www.simonfaber.eu

Deze week was wat meer gevuld dan de vorige week. Gelukkig maar. Uiteraard zit ik nog in de leegloop. Maar mijn dagen zijn nu toch goed gevuld. Ze hebben me namelijk project leider gemaakt van een innovatie project. Klinkt interessant nietwaar ? In ieder geval houd dit mij nu even lekker bezig. Ik heb te maken met een continue wisselende teamsamenstelling, teamleden in India en nog meer van dit leuks. Maar mijn dagen gaan nu in vreugde voorbij. En de werkweek was ook al lekker kort. Dat kwam natuurlijk door Koninginnedag. Marjolein en ik hebben het Pieterpad weer ter hand genomen op deze dag. De route voerde van Roermond naar Echt. En tijdens het wandelen liep ik al flauwe grappen te bedenken die ik hierover zou kunnen maken in mijn Kast:Bijdrage. Ik zal hier toch maar achterwege laten. Het was inderdaad te flauw voor woorden (Echt waar ? In Limburg !) ……. Het was een tippel van ongeveer 25 kilometer. En ik kan u dan ook vertellen dat Roermond een mooie binnenstad heeft. En ook St. Odiliënberg was erg pittoresk. We hoeven nog maar drie etappes lopen en we hebben het Pieterpad helemaal voltooid. Wel een grappige gedachte, dat je dan helemaal Nederland doorlopen hebt. Ik zie ons nog starten in Pieterburen destijds. Dus dat was Koninginnedag. En na zoveel opwinding moest ook maar besloten worden om het weekend dan maar verder rustig te houden. Ik doe ernstig mijn best, maar het weekend is verder een zwart gat voor mij. Zondag nog wel de tv in de gaten gehouden of ik niemand van familie de Goei langs de A1 zag staan. Of in het stadion van FC Twente, of op de markt van Aensk. Maar helaas, geen familie de Goei herkend. En laat ik het hierbij dan maar voorlopig bij laten.

Het wil nog maar niet vlotten, met een nieuwe opdracht. Ik hobbel dan ook maar braaf iedere dag, wel buiten de spits om, naar Utrecht. Om daar voornamelijk mijn neus te laten zien. Echt veel wijzer word je daar niet van, maar ik hou maar vol. Het begint me wel danig uit den keel te hangen (had ik daar al eens melding over gemaakt ?) En ook de vrijetijds bestedingen zijn onderhavig aan een rust periode. Ik voer ook in de weekenden weinig uit. Afgelopen weekend, in ieder geval, heb ik weinig tot niets interessants uitgevoerd. Of u moet het interessant vinden dat ik de auto weer door de wasstraat heb gereden ? Wat me wel overkwam is, is dat ik in de wasstraat weer in contact kwam met iemand uit mijn jeugd (lang, lang geleden (tempus fugit (O, schone tijd. O, verloren jeugd))). Beiden wisten we nog dat we bij elkaar in een volleybal team hadden gezeten bij de Hoevelakense vereniging Surf, maar we waren beiden ook vergeten hoe de naam ook al weer was van de tegenpartij. Niet zo verwonderlijk, als u bedenkt dat ik al geen lid meer ben van die vereniging sinds 1981 ! Toch was de ontmoeting opmerkelijk. Ik woon namelijk al mijn hele leven in de zelfde buurt (15 jaar Amersfoort, de rest in Hoevelaken), maar ik kom nooit, maar dan ook nooit mensen tegen in het dorp die ik nog van vroeger ken. Dit kan twee oorzaken hebben. Of ik moet er meer uit gaan, en naar het dorpscentrum wandelen. Of iedereen ontvlucht het pittoreske Hoevelaken. Misschien moet ik er meer op uit. In ieder geval was me dat niet gelukt, dit weekend. Het weer was te verleidelijk om meer zinnige dingen te doen. Dus behalve het hoogtepunt van deze week, het autowassen, heb ik verder het weekend voornamelijk doorgebracht in mijn hangmat (letterlijk) en een tuinstoel. Variatie moet er zijn. En dat waren alweer de belevenissen van de doctor. Teleurgesteld ? Ach, wel nee ! De doctor zal heus nog wel weer eens een spannend avontuur meemaken !

Ik merk dat het niet zo handig was om vorige week ook al de belevenissen van de maandag met u door te nemen. Ik ben nu door mijn belevenissen heen. We hadden een korte “werk” week, dus dat was wel fijn, maar het weekend bestond voor mij alleen maar uit lezen en slapen. Ik heb zelfs Marjolein heel erg weinig gezien dit weekend. Maar dat lag niet aan mij. Zaterdag meende ze dat ze een dagje naar Den Haag moest, en zondag wilde ze Martijn weer eens begeleiden naar een judo toernooi in België. Hoewel, België ? Lommel ligt echt net over de grens, en is dus inderdaad net gemeente België. Het vriendinnetje van Martijn ging deze keer ook mee om te kijken, en kon dus op deze wijze kennis maken met het fenomeen wachten. Als je al om half een in de middag moet wegen, en je eerste wedstrijd is pas om half vijf, dan heb je alle tijd om de deugd van geduld te oefenen. Martijn heeft niet geschitterd in België. Een wedstrijd gewonnen, een verloren en men kon de reis naar Hoevelaken weer aanvangen. En ik ? Ik heb ook deze dag alleen met Ruben doorgebracht. Veel gelezen, en af en toe in slaap sukkelen. Zo maak ik ze weinig mee, de weekenden. Wellicht volgende keer meer.

