Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2010
- Hits: 814
De eerste “werk” week zit er weer op na de vakantie. Met weinig schokkende dingen mag ik wel zeggen. Zoals ik voor mijn vakantie al had aangegeven was onze tv overleden, dus vrijdag samen met Marjolein naar de BCC. Eerst had Marjolein in het dorp bij de plaatselijke electroboer gekeken, maar was daar niet echt gelukkiger vandaan gekomen. Dus naar de BCC. Ik moet zeggen, ik had van te voren wat vooroordelen over de BCC. Hoe ik daar aan kwam weet ik niet, maar dat heb je soms. En mijn eerste indruk die ik nu van de zaak heb gekregen is dat mijn vooroordelen absoluut niet kloppen. Het personeel hielp je adequaat en deskundig, en totaal niet opdringerig. Kortom: complimenti ! Ons oog is gevallen op een 117 cm groot LCD ding van Samsung. En als het goed is wordt hij volgende week zaterdag bezorgt, onder medeneming van ons oude bakbeest van Sony, waar ze in de jaren negentig van de vorige eeuw al opgehouden waren met onderdelen voor te maken. Meteen thuis ook maar bij UPC (the evil one ….) digitale HD tv aangevraagd. Nu we toch bezig zijn…. Kortom we hebben ze weer flink laten wapperen de flappen ! Toch was het prijsverschil met een tv kopen in ons eigen durp maar liefst 500 tot 600 Uiro ! Daar kan je toch leuke dingen voor doen zou ik zo zeggen. En inderdaad wist Marjolein ook meteen wel een bestemming voor het uitgespaarde geld. Een TV kastje moest er ook maar meteen bijkomen. Ook bij die BCC. Een zelfbouwpakket….. Dus zaterdagochtend om twaalf uur dacht ik in een vlaag van verstandsverbijstering: Dat kastje zullen we eens even wassen ! Ik had Ruben nog ter hulp kunnen roepen, maar ik dacht dat zo’n simpel kastje wel zo in elkaar te zetten was. Dat viel dus iets tegen. Wat een onderdelen zitten er nog in zo’n meubel ! Tegen vier uur was ik pas klaar ! En dan had ik nog flink doorgewerkt. De blaren stonden bijkans in mijn handen van het schroeven aandraaien. Dit doe ik namelijk nog met de hand. Dat is namelijk wel zo stoer, of zo…. Maar het resultaat mocht er dan ook wel zijn, al zeg ik het zelf. En ook mijn familie was niet zuinig met de complimentjes. Dus dat maakt een hoop goed. Zondag moest ik nog ter verjaring van twee neefmansen. De zoontjes van mijn zus (19 en 16) vierden het feit dat ze in maart jarig waren geweest. Mijn zus verwachtte ons vanaf drie uur in Alphen. Dacht het niet ! Om twee uur moest ik nog de F1 van Australië bewonderen ! Dan maar wat later. En hier heb ik geen spijt van gekregen. Wat een leuke wedstrijd ! Weliswaar kwam van mijn team alleen Hamilton aan de finish, maar ik heb me uitstekend vermaakt. Dus na afloop van de race nog spoorslags naar mijn zusje gereden en daar een groot deel van de dag des heren doorgebracht. En dat was het weer zo’n beetje voor deze week. Volgende week weer ?
- Details
- Written by Simon
- Category: 2010
- Hits: 874
We zijn weer terug. Met de gebruikelijke pijn in mijn hart heb ik weer het land van sinaasappelen en citroenen moeten verlaten. Ik heb me er weer uitstekend vermaakt, maar de nasleep van de winter in Amerika was nog goed merkbaar. In de eerste paar dagen hadden we zelfs nog nachtvorst, en volgens de tv heeft al die nachtvorst (ze hadden daar voor dat wij daar waren ook al last van) een behoorlijk nadelige invloed op de sinaasappelen oogst. De helft van alle sinaasappelen in de staat kan je weggooien. Toch hebben we gelukkig ook nog dagen gehad dat het overdag lekker 26 graden was. Dus genieten. Alleen de laatste week dat we er waren hebben we weer een paar dagen gehad dat het hier in Nederland warmer was dan bij ons in Florida. Als we daar zijn, en het is niet hartje zomer, dan maken we altijd daar veel wandelingen in de ontelbare staatsparken die er zijn. Want in deze tijd is het altijd droog en goed wandelweer. Nu hebben ze daar ook in Florida een redelijk natte winter gehad. Dit had zo zijn gevolgen voor het wandelen. Florida is eigenlijk een groot moeras, en als het dan dus echt een natte winter is zie je in de staatsparken dat de wandelpaden overstroomt raken. We hebben daar echt door beekjes moeten baggeren waar eens een wandelpad was. En als je dus, zoals ik, op gympen loopt kan je dus je lol niet op. De jongens hadden we achtergelaten in Nederland. Marijn is per slot van rekening al 20 en zijn broer 17. Dus dat moest kunnen, vonden wij. En ik moet zeggen, het was wel weer eens lekker. Alleen met zijn tweeën op vakantie. Op zaterdagmorgen haalde Martijn ons op vanaf Schiphol met de auto. Het is reuze makkelijk als je kinderen een rijbewijs hebben kan ik u verklappen ! Thuis gekomen waren de jongens eigenlijk wel heel trots op zichzelf dat ze een opgeruimd huis konden tonen. Nu is echter de definitie van Marjolein wat een opgeruimd huis is, anders dan de definitie van de jongens. Maar goed, men bedoelde het goed zullen we maar zeggen. Zaterdag verder lekker jetlaggend doorgebracht. Wel even ’s middags na het uitpakken nog drie uurtjes naar mijn bed geweest. De volgende dag al geen last meer van vermoeidheid. ’s Middags kwamen mijn ouders nog ter visite om de reisverhalen aan te horen en de foto’s te bekijken. En toen was de koek al weer op. We mogen weer op jacht naar een spannende opdracht !