www.simonfaber.eu

Qua reizen ben ik nog een beetje zoekende, geachte lezer(es). Ik ben op zoek naar een optimum tussen autogebruik en gele rups vervoer. Vorige week experimenteerde ik met Gouda. Des morgens naar Gouda met de auto. Daar parkeren naast het station, en verder met de trein. Ik moet zeggen, dat beviel me eigenlijk wel. Maar het blijven lange dagen kan ik u verklappen. Het weekend is dan ook nu voornamelijk bedoeld om uit te rusten. En dat deed ik dan ook zaterdag. Lang uitslapen, beetje hangen, beetje computeren. U herkent het hopelijk...... Zondag moesten we nog ter verjaring tijgen. Wat dat betreft breekt nu een druk seizoen aan. Een nicht van Marjolein, woonachtig in de gemeente Gomorra. Was gezellig. Wel zijn we hier altijd de jongsten die er zijn, maar gelukkig kunnen wij ook met andere generaties overweg. Wel op tijd weer naar huis gegaan, want die teringwekker loopt iedere dag om kwart voor zes af.

Het valt allemaal nog niet mee. Werken bedoel ik. 's Morgens om half zeven de deur uit. 's Avonds niet voor zeven uur thuis. Tijd om 's avonds hard te lopen heb ik niet meer. Maar goed dat dat de laatste tijd bij mij toch zowieso problemen opleverde. Kortom, de weken gaan in een roes voorbij. Uiteraard heb ik op mijn werk nog lang niet alle benodigde autorisaties, maar dat mag de pret niet drukken. Ik zelf ben nog driftig aan het experimenteren wat de beste combinatie kan zijn van openbaar vervoer en eigen vervoer om hier te komen. Ik zit nog duidelijk in de experimentele fase. Het weekend was niet echt bijzonder. Als u spannende berichten uit het centrum van het land had verwacht, dan moet ik u teleurstellen. Het is niet anders. Rust en vrede kenmerkte het weekend. Niet uit geweest, niets spannends gedaan. Pais en vree. Dus hier zult u het helaas mee moeten doen. Ik moet eerlijkheidshalve ook toegeven dat ik dit in dit stadium van de strijd niet echt erg vind, met die lange werkdagen enzo. Maar laat ik het hierbij laten en zien of volgende keer er meer te rapporteren valt.

Deze week ben ik begonnen bij de verzekeraar te R., die in dat hele hoge gebouw zit daar. Kwart voor zes gaat tegenwoordig het wekkertje, en tot overmaat van ramp zit ik dan om half zeven op de fiets ! De fiets, of all things worse. In mijn ogen het meest waardeloze vervoermiddel aller tijden. Maar goed, uit praktisch oogpunt neem ik dus de fiets om naar station Amersfoort Vathorst te rijden. Een kwartiertje. En dat met mijn conditie. Om vijf voor zeven vertrekt dan de gele zeug naar Amersfoort, daar overstappen in een andere gele rups die mij om tien over acht afzet in Rotjeknor, zodat ik om kwart over acht op de zevende verdieping, een bureau kan claimen (flexplekken u weet tog ?) Helaas zit ik slechts op de zevende, maar ik ben zeker van plan om ook eens op de 38e verdieping te gaan kijken. Volgens een collega van me kan je bij helder weer dan Zoetermeer en Den Haag nog zien liggen. Toch zijn het lange dagen, want ik meld me pas op kwart voor zeven des avonds weer op de basis in Hoevelaken, maar ik klaag niet want volgens mij heeft kast:genoot Bert het nog zwaarder met de afstand Barneveld-Hengelo. Ik mag dan trouwens om kwart over acht een bureau claimen in het pittoreske R. maar dat wil niet zeggen dat ik dan ook iets kan doen. Ze schijnen het aanmaken van een aanmeld account wel heel erg moeilijk te vinden. Tot en met vrijdag kon ik in elk geval nog niet op het netwerk, zodat anderen maar voor mij spullen moeten uitprinten die ik dan kan doorlezen. En dat terwijl ze al de donderdag voor ik kwam een account voor mij hadden aangevraagd…… Maar goed, ik lees me dapper een slag in de rondte. Het weekend was weer vanouds. Rustig. Zaterdag niets, en zondag wilde Marjolein nog dat ik meeging om te kroamschudd’n bij een collega van haar. Maar dat heb ik vrij bot geweigerd, zodat ik dan maar de vissen weer eens van een schoon aquarium heb voorzien. ’s Avonds met het bordje op schoot nog formule 1 gekeken. Best wel een aardige race daar in het verre Brazilië. En toen was het weekend ook al weer besproken. Volgende keer weer.

