een neef van ons woont daar, en hij ons uitgenodigd om eens bij hem te komen eten. Dus dat werd nog heel laat en heel gezellig. De zondag nog gedeeltelijk besteed aan het kuizen van mijn aquarium. Dat moest ook weer eens gebeuren volgens de verwijtende blikken van mijn vissen. Het is altijd een pens vol werk, maar je hebt er altijd wel eer van. Ik zat in ieder geval op tijd klaar om de F1 van Monaco te bewonderen. Vorige week vertelde ik u nog dat ik dit altijd een saaie race vind. Daar moet ik toch op terug komen. En dat ligt alleen maar aan een man. Alonso. Dat was echt leuk om te zien hoe hij zich naar voren knokte. Kortom: Complimenti ! En ik maar denken dat je niet kan inhalen in Monaco. En toen was de week alweer op. Een lange werkweek wacht ons weer.

Het was weer een volledige werkweek de afgelopen week. Dat viel allemaal niet mee. Ik kreeg vrijdag nog een andere uitdaging hier bij mijn baas in de schoot geworpen. Helaas weer een interne klus. Wat dat betreft is het nog steeds shit om een externe opdracht te verwerven. Ze houden niet meer van me !!!! Het weekend was weer van de rustige. Marjolein had nog wel diverse afspraken staan, maar daar had ik niet zoveel last van. Alleen moest ze op zondag avond nog in Amsterdam zijn en moest ik haar om elf uur nog ophalen uit de stad van dood en verderf. Dus ik rijd om een uur of tien in de avond op de A1. Kom ik bij Naarden, staat er een file tot aan Diemen ! WTF !??!!! We praten dus hier op zondagavond tien uur over een file van dik 10 kilometer! Oorzaak: Wegwerkzaamheden. Godlof kon ik nog net op het laatste moment de wisselstrook op schieten, anders was voor mij het leed helemaal niet meer te overzien. Verder kan ik me eigenlijk niet zoveel meer herinneren van de afgelopen tijd. Oorzaak drank ? Maar zelfs dat weet ik niet meer. Laat ik het er dan maar op houden dat ik bijzonder weinig heb meegemaakt

Het is weer die periode in het jaar die bekend staat om zijn korte werkweken. Kortom, heerlijk ! Woensdag werden weer getroffen door zo’n feestdag. En die hebben we dan ook maar meteen benut om weer eens de kuierlatten te nemen. U raadt het al: Pieterpad tijd ! Dit maal een korte wandeling van Echt naar Sittard. Een fraaie wandeling. Het viel niets niet tegen, kan ik u verklappen. Ook het weekend was weer aardig gevuld. In mijn vriendenkring is in de loop der jaren de traditie ontstaan dat we een maal per jaar iets leuks gaan doen met zijn allen. Dat komt omdat in de loop van ons leven er diverse verhuizingen hebben plaats gevonden, zodat we nu verspreid zitten over de lijn Amsterdam-Enschede. Om toch de gang er wat in te houden, en elkaar ook nog eens buiten de verjaardagen om te zien, wordt er een maal per jaar iets georganiseerd. Oorspronkelijk zouden we zaterdag gaan fietsen en/of varen in het natuurgebied de Weerribben (bij Steenwijk). Maar naar mate de zaterdag dichter bij kwam werd duidelijk dat de weergoden ons dit jaar voor het eerst niet goed gezind zouden zijn. Dus een alternatief moest plotseling gevonden worden. En ik kan u dan nu ook een aanbeveling doen voor een leuk dagje uit, bij regen. Bezoek eens het Beeld en Geluid tentoonstelling op het mediapark van Hilversum. Dit hebben we zaterdag ook dus bezocht, en ik heb me daar prima vermaakt. Een van de leuke dingen waarmee je geconfronteerd kan worden zijn de televisie series uit je jeugd. In mijn geval betekent dit dus: Floris, Flipper, Skippy en nog veel meer van dat leuks. Nogmaals, ik heb me er uitstekend mee vermaakt. Het gebouw waarin de tentoonstelling zit is trouwens ook erg fraai. Ik zou zeggen bezoek eens hun website. ’s Avonds nog het centrum van Hoevelaken onveilig gemaakt, want we gingen met zijn allen nog naar de enige Italiaan die Hoevelaken rijk is. Lekker gegeten in ieder geval. Zondag was het Moederdag. En zoals Bert al in een mailtje liet weten, was het zaak om op deze dag goed te plannen. De formule 1 vond per slot van rekening ook plaats. Door een goed doordachte planning is alles nog goed gekomen. ’s Morgens eerst inderdaad naar mijn ouders. Mijn zus en haar dochter kwamen ook nog in de loop der ochtend aanwaaien. Dus ik moest mij op een gegeven moment echt losrukken van al deze gezelligheid. Want ik moest naar huis om op de bank uitgezakt de Formule 1 te bewonderen. Nou ja, bewonderen. Ik vond het eerlijk gezegd beetje een saaie race. En dat is jammer, want volgende week is er zowieso de meest saaie race van het seizoen aan de beurt. Maar goed, het kan niet altijd sprankelend zijn. Ik baalde wel een beetje van het feit dat Lewis in de een na laatste ronde zijn velg aan gort reed. Dat deed mij geen goed in de stand van het manager spel van Bert. Maar goed, het is niet anders.