En weer hebben we berichten uit de samenleving. Aandachtige lezertjes konden een aantal weken geleden lezen dat ik een nieuwe tv had gekocht. Omdat dit ding eigenlijk zo groot was, was het ook noodzakelijk om er dan maar meteen digitale TV bij te bestellen. En, vooruit, doet u mij dan ook maar tegelijkertijd HD erbij en een apparaat waarmee ik tegelijkertijd mee kan opnemen. Een DVR heet dat, geloof ik. Op de dag dat ik de TV kocht bestelde ik dus meteen bij Joe Pee Sea het digitale pakket. Levertijd 14 dagen. Leverdatum, 9 april. Ik was er zelfs voor thuis gebleven ! Maar, ik denk dat u het al kan raden, vrijdag 9 april, geen TNT post met de door mij gewenste mediabox. Evenmin op 10 april en zelfs op 12 april geen postbode. Dan gaan we dus bellen. Een bijzonder aardige dame aan de telefoon. En daar ben ik natuurlijk wel gevoelig voor. Ja, ze kon zien dat ik wat besteld had, helaas kon ze ook zien dat dit pas op 5 april in het systeem was ingevoerd. Merkwaardig. Ik had namelijk op zowel 26 maart (dag van bestelling) als op 27 maart een mailtje van ze gehad dat het een en ander in goede gezondheid was ontvangen. Dit heb ik maar niet gezegd tegen de aardige mevrouw. Dus ging ze uitrekenen wanneer het dan wel uitgeleverd moest worden. En toen werd het even stil, want eigenlijk had het toen ook al geleverd kunnen zijn…. Maar, eindelijk, afgelopen zaterdag heeft het JoePie See behaagt om hun levering aan mij te doen toekomen. Alles geïnstalleerd, en ik moet zeggen. I’m impressed ! Vooral die HD kanalen (national geographic e.d. ) zijn echt schitterend. Alleen doet de on demand functie het nog niet, en ook de uitzending gemist functie…. Dus ik moet nog even puzzelen of de fout bij mij (het idee alleen al !) of bij hun ligt. Verder mochten we zaterdag avond naar een bevriend stel die vierden dat ze beiden 50 geworden waren. Ze hadden een tuinfeest georganiseerd. De eerste van het seizoen. En ze boften verschrikkelijk met het weer. Vanaf vijf uur tot een uur of tien, kon je het prima uithouden buiten. Kortom, we hebben ons uitstekend vermaakt. De zondag was het ook al van dat vreselijk mooie weer, dus die dag lekker in de hangmat liggen in de tuin. Boekje, pilsje, knabbeltjes… Het leven is prima uit te houden op deze wijze. En dit was ook tevens een prima afsluiting van deze week.

Afgelopen week kenmerkte zich door cursussen, CV bijwerken en meer boeiende zaken. De zaterdag bracht ons een nieuwe televisie. In mijn totale getrouwde leven is dit de tweede tv die ik nieuw heb aangeschaft, dus dit is me gebeurtenis van jewelste ! Nogmaals, mijn complimenten tot nu toe voor de firma BCC ! Qua service en betrouwbaarheid scoren ze hoog bij mij. De hele dag met de tv zitten spelen en instellen uiteraard. Het ding kan ook USB stickjes inlezen, dus filmpjes van het grote internet kan je probleemloos op je tv afspelen. Meteen ook maar een accessoire besteld dat ik de tv kan aansluiten in mijn netwerk. Zondag Paasdag. In het holst van de nacht opgestaan (negen uur !) om de F1 te bekijken. Leuke race, waar ik me uitstekend heb vermaakt. En dan wil ik ook nog alvast de tweede paasdag met u doornemen, hoewel deze dag technisch gesproken in de volgende week valt. De tweede paasdag maar begonnen met een, door Marjolein ontworpen en ontwikkeld, paasontbijt. Mijn zonen en ik zijn gedrieën niet zo van de ontbijten, maar voor Marjolein doen we uiteraard goed ons best door het gebodene in dankbaarheid te aanvaarden. Verder vond Marjolein dat ik wel een grote, naar de tuin van de buren overhellende tak mocht gaan snoeien. Ik heb een elektrische kettingzaag, dus was de redenatie dat ik dat in no-time gedaan kon hebben. Dat viel ietwat tegen. In feite kwam het er op neer dat ik een stammetje kon gaan omzagen, en deze dan nog weer verder gaan verwerken tot kleine brokken. Daar ben ik, ongelogen, ondanks mijn geavanceerde gereedschap een aantal uren mee in de weer geweest. Ik blesseerde mij ook nog door met een snoeischaar in het topje van mijn middelvinger te knippen. Ik kan u vertellen dat in het topje van je vingers heel veel zenuwen lopen. ’s Avonds nog met mijn schoonfamilie (man of 18) uit eten geweest in Austerlitz (bij Driebergen). Dit is een jaarlijkse traditie. In deze tijd van het jaar zijn mijn schoonouders overleden, en daarom komen wij altijd in deze tijd bij elkaar om gezellig bijeen te komen. Onder het genot van een eenvoudige doch voedzame maaltijd (STEAK !!!!!). Ik kan in dit kader dan ook de uitspraak LEKKKUUURRRHHH weer doen. Om een uur of elf weer op huus an. En daar de rest van de week maar weer afwachten.