Zoals u uit mijn vorige bijdragen hebt kunnen lezen zit ik op een nieuwe klus. Maar wat gaan dingen hier toch af en toe langzaam! Het zal wel aan de grootte van de organisatie liggen of zo. Afgelopen woensdag kreeg ik pas een email adres hier. En ook mail. Toen zat ik hier dus al precies een week. Maar verder nog niets. Geen toegang tot het netwerk, geen telefoonnummer, niet alle applicaties die ik nodig had *diepe zucht*. Dit soort dingen druppelt hier blijkbaar langzaam binnen. Vrijdag, tegen het einde van de dag, kon ik al op het netwerk. Dus weer een stapje in de goede richting. Maar goed. Het weekend dan maar. Zaterdag ben ik nog in Sodom geweest. Met een stel vrienden van ons gaan we zo eens in het jaar of half jaar (net hoe de wind waait) een dagje uit. Dit keer viel Amsterdam de eer te beurt. Eerst wat cultureels gedaan met een bezoek aan de Hermitage te Amsterdam. Daar werd een tentoonstelling ten toon gesteld over Alexander de Grote. Veel prullaria uit zijn tijd, en dergelijke. Het was wel een gelegenheid waarbij ik mij weer piepjong kon voelen tussen het aanwezige publiek. Maar desalnietemin, was het best wel grappig om dat spul te bewonderen. Het gebouw van de Hermitage was nota bene een bejaardenhuis dat daar 400 jaar heeft bestaan, en pas werd gesloten in 2007. Best wel apart. Een klein gedeelte van het gebouw liet ook daar de geschiedenis van zien. Daarna zijn we nog even koffie gaan drinken op het Rembrandstplein, lekker lopen snuffelen in boeken bij de Slegte, wat drinken in de beurs van Berlage en ten slotte lekker zitten eten in een restaurantje vlak bij de Zeedijk. Vooraf een mosterdsoep gevolgd door een forse lamschenkel. Of het was een reuzelam, of het was een dwergschaap. Feit is dat er meer dan genoeg vlees aan zat, om zelfs mij, een onverbiddelijke carnivoor, om mijn honger te stillen. Dus dat was LEKKUUUURHHHH. En tevens de einde van de zaterdag. Zondag niet veel uitgevoerd. Alleen de laatste race van de F1 gekeken. Ik was nota bene nog net te laat om in te schakelen voor de start. Halverwege de eerste ronde zette ik hem aan. En toen had ik al een crash gemist. Van Schumi nog wel. Maar verder was de race best wel om aan te zien. Ik heb in ieder geval wel genoten. En toen was de koek alweer op.

Het was een vrij spannend weekje de afgelopen week. Qua werk dan. Dinsdag mocht ik op intake bij een verzekeringsmaatschappij in Rotterdam. Met de gele rups daar heen gereden, want het pand staat echt letterlijk naast het centraal station in Rotjeknor. Samen met de accountmanager van ons een zeer prettig gesprek gehad, wat nog geen half uur geduurd heeft. Toen wilden onze gesprekpartners al even ruggespraak houden over mij. En, het verlossende woord kwam eruit. Ik mocht volgende week gaan beginnen. Dat was wel weer eens lekker. Al veel te lang op de bank gezeten, en dat begon knap te irriteren bij mij. Dus met een goed gevoel de dinsdag afgesloten, er moest alleen nog een officieel akkoord komen van de verzekeringsmaatschappij. Voelt u hem al ? De volgende dag echter nog geen officieel akkoord gekregen. Dus maar eens informeren bij de accountmanager. Tsja, de directie van de verzekeringsmaatschappij had plots besloten dat er een inhuurstop ingelast zou worden en er was dus een kans dat mijn inzet niet door zou gaan. Gelukkig kwam donderdag het verlossende woord. Ik mag toch beginnen, en wel op woensdag 3 november. Spannond ! Ik ben zeer enthousiast in ieder geval. Ik heb me echter al voorgenomen dat ik iedere dag met de gele rups naar mijn werk zal gaan. Instappen in Amersfoort en dan rechtstreeks naar Rotterdam gebracht worden, en afgezet worden op kruipafstand van mijn werkplek. Daar kan volgens mij geen auto tegenop. En zo werd de week toch nog feestelijk afgesloten. Vrijdag nog even mijn werkzaamheden aan mijn eigen project voor mezelf afgerond. Ik had al eerder die week mijn opdrachtgever verteld dat hij op zoek moest naar een vervanger. En toen werd het gelukkig weer weekend. Zaterdagavond vierden vrienden van ons dat ze dit jaar 25 jaar getrouwd waren, dus dat was feest. Met een heuse live band, in een zaaltje met een uitstekende bediening. Die mensen hadden werkelijk een grote hekel aan lege glazen. De kwaliteit van de band was ook zeer hoog, dus ik mag wel concluderen dat ik een zeer geslaagde avond had. Op zondag weinig uitgevroten. Met zijn vijven (wij, de kinderen en de vriendin van Martijn) nog een DVDtje gekeken en daarna zakte de weekend weer vredig in. En dan was het nog een weekend wat een uurtje langer duurde ook. Wat een feest.